Mustaqil ish
Tayyorlovchi : Jumayev. A
Qabul qiluvchi: Xasanov. M
Fan: O'zbekiston davlatchiligi tarixi
Mavzu : Qang , Davon, Kushon davlat tizimi
Mavzu: Qang , Davon , Kushon davlat tizimi va boshqaruv tartiblar
Reja:
1 Qang, Davon, Kushon davlatlari boshqaruv tartiblari
2 o'zaro aloqalari
3 hududi
Tadqiqotchilarning fikriga qaraganda, Salavkiylar sulolasi bilan doimiy ravishda olib
borilgan kurashlar natijasida mil.avv. III asrning boshlarida Qang‘ davlati paydo bo‘ldi.
Keyinchalik Yunon-Baqtriya davlati hamda ko‘chmanchi qabilalar bilan kurashlar
natijasida Qang‘ davlati yanada mustahkamlandi va ayrim manbalarda O‘rta
Osiyodagi yirik davlatlardan biri sifatida eslatiladi. Bu davlatning asosiy negizini
Sirdaryoning o‘rta oqimida yashovchi qang‘lar tashkil etganlar. Mil. avv. II asrning
boshlariga kelib Qang‘ davlatining yerlari birmuncha kengayib sharqda Farg‘ona
vodiysi (Dovon), shimoli-sharqda usun, yuyechji qabilalari bilan shimoli-g‘arbda Sarisu
daryosi, g‘arbda, Sirdaryogacha borgan. Bu katta hudud Toshkent vohasini, Talas
vodiysini va qisman Chu vodiysining quyi oqimidagi yerlarni o‘z ichiga olib Qang‘
davlatining asosiy yerlari hisoblangan, Mil.avv.II-I asrlarda qang‘liklar Amudaryo va
Sirdaryo oralig‘idagi yerlarni va Xorazmni o‘zlariga bo‘ysundiradilar.
Qadimgi manbalarda Qang‘ davlat hokimiyati qay tarzda idora qilinganligi haqida aniq
ma’lumotlar berilmagan. Katta Xan sulolasi tarixida (mil.avv. 202-mil. 25 yy.) faqat bir
marta Qang‘uy (Qang‘) podshosi o‘z oqsoqollari bilan maslahatlashib ish tutganligi
eslatib o‘tiladi. Tadqiqotlar natijalaridan xulosa chiqaradigan bo‘lsak, Qang‘ davlati
kengashida qabila boshliqlari, harbiy sarkardalar faol ishtirok etganlar. Podsho saroyi
qoshidagi kengashda davlatning ichki hamda tashqi siyosati va boshqa barcha
muhim masalalar maslahat bilan hal qilingan.
Qang‘ davlatiga qarashli yerlar bir necha viloyatlarga bo‘linib ularning har birini
alohida hokim boshqargan. Viloyat boshliqlari jobu yoki yobu (Xitoy
manbalarida-chjavou) deb atalgan. Qang‘ hukmdorlari mamlakatni ana shu jobularga
tayanib idora etgan. Bu viloyatlarning ko‘pchiligi Qang‘ davlatining kuchaygan
davrlarida, ya’ni, mil.avv. II-I asrlarda tobe etilgan. Xitoy manbalarida qang‘arlarga
qarashli beshta: Susye, Fumu, Yuni, Gu, Yuyechyan viloyatlari eslatib o‘tiladi.
Tadqiqotchilar ularni qadimgi Toshkent, Sug‘diyona va Xorazm hududlarida
joylashgan deb hisoblaydilar.
Manbalarda Qang‘ podsholarining ikkita: yozgi va qishgi qarorgohlari eslatiladi. Ular
yozni O‘trorda (hozirgi Qozog‘istondagi Aris va Turkiston oralig‘ida) qishni esa Qanqa
(Qanxa, hozirgi Toshkent viloyati Oqqo‘rg‘on tumanida) o‘tkazganlar. O‘troq aholidan
tashqari Qang‘ davlatining chegaralarida bir qancha qabilalar mavjud bo‘lib, ular
dehqonchilik bilan bir qatorda chorvachilik bilan ham shug‘ullanib kelganlar. Ular
bahor va yoz mavsumlarida o‘z chorvalari bilan ko‘chib, yozgi yaylovlarda
yashaganlar. Qishda esa chorvalari bilan o‘z an’anaviy qishlov joylariga qaytib
kelganlar. Qang‘lar podsholari va beklari yirik chorvadorlar bo‘lib, ular issiq kunlarni
yaylov joylarida, yozgi qarorgohlarida o‘tkazganlar.
