1-dars. Python’ni o’rnatish

print(i)
i = i + 1
print(i)
s = ”’Bu ko’p qatorlik satr.
Bu uning ikkinchi qatori.”’
print(s)
Natija:
$ python3 var.py
5
6
Bu ko’p qatorlik satr.
Bu uning ikkinchi qatori.
Bu qanday ishlaydi:
Dastlab biz 5 konstanta qiymatini ‘=’ operatori yordamida i o’zgaruvchiga o’zlashtirib olamiz.
i = 5
so’ng i o’zgaruvchi qiymatini print funksiyasi orqali ekranga chop etamiz.
print(i)
i o’zgaruvchining qiymatiga 1 qo’shamiz va o’zgaruvchining o’ziga saqlaymiz. So’ng i o’zgaruvchining qiymatini chop etamiz.
i = i + 1
print(i)
Yuqoridagi kabi satr konstanta qiymatini s o’zgaruvchiga biriktiramiz va shundan so’ng uni chop etamiz.
s = ”’Bu ko’p qatorlik satr.
Bu uning ikkinchi qatori.”’
print(s)
Eslatma: O’zgaruvchilar oddiy qiymat biriktirish bilan ishlatiladi. Hech qanday oldindan e’lon qilib qo’yish talab etilmaydi.
Mantiqiy va haqiqiy qatorlar.
Haqiqiy qator – bu siz dastur yozayotganizda ko’rib turgan qatoringiz.
Mantiqiy qator – bu python biror amal bajarish uchun bir butun deb hisoblab ko’radigan qator.
Mantiqiy qatorga misol:
print(‘Hello World!’)
shu bilan birga u bir qatorda joylashgani uchun haqiqiy qatorga ham misol bo’ladi.
Python o’z holicha, har bir haqiqiy qatorni bir mantiqiy qator deb qaraydi.
i = 5
print(i)
yoki:
i = 5;
print(i);
Agar siz bir haqiqiy qatorda bir necha mantiqiy qator yozishni istasangiz u holda ‘;’ bilan har bir mantiqiy qator tugash nuqtasini belgilashingiz lozim.
Misol uchun:
i = 5;
print(i);
yoki:
i = 5; print(i)
Bir mantiqiy qatorni bir haqiqiy qatorda yozishingiz maqsadga muvofiq. Bu bilan siz hech qanday nuqta vergulsiz dastur yozishni uddalashingiz mumkin.
Bittadan ko’p haqiqiy qatorni bitta mantiqiy qator uchun ishlatish mumkin. Bu uzun satrlarni yozishda ishlatiladi. Quyida bir necha haqiqiy qatorni jamlagan bitta mantiqiy qator keltirilgan.
s = ‘Bu satr. \
Bu uning davomi.’