1: 1-Mavzu. Shaharsozlik asoslari va barqaror rivojlanish faniga kirish. Barqaror rivojlanish kontseptsiyasi. Ma’ruza rejasi

Arxitektura
 
- eng qadimiy san’at turidir. Odam o’zi uchun birinchi turar-joy
qurgandan boshlab arxitektorlik kasbi shakllana boshlagan. Odamlar alohida turar-
joylardan asta-sekin yashash guruhlari, so’ngra shaharlar qurilishiga o’ta
boshlaganlar.
Arxitektor
- keng soha mutaxassisi. U san’at, zamonaviy texnika, fan va
iqtisodiyotni yagona birlikka birlashtirishi lozim. Uning bilim doirasi doimo
kengayib boradi. Hayot arxitektorni sotsiologik tushunchalar bilan fikr qilishini
talab etmoqda. Sotsiologiya va u bilan bog’liq ijtimoiy jarayonlarni oldindan aytish
ko’pgina shaharsozlik masalalarini hal qilishda zarurdir.
Arxitektor loyihaning o’zida bino va inshootning kelajak hayotini nazarda
tutishi muhimdir. Bunda arxitektor kelajak avlodlar uchun qiyinchiliklar
tug’dirmasligini unutmasligi lozim.
Kelajak shaharlarini yaratish katta ilmiy bashoratni talab etadi. Boshqa
sohalarda bo’lgani kabi shaharsozlikda ham har gal ishni boshidan qaytadan
boshlash imkoniyati yo’q. Tarixiy va zamonaviy tajribaning har bir qimmatli
tomonlaridan foydalanish lozim.
O’tmishdagi ko’pgina g’oyalar ularning mualliflari o’tib ketganidan keyin
o’z natijalarini bergan. Go’zal shaharlar, dam olish va istirohat bog’lari, klassik
arxitektura ansambllari o’z mualliflaridan keyin bir necha yuz yillar ko’proq umr
ko’rmoqda, kelajak avlodlargina ularni qimmatiga yarasha baholashadi.
Shaharsozlik keng mazmunga ega tushuncha. U ishlab chiqarish kuchlarini
joylashtirish bilan bog’liq bo’lgan aholi yashash joylarini tashkil qilish
muammolari, hamda aholi turmush tarzi bilan bog’liq bo’lgan turar-joylarni
yaratish masalalarini ham o’z ichiga oladi.
Aholi yashash joyi
- doimiy aholisining to’planishi moddiy fondlar (binolar,
inshootlar, yo’llar, muhandislik tarmoqlari va boshqalar) bilan mustahkamlangan
hududning bir qismi.