1-mavzu. Falsafa uning predmeti, mazmuni va jamiyatdagi roli. Reja

2-Masala.Dunyoqarashning tarixiy shakllari. 
Turli davrlar bilishni yanada 
teranlashtirdi va inson dunyoqarashini kengaytirdi. Shunga mos ravishda oddiy 
(empirik) dunyoqarash ham boyib bordi, uning negizida o’zini o’zi tashkil etish 
qonunlariga muvofiq yanada murakkabroq tuzilmalar asta-sekin shakllandi va bu 
pirovard natijada dunyoqarashning alohida shakllari yoki, tarixiy tiplari 
farqlanishiga olib keldi. Ularning eng muhimlari mif, din, falsafa va fandir. 
Tarixan dunyoqarashning dastlabki shakllari 
mif
va 
din
falsafa
va 
fan
bo’lib, 
bu hol insoniyat tadrijiy rivojlanishining umumiy mantiqi bilan mushtarakdir. 
Ko’nikmalar, tajriba va oddiy bilimlar to’planishiga qarab, nafaqat ularni avloddan 
avlodga o’tkazish muammosi yuzaga kelgan, balki ibtidoiy odamlarning 
dunyoqarashi ham murakkablashib borgan. Bu dunyoqarash rivojlanishining 
muayyan bosqichida, to’plangan bilimlarning «yuqori bosqichiga» yetilgach, 
boshqa har qanday murakkab tizimda bo’lganidek, dunyoqarashda ham o’zini o’zi 
tashkil etish qonunlari amal qila boshlagan.
Bu hodisaning mohiyatini yaxshiroq tushunish uchun shaxsiy kutubxonada 
kitoblar yig’ilishi bilan bog’liq misolga murojaat etish o’rinli bo’ladi. Mazkur 
kutubxonada kitoblar bir nechta bo’lsa, ularni tizimga solish talab etilmaydi, ular 
qayerda yotgani va ularning o’zaro munosabati qandayligi ham ahamiyat kasb 
etmaydi. Kutubxona hajmi o’nlab kitoblar bilan o’lchangan taqdirda esa, ulardan 
foydalanishga qulaylik yaratish uchun kitoblarni muayyan tarzda joylashtirish, 
tizimga solish talab etiladi. Kitoblar soni qancha ko’p bo’lsa, ular bilan ishlash 
shuncha oson va qulay bo’lishi uchun ularni tasniflash, tartibga solish, ruknlarga 
ajratish tizimi shuncha murakkab bo’ladi. 
Ibtidoiy odamlarning ancha rivojlangan dunyoqarashida o’zini o’zi tashkil 
etish qonunlariga muvofiq ayni shunday tartiblilik dastavval mif hamda dinning ilk 
shakllari ko’rinishida vujudga keldi.