Sirdaryoning o‘rta oqimida yashovchi aholining ma’lum qismi mil.avv. III-milodiy V
asrlarda o‘troq hayot kechirganlar. Arxeologik tadqiqotlar natijalariga qaraganda,
O‘tror, Oqtepa, Qorovultepa, Qovunchi, Choshtepa, Mingo‘rik xarobalari o‘rnida
qang‘arlarning qo‘rg‘onlari va ko‘xna shaharlari bo‘lgan. Shahar va qishloqlarda
yashovchi o‘troq xalqlar ko‘chmanchi va yarim ko‘chmanchi aholiga nisbatan yuqori
turganlar. Toshkent vohasida yashovchilar asosan dehqonchilik va bog‘dorchilik bilan
shug‘ullanganlar. Ular arpa, bug‘doy, tariq, no‘xat, sholi va boshqa donli ekinlar
yetishtirganlar. Mevali daraxtzor va uzumzorlari ko‘p bo‘lgan. Sirdaryoning o‘rta
oqimida yashovchi qang‘arlar asosan, dehqonchilik va chorvachilik bilan
shug‘ullanganlar.
Qoramozor, Qurama va Chotqol tog‘larida temirchilik, misgarlik hunarining rivojlanishi
uchun kerakli ma’danlar bo‘lgan. Bu joylardan juda ko‘plab mis, temir, kumush va
boshqa metallar olingan. Ustalar turli metallarni bir-biriga qo‘shib, mustahkam
qurollar yasashni ham o‘zlashtirganlar. Shuningdek, kundalik ehtiyoj buyumlari ishlab
chiqarilib ichki va tashqi savdo uchun turli mahsulotlar tayyorlangan.
Qang‘ shaharlari qalin va baland devorlar bilan o‘ralgan. Devorlarning tashqarisida
qal’a atrofi gir aylantirilib chuqur va keng qilib handaq qazilgan. Shaharlar ichida
mustahkam istehkom (ark) va shahristonlarning ham baland mudofaa devorlari, bir
necha darvozalari bo‘lgan. Yirik shaharlardan tashqari, Toshkent vohasida yuzga
yaqin aholi yashaydigan katta va kichik qo‘rg‘onlar ham mavjud bo‘lgan.
Mil. avv. I ming yillikning so‘nggi choragida O‘rta Osiyoning shimoliy va
shimoli-sharqiy hududlarida ham qadimgi (antik) davlatlar rivojlanadi. Xususan, mil.
avv. II-I asrlarga oid Xitoy manbalari dehqonchilik va chorvachilik, ayniqsa yilqichilik
keng rivojlangan Dovon (Da-yun, Farg‘ona) davlati haqida ma’lumotlar beradi.
Tadqiqotchilarning fikrlariga qaraganda, Dovon davlati ma’lum siyosiy uyushmani
tashkil etgan bo‘lib, davlatni boshqaruvchi hukmdor manbalarda “van” (podsho)
unvoni bilan ish yuritgani ta’kidlanadi. Davlat hukmdori mamlakatning siyosiy va diniy
hayotida katta ahamiyatga ega bo‘lgan oqsoqollar kengashiga tayanib ish ko‘rgan.
Oqsoqollar urush va sulh tuzish masalalarini hal etishda ishtirok etganlar, ba’zan ular
hukmdorning taqdirini hal etganlar.
Manbalar Dovon davlatining poytaxtlari - bosh shahar Ershi va ikkinchi shahar Yuchen
( davlatning sharqida) haqida ma’lumotlar beradi. Tadqiqotchilar bosh shaharni
Marhamat (Andijon vil.) va ikkinchi shaharni Shurabashot (O‘zgand vohasi Qirg‘.)
o‘rnida bo‘lgan deb hisoblaydilar. Farg‘ona vohasi hududlarida ko‘chib yurgan
chorvador va ko‘chmanchi qabilalar Dovon tarixida muhim ahamiyatga ega
bo‘lganlar. Bu qabilalar uchun Farg‘ona madaniy va hunarmandchilik markazi
hisoblangan.
Mil. avv. II asrdan boshlab Qashg‘ardan Dovonga shimoliy yo‘ldan karvon yo‘li
harakati boshlanadi. Bu yo‘ldan ipak va boshqa mahsulotlarning xalqaro tranzit
savdosi amalga osha boshlaydi. Bu paytga kelib Dovon aholisi ko‘paya boshlaydi va
ko‘plab mustahkamlangan aholi manzilgohlari paydo bo‘ladi. Savdo yo‘lida Dovon
muhim ahamiyatga ega bo‘la boradi. Tadqiqotchilar fikricha, Yassa va Qoradaryo
vohalarida ko‘pgina qal’alar savdo yo‘lini qo‘riqlash maqsadida barpo etiladi.
Mil. avv. 125-yilda Dovonga kelgan mashhur Xitoy sayohatchisi Chjan Syan
Dovonning qishloq xo‘jaligi haqida ma’lumot berib, shunday yozadi: “O‘troq aholi yer
haydaydi, g‘alla va sholi ekadi, ularda musallas navli uzum, juda ko‘plab yaxshi otlar
bor”. Bu ma’lumot qadimgi Farg‘onada dehqonchilik madaniyati yuqori darajada
rivojlanganligini isbotlaydi. Xitoyliklarni ayniqsa, o‘zlari uchun notanish bo‘lgan beda
va uzum hayratga solgan. Manbada yana shunday ma’lumot bor:”Xitoy elchisi urug‘
keltirdi, shunda osmon farzandi (Xitoy imperatori) unumdor yerga beda va uzum
ekdi”.
Xitoy manbalari, shuningdek, qadimgi Farg‘ona chorvachiligining o‘ziga xos tomoni
bo‘lgan yilqichilikning yuqori darajada rivojlanganligi haqida ham ma’lumotlar beradi.
Dovon o‘lkasi qadimgi (antik) davrda mashhur zotdor otlari bilan shuhrat qozongan
edi. Manbalardan ma’lum bo‘lishicha, ularni yetishtirish bilan o‘troq aholi
shug‘ullangan. “ Dovonda yaxshi otlar bo‘lib ular Ershi shaharidadir, otlarni
yashiradilar va Xan elchisiga berishga rozi bo‘lmaydilar”. Dovonning mashhur
“samoviy otlari” tasvirlari tushirilgan qoyatosh suratlari bizning kunlarimizgacha
saqlanib qolgan.
Xususan, O‘shdan 8 km uzoqlikdagi Ayrimchatovdagi qoya adirlarda 30 ta chiroyli
zotdor otlarning tasvirlari bor. Xuddi shunga o‘xshash tasvirlar Marhamat yaqinidagi
Aravon qoyasidan, Navqat vohasi va Obishirsoydan ham topilgan. Bu tasvirlar Dovon
o‘zining samoviy otlari bilan qadimdan mashhur bo‘lganligini tasdiqlabgina qolmay,
farg‘onaliklarning yuksak tasviriy san’at sohiblari bo‘lganligidan ham dalolat beradi.
Manbalarning guvohlik berishicha, qo‘shni davlatlar, xususan Xitoy imperatorlari
Dovon otlarini nihoyatda qadrlaganlar. Otlar va Dovonning serunum yerlari uchun mil.
avv. II asrning oxirlarida Xitoy va Dovon o‘rtasida harbiy to‘qnashuvlar ham bo‘lib
o‘tgan. Bu to‘qnashuvlarda dovonliklar o‘z mustaqilliklarini saqlab qolishga muvaffaq
bo‘lganlar.
Milodning I-II asrlarga kelib qadimgi Farg‘ona aholisining o‘troq dexqonchilik
madaniyati yuqori darajaga ko‘tariladi. Olib borilgan arxeologik tadqiqotlar natijasida
Farg‘ona vodiysida bu davrga oid ko‘p sonli aholi manzilgohlari, qal’alar, qo‘rg‘onlar,
ko‘hna shaharlar xarobalari aniqlangan. Aholi manzilgohlarini vodiyning turli
hududlarida keng yoyilishi sug‘orma dehqonchilik va irrigatsiya ishlarining yuqori
darajada rivojlanishi natijasi edi. Davlatning siyosiy va madaniy rivojlanishida
hunarmandchilik markazlari bo‘lgan qadimgi shaharlar ayniqsa katta ahamiyatga ega
bo‘ldi.
Bu davrga oid arxeologik topilmalar dehqonchilikdan ixtisoslashgan
hunarmandchilikning ajralib chiqqanligidan dalolat beradi. Bu jarayon o‘z navbatida
hunarmandchilik va tog‘-kon sanoatining (turli ma’danlar qazib olish) yanada
rivojlanishi uchun keng imkoniyatlar yaratdi.
Hunarmandchilikning rivojlanishi va qadimgi yo‘llarning mavjudligi tufayli Farg‘ona
vodiysida Sharqiy Turkiston bilan olib borilgan tashqi savdo bilan bir qatorda,
atrofdagi tog‘ vodiylarida yashovchi chorvadorlar bilan ham o‘zaro almashinuv
rivojlanadi. Antik davr Farg‘ona yodgorliklarining ayrimlarida Xitoy tangalari (u-shi)
uchrasa ham mahalliy tangalar uchramaydi. Bu hol natural xo‘jalik (mahsulot
ayirboshlash) ustunligidan dalolat beradi.
Tadqiqotchilarning fikrlariga qaraganda, yuyechjilar mil. avv. 140-130 yillar oralig‘ida
Baqtriyaga bostirib kirganlar. Oradan ko‘p o‘tmay Baqtriyada Katta yuyechji davlati
tashkil topadi. Kichik Xan uyi tarixi ma’lumotlariga ko‘ra, Katta yuyechji hukmdorlari
ko‘l ostida beshta hokimlik (Xi-xeu) bor bo‘lib, ular Xyumi, Shaunmi, Guyshuan, Xise
va Dumilardan iborat edi. Xitoy manbalaridan xulosa chiqargan ko‘pchilik
tadqiqotchilar Baqtriya tarixidagi butun yuyechji davrini uchta bosqichga bo‘ladilar.
1. Mil. avv. 139-125-yillar - Katta yuyechji Dahya viloyatini bosib oladi, ammo ularning
asosiy mulklari Amudaryodan shimol tomonda edi.
2. Mil. avv. 25 yilga qadar - Katta yuyechji davlatining shakllanishi va keyingi
rivojlanishi. Davlatning poytaxti Amudaryodan shimol tomonda bo‘lib, janubiy
chegarasi Gibin atroflarida (Kashmir yoki Qandahor) edi. Yuyechjilar bo‘ysundirgan
hududlar Xise, Shaunmi, Guyshuan, Xyumi, Dumi mulklaridan iborat bo‘lib ular xi-xou
(yabg‘u) tomonidan boshqarilgan.
3. Mil.avv. 125-yilgacha Katta yuyechji davlatining inqirozi va yuqorida eslatilgan
mulklarning mustaqil bo‘lishi. Kushon (Guyshuan) yabg‘usi Kiotszyukyu (Kujula
Kadfiz) qolgan to‘rtta mulkni birlashtirib Kushon davlatiga asos soldi.
Kushon davlatining paydo bo‘lishi haqida ko‘proq Xitoy manbalari va tangashunoslik
ma’lumotlari xabar beradi. Umuman, Kushonlar saltanatining paydo bo‘lishi va
rivojlanishi uzoq vaqt tadqiqotchilar orasida bahslarga sabab bo‘lgan bo‘lsa-da,
so‘nggi 20-25 yil ichida bu masalaga juda ko‘plab aniqliklar kiritish imkonini bergan
tadqiqotlar olib borildi. Ayniqsa, 1961-yil Londonda o‘tkazilgan xalqaro simpozium,
1968-yil Dushanbeda YUNESKOning konferensiyasi, 1970-yil Qobuldagi xalqaro
anjuman Kushon davlati masalalariga bag‘ishlangan bo‘lib, undan keyin ham bu
masala bo‘yicha ko‘plab xalqaro anjumanlar bo‘lib o‘tdi.
Mil. avv. I asrning oxiri-mil. I asrning boshlariga kelib guyshuan hokimi Kiotszyukyu
barcha mulklarni birlashtirib, Qobuliston va Qandarhorni zabt etadi. Natijada bu
davrga kelib Kushon davlati o‘z ahamiyatiga ko‘ra antik davr Xitoydagi Xan davlati,
Parfiya podsholigi, Rim saltanati bilan raqobatlasha oladigan qadimgi dunyoning eng
qudratli va zabardast davlatlaridan biri sifatida tashkil topdi. Xitoy manbalaridagi
“Guyshuan hokimi Kiotszyukyu”, ilk kushon davriga oid topilma tangalarda aks
ettirilgan “Kushon podshosi Kudzula Kadfiz”ga aynan mos tushadi.
Tangashunoslik ma’lumotlariga ko‘ra, Kadfiz I o‘z podsholik siyosatini davlat yerlarini
kengaytirish bilan boshlaydi. Ba’zi bir guruh tangalar borki, ularning bir tomonida eng
so‘nggi Yunon-Baqtriya podshosi Germey tasviri tushirilib, uning nomi yozilgan,
ikkinchi tomonida esa, Gerakl siymosi va “o‘z ishonchiga qat’iy kushonlar yobg‘usi
Kujula Kadfiz” degan so‘zlar bor. Bunday tangalar zarb etlishini olimlar turlicha talqin
etadilar. Ba’zi tadqiqotchilarning fikricha, Kadfiz I dastlab Yunon-Baqtriya podshosi
Germey hokimligini tan oladi va ular birgalikda tanga zarb etadilar. Boshqa guruh
olimlar fikriga ko‘ra, Kadfiz I ning Germey tangalariga o‘z ismini qo‘yib zarb qilishga
sabab, Germey tangalari Baqtriyada keng tarqalgan edi.
Tadqiqotlar shuni ko‘rsatadiki, keyinroq Kadfiz I o‘z nomini “yobg‘u”dan “shohlar
shohi” faxriy unvonigacha ko‘tarib tangalar zarb etadi. Yana bir guruh O‘rta Osiyodan
(ko‘proq Tojikistondan) topilgan tangalarda “shohlar shohi, buyuk xaloskor” degan
yozuv ko‘proq uchraydi. Ko‘pchilik olimlarning fikricha, bu tangalarni Kadfiz I zarb
etgan.
Kudzula Kadfizdan so‘ng taxtga uning o‘g‘li Vima Kadfiz (Kadfiz II) taxtga o‘tiradi.
Kadfiz II davlatning iqtisodiy ahvolini mustahkamlash maqsadida pul islohoti o‘tkazib,
oltin tangalar zarb etadi. Shuningdek, Kadfiz II Hindistonning bir qismini Kushon
davlatiga qo‘shib oladi va Rim saltanati bilan aloqalar o‘rnatadi.
Kushon podsholari ichida eng mashhuri Kanishka hisoblanadi. Uning hokimlik
davrida Kushonlar saltanati gullab-yashnashining yuqori cho‘qqisiga ko‘tariladi.
Kanishka davrida Panjob, Kashmir viloyatlari mamlakatga qo‘shib olinadi. Ayrim
tadqiqotchilarning fikricha, davlatning poytaxti Dalvarzindan (Surxondaryo), Peshovar
(Afg‘oniston) atroflariga ko‘chiriladi. Bu davrda (mil. II asr) mamlakatning hududi
Shimoliy Hindiston, Afg‘oniston, O‘rta Osiyoning janubi, Sharqiy Turkistondan iborat
edi. Syuan Szyanning yozishicha, “Kanishka podsholik qilgan davrda uning
shon-shuhrati qo‘shni mamlakatlarga yoyildi. Mamlakatning harbiy qudrati ko‘pchilik
tomonidan tan olindi. Xitoyning g‘arb tomonidagilar ham Kanishkaning hokimiyatini
tan olib, unga o‘z garovga qo‘ygan odamlarini yuborar edilar”.
Arxeologik tadqiqotlarning guvohlik berishicha, Kushonlar davri (xususan, Kanishka
hukmronligi davrida) ijtimoiy-iqtisodiy munosabatlar anchagina rivojlangan davr edi.
Bu davrga kelib O‘rta Osiyoning deyarli barcha hududlarida qishloq xo‘jaligi yaxshi
o‘zlashtirib bo‘lingan edi. Tekisliklarda sug‘orma dehqonchilik bilan birga chorvachilik
ham keng rivojlanadi. Bu davrda shuningdek, Xorazmda, Zarafshonda ko‘plab
sug‘orish inshootlari quriladi. Dehqonchilik qurollarida ham o‘zgarishlar sodir bo‘ladi.
Samarqand yaqinidagi Talibarzu yodgorligidan II-III asrlarga oid yer haydaydigan
omochning temir uchi topilgan.
Kushon davriga oid ko‘plab ochilgan ko‘hna shaharlar bu paytda shaharsozlik
madaniyati ayniqsa gullab-yashnaganligidan dalolat beradi. Bu davrga oid dastlabki
ochilgan ko‘hna shaharlardan biri Ayritom ko‘hna shahri bo‘lib, u Amudaryoning o‘ng
qirg‘og‘ida Termizdan 20 km sharqda joylashgan. Tadqiqotchilarning fikrlariga
qaraganda Ayritom ko‘hna shahri mil.avv. II asrdan mil. III asrga qadar uch tarixiy
bosqichda rivojlanadi. Bular: so‘nggi grek-baqtriya davri, yuyechji-kushon davri va
kushonlar davrlaridir. Ayritomda olib borilgan uzoq yillik (1932 yilda boshlangan)
tadqiqotlar natijasida Budda ibodatxonalari majmualari, qabriston, ko‘plab haykallar
va baqtriya yozuvi topilgan va o‘rganilgan. Ayritomdan himoya devorlar qoldiqlari
aniqlanmagan.
Qang davlati hududi
Davon davlati hududi
Kushon davlati hududi
Do'stlaringiz bilan baham: |