|
Shaharsozlik
- aholi yashash joylari va aholini joylashtirish sistemasining
urbanizatsiyalashgan muhiti shakllanishida kompleks va ko’p tomonlama ishlab
chiquvchi jarayon hisoblanadi. Shaharsozlik faoliyatining ob’ekti bo’lib – rejaviy
hududlar va aholi punktlari, turar-joy tumanlari va sanoat hududlari, dam olish
hududlari va shahar hududining boshqa rejalashtirish elementlari hisoblanadi.
Shahar
- bu bir-birlari bilan bog’liq bo’lgan ko’p turli korxona va zavodlar
majmuasidan iborat. Har kuni shahar minglab tonna xom ashyo va oziq-ovqatlar
iste’mol qiladi, minglab tonna sanoat va boshqa chiqindilarni chiqaradi. Shahar -
bu qudratli muhandislik xo’jaligi. Bu yuzlab km suv o’tkazgich quvurlari, elektr
quvvati bilan ta’minlash, o’choqxonalar, oqava suvlarini tozalash inshootlari.
Shahar - bu moddiy va ma’naviy madaniyat durdonalari yaratilib kelingan
taraqqiyot namunasidir.
Boshqacha qilib aytganda «Shahar» tushunchasi bizning hayotimiz, hamda
o’rab turgan dunyoning hamma tomonlarini o’zlarida aks ettiruvchi juda ko’p
belgilarni o’z ichiga olishi kerak.
Shu bilan bir qatorda hozirgi zamon shaharining biror-bir voqeligi o’z-
o’zicha mavjud emas, balki butun boshqa narsalar bilan ajralmaydigan bir
butunlikni tashkil etadi. Shahar o’zining ko’p qirrali bo’lishiga qaramay, oldimizda
butun bir hayotiy organizm sifatida namoyon bo’ladi. Shahar organizmi qanday
tuzilganligini va unda arxitekturaga nima tegishli ekanligini tushunish lozim.
Shaharga ta’rif berishda turli mamlakatlarda turlicha mezonlardan
foydalaniladi. Aholi soni, aholi yoki qurilish zichligi, aholining ko’pchiligi band
bo’lgan mehnat turi, shaharning tarixan shakllangan mavqei, ma’muriy
funktsiyalar va boshqa mezonlar yoki ularning qo’shilmalari. Masalan, Daniyada
shahar deb aholisi 250 kishidan ortiq bo’lgan aholi
yashash joyiga aytiladi.
Yaponiyada - 30 ming, O’zbekistonda pastki chegara 5-12 ming kishini tashkil
etadi (QMQ). Boshqa mamlakatlarda shahar tushunchasi mezonlari qonunlarda
ko’zda tutilgan. Masalan: Rossiyada u yoki bu aholi yashash joyini shahar
toifasiga kiritish uchun aholisi eng kamida 12 ming kishini tashkil etishi kerak, shu
bilan bir qatorda aholisining 75% dan ko’prog’i qishloq xo’jaligidan boshqa ish
bilan mashg’ul bo’lishi shart.
Har bir arxitektura inshooti - agarda u haqiqiy arxitektura asari bo’lsa, badiiy
asarlar qahramonlariga o’xshash o’zining qaytarilmas individualligiga, o’ziga xos
ko’rinishiga ega bo’ladi. "Shaharni esa badiiy asarning - romanning o’ziga
o’xshatish mumkin, unda o’nlab, yuzlab hatto minglab arxitekturaviy «qahramon»
lar o’zaro murakkab aloqada bo’ladi" (A.E.Gutnov). Bunga ishonch hosil bo’lishi
uchun yaxshisi o’z shahring bo’ylab piyoda markazdan to shahar chetigacha
aylanib chiqishing kerak. Biz keng maydonlar o’zlarining ko’zga ko’ringan
imoratlari, bezangan xiyobonlari bilan keng bo’lmagan ko’chalarga almashinishini
ko’ramiz. Uylar bir-biriga yaqin zich joylashgan. So’ngra imoratlar kamaya
boshlaydi, magazinlar ko’zga tashlanadi, imoratlar orasida bo’sh joylar uchraydi,
sanoat tashkilotlarining devorlari uchray boshlaydi. Boshqa tomondan to’g’ri
yo’llar, xiyobonlar, ular bo’ylab joylashtirilgan ko’p qavatli uylar ko’zga
tashlanadi. Ular orasidan boshqa shunga o’xshash, uylar ko’rinadi, go’yo buning
poyoni yo’qday. Lekin birdan ular tugaydi va bog’lar dalalarga borib bevosita
taqaladi. Shunday yoki shunga o’xshash ko’rinishni o’zining qadimiy tarixiga ega
bo’lgan har bir shahar aholisi ko’rishi mumkin.
Yangi sanoat yoki kurort shaharlarda taassurotlar ketma-ketligi butunlay
boshqacha bo’ladi.
Nima uchun shaharning ayrim qismlari har doim odamlar bilan gavjum,
boshqa joylarida esa odamlar ko’rinmaydi? Qachon biz aholi yashaydigan joyni
shahar deb ataymiz, qaerda shahar tugaydi va qaerda shahar atrofi boshlanadi?
Shahar mavzusiga oid bo’lgan bunday savollarni juda ko’p berish mumkin. Lekin
javoblari har doim aniq emas.
Nazariyada va amaliyotda bunday savollarga javob qidirish bilan shaharning
qonuniyatlari va tuzilishi qoidalarini o’rganuvchi maxsus fan shug’ullanadi. Bu fan
-
shaharsozlik
deb ataladi.
Shaharsozlik arxitektura zaminida vujudga kelgan. Ko’plar uni hozirgacha
arxitekturaning bir bo’limi deb hisoblaydilar. Haqiqatdan ham barcha buyuk
shaharsozlar ma’lumot bo’yicha arxitektorlardir. Ammo hozirgi kunda shaharsoz
uchun arxitekturaviy bilimlar etarli emas – u ijtimoiy fanlarni, gigienani,
iqtisodiyot va ekologiyani, transportni tashkil etish va shahar xo’jaligini
boshqarishni yaxshi tushunishi kerak. Bir so’z bilan aytganda shaharsozlik
arxitekturaning bir bo’limi emas, balki arxitektura mahoratining eng yuqori, eng
qiyin bosqichidir.
Shahar nima? Toshkentni ham, Yangiyo’lni ham, Qadimiy Samarqandni
ham, yangi Navoiyni ham, sanoat shahri Chirchiqni ham, kurort shahri Chortoqni
ham biz shahar deymiz. Qaysi bir sifat ularni shahar toifasiga kiritish imkonini
beradi? Bu savolga kimlar javob berishga harakat qilishmadi. Lekin shaharning
yagona, hamma tomonidan qabul qilingan oid ta’rifi yaratilmagan. Asos sifatida
aholisi sonini olishga harakat qilishdi, lekin shahar bilan kishloq o’rtasida bu sifat
asosida chegara qo’yib bo’lmaydi. Aholisi ko’p bo’lgan qishloqlar mavjud, lekin
ular shahar bo’la olmadilar. Shaharga aholisining mehnat turlari bilan bandligiga
qarab ta’rif berishmoqchi bo’lishdi, lekin bunda ham xato qilish mumkin.
Ko’pincha arxitektura va shaharsozlikni bir-biridan ajratishga harakat
qilinadi. Hozirgi kunda ham arxitektorlar bevosita bino va inshootlarni hajmiy
loyihalovchilarga hamda aholi yashash joylari rejalarini yaratuvchilarga
(shaharsozlar) bo’linadi. Bevosita bino va inshootlarni loyihalovchi arxitektorlar
ba’zan shaharlar haqida etarli tushunchalarga ega bo’lmaydilar va aksincha,
shaharsozlar esa o’z navbatida bino va inshootlar haqida kerakli tasavvurga ega
bo’lmaydilar.
Lekin
ularning
ikkalasi
ham
arxitektorlardir.
Ammo
shaharsozlikning jamiyat hayotidagi ahamiyati tobora ortib borayotgan hozirgi
kunda bino va inshootlar bilan shug’ullanuvchi arxitektor bir vaqtning o’zida
shaharsoz ham bo’lmasligi mumkin emas. Arxitektura o’z ichiga shaharsozlikni
qamrab oladi. Ularga shartli ravishda alohida qaraladi. Amaliyotdagi ko’p xatolar
arxitektorlarning shaharsozlik talablari va tushunchalaridan ajralgan holda alohida
binolar haqida fikr qilishlari tufayli yuz beradi. Murakkab ijodiy jarayonda o’z
rolini anglab etmagan arxitektor ojizligicha qoladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |
