Har bir yosh guruhida fazoni idrok etishning o’ziga xos xususiyatlari

Har bir yosh guruhida fazoni idrok etishning o’ziga xos xususiyatlari

Kirish

Shaxs harakatlanmasdan maqsadni aniqlay olmaydi. Boshqacha aytganda, maqsadlar tasvirlanmaydi, asossiz subyekt bo‘la olmaydi, ular obyektiv holatlarda berilgan. Ya’ni, maqsadni topish uchun harakatlanish zarur. Faoliyatimiz, harakatimiz qanchalik har xil boisa, maqsadni aniqlash, oldindan ko‘ra olish imkoniyati shuncba ko‘proq boiadi.
Fikrlashning chuqurligi matematik aniqligi va masalaning mohiyatiga kirib borish qobiliyatida, asosiysini ikkinchi darajalidan ajrata bilishda ifodalanadi.
Elastikligi faoliyatning bir usulidan ikkinchi usuliga osongina o‘tish, faoliyat usulini maqsadga muvofiq o‘zgartira olish qobiliyatida ifodalanadi.
Fikrlashning faolligi masalani yechishga qaratilgan tirishqoq- likning doimiyligi.
Fikrlashning tanqidiyligi masalani yechish yoii to‘g‘ri tanlanganligiga baho bera olish qobiliyati, faoliyat usulining unum- liligida, natijaning to‘g‘riligida, faoliyatni doimo me’yorda saqlash qobiliyatida ifodalanadi Ratsional fikrlash turli parametrlarga qo‘yib faoliyat usullarini taqqoslash qobiliyati, masalani yechishda kam vaqt sarflanadigan usullarini topa olishda ifodalanadi.
Fikrlashning originalligi qo‘yilgan muammo yoki berilgan masalaning ajoyib, boshqa usullardan farqli usul bilan yechishdir. U ko‘pincha fikrlashning teranligi va chuqurligi natijasida namoyon boiadi.
Fikrlashning mustaqilligi masalaning yechish usulini mustaqil, yordamsiz topa olishida, faoliyatning oraliq hamda oxirgi natijalarini ko‘ra bilishda, fikr-mulohazalarining mustaqil, erkin va asosliligida ifodalanadi.
Matematik tasavvurlarni shakllantirishda intuitsiya muhim ahamiyatga ega. Bu yerda intuitsiya birdan xayolga kelgan fikr «muvaffaqiyatli g‘oya»dek namoyon boiadi.
Yechish g‘oyasi faraz, tahlil qilish, gipoteza shaklida paydo boiishiga qaramay, oldin shakllangan bilimlar, faoliyat uslublari (bilish va ko‘nikish) masalada qo‘yilgan shartlar, xususiyatlar asosidagi yangi bogianishlaming muhimligi yechim asosi boiib xizmat qiladi.
Matematik tasavvurlarni shakllantirishda I.Y. Lerner va M.N. Skatkin ishlab chiqqan uslublar turkumlariga tayaniladi. Ushbu turkumlashda uslublar quyidagilarga boiinadi:

1. 
   tasvirli tushuntirish yoki axborot uslubi;
   
2. 
   reproduktiv (yodda saqlash, eslash) uslubi;
   
3. 
   muammoli ifodalash uslubi;
   
4. 
   qisman izlanish uslubi;
   

5. 
   izlanish uslubi.
   

Tasvirli tushuntirish uslubiga tayyor bilimlar va faoliyat uslublarini eslash (yodda saqlash) kiradi.
Muammoli ifodalash uslubi esa matematik va aniq bilimlarni yodda saqlashni o‘z ichiga oladi.
Qisman izlanish uslubida fikrlash va yodda saqlash elementlari qo‘shilib keladi.
Izlanish uslubi esa ijodiy faoliyatni taxmin etadi.
Ushbu uslublar bilimlarni o‘zlashtirish, bilim va ko‘nikmalarni shakllantirishni ta’minlaydi, tarbiyachilarda ijodiy faoliyat tajribasini egallashga imkon yaratadi, ularda emotsional (his, tuyg‘u) madaniyatini tarbiyalashga xizmat qiladi.

1 bob

Maktabgacha yoshdagi bolaga fazoviy munosabatlarda bevosita amaliy mo‘ljal olish imkoniyatini bermasdan turib, unda fazoga oid tasavvur va tushunchalarni shakllantirishning iloji yo‘q. Biroq ta’limning muayyan bosqichida, bolalar fazoviy munosabatlarni tushunishi zarur

bo‘lganda fazoda amaliy mo‘ljal ola bilishi emas, balki turli grafiklar, sxemalar, modellar yordamida fazoviy munosabatlarni idrok etishi va tushuna olishi muhim hisoblanadi.

Insonning fazoda mo‘ljal olish muammosi keng va ko‘p qirrali. Fazoda farqlash va fazoni idrok qilish, fazoviy tasavvurlar va har xil fazoviy munosabatlar-ni, masalan, oboektlarning shakln, o‘lchami, fazoviy yo`nalishlari, fazoda joylashgan o‘rni, hajmi, bo‘yi, eni, balandliklari kabi masofalarining hammasi har xil fazoviy kategoriyalardir. Ularni idrok qilish va ular haqidagi tasavvurlar fazovpy idrok-tasavvur qi-lishdir.

Professor V.S. Sverdlovning tavsifi bo‘yicha, fa-zoda mo‘ljal olish

«fazoviy idrok va tasavvurlarning amaliy ifodasi»dir. Fazoda mo‘ljal olish fazoni be-vosita idrok qilish va aytib o‘tilgan kategoriyalarni bilish asosida amalga oshadi. Bunda diqqat, xotira, tafakkurning qatnashishi majburiydir. Mana shuning uchun ham «fazoda mo‘ljal olish» tushunchasining mazmu-nini aniqlashda baozi muallpflar u atrof-tevarakdagi buyumlarning holatlari, o‘zaro masofalari, kattaliklari, shakllari, o‘zaro joylashuvlari va ularning mo‘ljal olinayotgan jismga nisbatan vaziyatlarini o‘z ichiga oladi, deb hisoblaydilar.

Birmuncha torroq maonoda «fazoda mo‘ljal olish» ifodasi joyda mo‘ljal olishni bildiradi. Bu holda fazoda mo‘ljal olnsh deyilganda, quyidagilar tushuniladi: a) «Turish nuqtasi»ni, yaoni suboektning uni o‘rab olgan oboektlarga nisbatan makonini aniqlash. Masalan, men uydan o‘ng tomonda turibman va h. k. b) atrofdagi oboektlarni fazoda mo‘l-jal olayotgan odamga nisbatan yakkalashtirish. Masalan, javon mendan o‘ngda turibdi, eshik esa mendan chap to-monda; v) buyumlarning bir-biriga nisbatan fazoda joylashuvlarini, boshqacha aytganda, ular orasidagi fazoviy munosabatlarni aniqlash, Faol harakat qilish fazoda mo‘ljal olishning zarur komponentidir, chunki inson fazoda «joyning bir nuqtasidan ikkinchi nuqtasigz, harakat qilib, muvaf; faqiyatli o‘tishini amalga oshirish uchun» fazoda mo‘ljal oladi. Shu sababli, fazoda mo‘ljal olish amalda har doim quyidagn uchta topshiriqqa bog‘liq: harakat (yo`nalishi)ni tanlash; shunga rioya (amal) qilish (yo`nalishni saqlash); harakat oxirida maqsad (nishon)nn aniqlash. Bundan harakatlarning o‘zaro muvofiqligi va aniq fazoviy mo‘ljal olganligi muhim, Komponentlar va shu bilan birga, insonning fazoda mo‘ljal oli-shini egallashning ko‘rsatkichi ekanligi ko‘rinadi.

Ko‘rgazmali material sifatida syujetli rasmlar, suratlardan foydalanish mumkin. Badiiy rasmlarning, illyustratsiyalarning tomosha qilinishi vaqtga va fazoviy joylashuvga taalluqli munosabatlarni, qiymatning o‘ziga xos xususiyatlarini, tevarak atrofdagi predmetlarning shaklini anglash, ajratish imkoniyatini beradi.

Bola hayotining uchinchi yili so‘nggida – to‘rtinchi yili avvalida u turli belgilar, simvollar (kvadratlar, aylanalar va sh.k. b.) yordamida tasvirlangan to‘plamni idrok etishga qodir bo‘ladi. Belgilardan (simvolik ko‘rgazmali materiallar) foydalanilishi sezgilarga asoslangan ko‘rgazmali shakl bilan aloqadorlikni, muhim xususiyatlarini, o‘zaro nisbatini ajratish imkoniyatini beradi. Maktabgacha yoshdagilarni hisoblash faoliyatiga (raqamlardan, arifmetik harakat belgilari, modellardan foydalanish) o‘rgatishda, ularda fazoviy munosabatlar va vaqtga oid tasavvurlarni shakllantirishda simvolik ko‘rgazmalilikning alohida ahamiyati mavjud.

Shunday qilib, «fazoda mo‘ljal olish» ifodasi keng maonoda ham, torroq maonoda ham ishlatiladi.

Har xil yosh bosqichida bolalar bnlan nshlashning mazmuni va uslubiyatining asosiy yo`nalnshlarini qa-raymiz.

«Bolalar bog‘chasida tarbiya va taolim dasturi»ning «Fazoda mo‘ljal olish» bo‘limi ikkinchi kichik yoshdan boshlab berilgan. Ammo bolalarda fazoviy idrok va elementar tasavvurlarni shakllantirish bo‘yicha maqsadga muvofiq ishni, bizning fikrimizcha, ilk yoshdayoq boshlash kerak. Uch yoshgacha bo‘lgan bolalarda tevarak-atrofda (uy sharoiti, guruh xonasida, buyumlarning, o‘yinchoqlarning odatdagi joylashuvlarida) juda kat-ta qiziqpsh bilan amaliy orientir (mo‘ljal) olish bo‘-yicha har xil tajriba to‘plash davridir. Shuning uchun ham katta odam bolani xonalarning (guruh xonasi, ux-lash xonasi, yuviniladigan xona, hojatxona), buyumlarning, narsalarning, o‘yinchoqlarning fazoviy joylashuv-lari bo‘yicha erkin mo‘ljal olishga o‘rgatishi kerak.

Bolalar hayotining ikkinchi yili boshlanishidanoq tanish fazoni (xona yoki uning qismini) ancha aniq tasavvur qila boshlaydilar, tanish buyumlarning joyla- shuvidagi baozi o‘zgarishlarni hech bir qiynalmay pay-qay oladilar. Ikki yoshligidanoq bolalarda tanish chegaralangan fazoda harakat qilish yo`li haqpda

dastlabki elementar tasavvurlar tarkib topa boshlaydi, bu tasavvurlar hayot faoliyatida takomillashadi.

Bolalarning dastlabki fazoviy tasavvurlari ular hayotining ikkinchi yilidanoq nutqlarida ham aks etaboshlaydi («mana», «bu yerda», «u yerda»,

«bunda»). Buning ustiga so‘zlar harakat yo`palnshini yoki qiziqti-ruvchi buyumni ko‘rsatuvchi imoishoralar bilan, kuzatilady. Ana shu yeshda bolalar

«o‘zyga», boshqa odamga nshbatan mo‘ljal (orientir) olishni egallay boshlaydi- lar. Kattalarning takliflariga binoan, qo‘g‘irchoqping ko‘zlari, og‘zi, biqini, qo‘lchalari qaerdaligini mamnuniyat bilan ko‘rsatadilar. Uch yoshga qadam qo‘ygan boLa-lar, masalan, o‘zlarinnng chap va o‘ng qo‘llarini farqlap boshlaydilar. Bunda katta odamning vazifasi bolaning shu malakalarni egallab olishiga yordam berishdan iborat.

Nazorat savollari:

Fazoda mo‘ljal olish tushunchasining mazmuni.

Ilk bolalikda «Fazoni his etish» xususiyatlari.

Maktabgacha yoshidagi bolalarning o‘zining tana aozolari bo‘yicha mo‘ljal olishga o‘rganishi. Boshqa odamga nisbatan? Bolalarga nisbatan?

§13: HAR BIR YOSH GURUHDA FAZONI IDROK ETISHNING O‘ZIGA XOS XUSUSIYATLARI.

Reja:

1. Maktabgacha tarbiya yoshidagi bolalar bilan tevarak atrofni o‘rganish. 2.Xar bir yosh guruxda fazoni idrok etishi.

Ko‘rib idrok qilish va o‘lchash asosida masofani aniqlash.

Kichik guruh.

Fazoda mo‘ljal olish. Kichik guruh dasturining shartlaridan biri bolalarni o‘zidan oldinda (oldinga) —orqada (orqaga), chapda (chapga) — o‘ngda (o‘ngga) kabi fazoviy yo‘nalishlarni ajrata olishga o‘rgatishdir.

Fazoviy yo‘nalishlarni farq qilishda bolalarning o‘z gavda qismlarini aniq farq qilishi va o‘ziga nisbatan tomonlami aniqlashga asos bo‘lib xizmat qiladi. Masalan: «01dinda» deganda bola o‘zining yuzi tomonni, «orqada» (orqadan) deganda esa gavdasining orqa tomonini tushunadi.

Bolalarning yuvinishi va kiyinishi vaqtida tarbiyachi ular bilan erkin suhbatlashib, gavda va yuz qismlari nomini aytadi: «Bumingni, qulog‘ingni, engagingni yuv, peshonangni art», «Boshingga ro‘mol o‘ra», «Bo‘yningga sharf bog‘la». Kichkintoylarni o‘zining gavda va yuz qismlarining nomini aytishga undash muhim ahamiyatga ega.

Kichkintoylar yuz va gavda qismlari qayerdaligini bilib olganlaridan so‘ng, ularga o‘zlarining turli tomonlarini aniqlash o‘rgatiladi. Tarbiyachi kichkintoydan so‘raydi: «Sening orqangda nima bor?», «01dingdachi?» (ko‘krak, qorin, yuz) yoki «Sening o‘ming qayerda?», «Ko‘kragingchi?» «0‘ng qo‘ling qani?», «Chap qo‘ling qayerda?»

Bolalarga ayni bir vaqtda o‘zaro qarama-qarshi juft yo‘nalish- lami, ya’ni

yuqorida — pastda, oldinda — orqada, chapda — o‘ngda (chap-o‘ng) degan tasavvurlarni farq qilish mashq qildiriladi, chunki bolada ularning biri haqida tasawur hosil qilish ikkinchisi haqidagi tasawurning shakllantirilishiga tayanadi.

Tarbiyachi nonushta yoki tushki ovqat vaqtida, mashg‘ulotlar va boshqa paytlarda bolalar diqqatini nima qilayotganliklari va qaysi qo‘llari bilan qilayotganliklariga bir necha daqiqa jalb etadi. Kichkintoylar qaysi qo‘llarida qoshiqni, qaysi qo‘llarida nonni, qaysinisida qalamni, mo‘yqalamni, qaysinisida esa qog‘ozni ushlab turganliklarini aytib berishlari kerak.

0‘ng va chap qo‘lni bir-biridan farq qilish va nomini aytish mashqi boshqa harakatlarni bajarishda ham o‘tkaziladi. Masalan, tarbiyachi musiqa va jismoniy tarbiya mashg‘ulotlarida bolalarga o‘ng qo‘llariga havo rang bayroqchani, chap qo‘llariga esa yashilini yoki o‘ng qo‘llariga uzun tasmani, chap qo‘lga esa kaltasini olishni taklif qiladi, kichkintoylardan qaysi qo‘llarida qanday narsa borligini so‘raydi.

0‘ng va chap qo‘lni farqlashga va nomini aytishga o‘rgatish jarayonida o‘zidagi turli tomonlami: bosh yuqorida, oyoqlar pastda ekanligini, o‘ng oyoq, chap oyoq; o‘ng quloq, chap quloq va hokazolami bilish ko‘nikmasini o‘stirishga katta ahamiyat beriladi.

Pedagog (tarbiyachi)ning ko‘rsatmasiga binoan bolalar yo‘nalish ko‘rsatkichlari bilan pastni, yuqorini, chapni, o‘ngni ko‘rsatadilar. Ular aytilishi bilan oldinga engashishni, qo‘llarini yuqoriga ko‘ta- rishni, pastga tushirishni va shu kabilami o‘rganadilar. «Bekin- machoq», «Koptokni qayerga tashladingiz» o‘yinlaridan foyda- laniladi. Bunday o‘yin mashqlarini 6—8 marta takrorlash lozim, ular uchun taxminan 4—5 minut vaqt ajratiladi.

Kichik guruhda bolalar qog‘oz betidagi har xil joyni bilish yuzasidan dastlabki ko‘nikmalarni hosil qiladilar. Mashg‘ulotlarda ularga narsalami qog‘oz betining yuqorisiga va pastiga, yuqorigi va pastki doskaga, chapga va o‘ngga joylashtirish, narsalarni chapdan o‘ngga qarab tartib bilan qator qilib qo‘yib chiqish o‘rgatiladi.

O’rta guruh.

Fazoda mo’ljalga olish. 0‘rta guruhda bolalar u yoki bu narsalaming yuqorida, pastda, oldinda, orqada, chapda, o‘ngda jadallashganligini aniqlay olishni o‘rganishi kerak. Fazoviy yo‘nalishlami farq qilishda taqqoslashni aniqlash asos bo‘lib xizmat qiladi. 0‘quv yili boshida bolalarning atrof-muhitga munosabati qay darajada ekanligi tekshirib ko‘riladi va bu ko‘nikma mustahkamlanadi.

0‘ng va chap qo‘lni farq qilish mashqlariga katta e’tibor beriladi, chunki chap hamda o‘ng nima ekanini bilish mazkur yoshdagi bolalar uchun ancha qiyinlik qiladi: qo‘l bilan old tomonni, orqa tomonni, yuqorini, pastni, chapni, o‘ngni ko‘rsa- tish ko‘nikmalari mustahkamlanadi.

Narsalaming fazoviy joylashuvini belgilash. Bolalarni turgan joylariga nisbatan, oldinga, orqaga va shu kabi yo‘nalishlarni ko‘rsatishga o‘rgatib bo'lgach, ularga narsalar o‘zlarining qaysi tomonlarida turganligini (oldinda, oldi tomonda, orqa tomonda, orqasida, chapda, o‘ngda, yuqorida, pastda) aniqlashni

mashq qildirishga o‘tish mumkin. Awal bolalarga ularning qarama-qarshi tomonlarida, oldinda—orqada, o‘ngda—chapda turgan faqat ikkita o‘yinchoq yoki buyumning joylashish o‘rnini aniqlash taklif qilinadi. Keyinchalik bu narsalaming soni 4 tagacha ko‘paytiriladi. Narsalar oldin boladan unchalik uzoq bo‘lmagan masofada («yonida») joylashtiriladi. Asta-sekin bu masofa orttirib boriladi.

Bola narsalaming turgan joyini aniqlab bo‘lgandan so‘ng unga chap va o‘ngga (90°), keyin esa orqaga (80°) aylanish taklif qilinadi. Keyinchalik bu narsa bolalarga narsalar o‘zlarining qaysi tomonlarida joylashganini aniqlashda nisbiylik borligini tushunib olish imkonini beradi. Bola chapga burilsa, stol endi uning chap tomonida emas, balki o‘ng tomonida bo‘ladi. Bolalarning harakatlari va joydan- joyga o‘tishi bilan bog‘liq bo‘lgan mashqlar eng samarali mashqlardir.

Narsalaming mashqlari mashg‘ulotlarda ham, kundalik hayotda ham amalga oshiriladi. «Nima qayerda turibdi, top?», «Kim ketdi va u qayerda turgan edi?» kabi didaktik o‘yinlar o‘tkazishga katta ahamiyat beriladi.

Bolalar asosiy fazoviy yo‘nalishlarni farq qilish va nomini aytishni bilib olganlaridan keyin ulami ko‘rsatilgan yo‘nalishda harakat qilishga o‘rgatiladi. Buning uchun awal «Qayerga borasan, nima topasan?» o‘yinidan foydalanish maqsadga muvofiqdir. Bu o‘yinning maqsadi bolalarga asosiy fazoviy yo‘nalishlami amaliy farq qilishni va belgilashni mashq qildirishdir.

Tarbiyachi bolaning turadigan joyini (oldinda, orqada, chapda, o‘ngda) taxminiy hisobga olib, xonaning turli joyiga o‘yinchoqlami yashirib qo‘yadi. Masalan: bola parda (ko‘chma pardacha) orqasidagi ayiqchani va qalamni tokchaga yashirib qo‘yadi va hokazo.

Tarbiyachi bolalarga topshiriqni tushuntirib: «Bugun sizlar yashirib qo‘yilgan o‘yinchoqlarni topishni o‘rganasizlar», — deydi va bir bolani chaqirib: «01dinga yursang ayiqchani topasan, orqaga yursang qalamni topasan. Sen qayoqqa borishni istaysan va u yerdan nima topasan?», — deydi.

Bola yo‘nalishni tanlab olishi, uning nomini aytishi va shu yo‘nalishda borishi kerak. U o‘yinchoqni topgach, qaysi o‘yinchoqni va qayerdan topganini aytadi. («Men orqaga yurdim va tokchadan qalamni topdim».)

«Uzoqroq», «yaqin», «uzoq» so‘zlari haqida tasawur hosil qilish. Bolalar «yaqinroq», «uzoqroq», «yaqin», «uzoq» so‘zlari haqidagi tasawurlarga o‘yinchoqlar va narsalar bilan u yoki bu ishlami bajarish davomida ega bo'ladilar. «Kimning koptogi uzoqroqqa yumaladi? Qani, kim uzoqqa otdi?» — kabi savollar bolalar e’ti- borini masofaga jalb etadi. Ular yaqinroq, uzoqroq, yaqin, uzoq kabi so‘zlaming ma’nosini asta-sekin o‘zlashtira boradilar.

Qog‘oz varag‘ida va stol yuzasida tasawur qila bilishga o‘rga- tish. 0‘rta guruhdagi matematika mashg‘ulotlarida bolalarda qog‘oz varag‘ida va stol yuzasi ustida tasawur qilishni o‘stirishga katta e’tibor beriladi. Birinchi mashg‘ulotlardan boshlaboq ularga sanoq kartochkasining yuqorigi va pastki doskasini topish, ma’lum miq- dordagi predmetlami yuqoriga hamda pastga yoki chap va o‘ngga terib qo‘yish topshiriladi.

Stol ustida geometrik figuralaming fazoviy joylanishini aniq- lashga va

belgilashga, joylanishni eslab qayta tiklashga bolalami o‘rgatish maqsadida maxsus mashg‘ulotlar o‘tkaziladi. Namuna ma’lum tartibda ko‘rib chiqiladi. Bolalar awal markazda (o‘rtada) joylashgan figuraning, keyin esa uning yuqorisida va pastida yoki chap hamda o‘ng tomonida joylashgan figuraning nomini aytadilar; bezakni ulami tegishli tartibda taxlaydilar. 3 dan 5 tagacha bo‘lgan geometrik figura tasvirlangan ko‘rgazmalardan foydalaniladi. Mashqlar ham ommaviy, ham bolalarning kichik guruhlari bilan o‘tkaziladi. 24-rasm.

Tekislikda mo‘ljal olish, rasmlami chapda, o‘ngda yoki o‘rtada, yuqorida va pastda o‘zaro joylashuvini aniqlash ko‘nikmalarini mustahkamlash uchun

«Juft suratlar» tipidagi o‘yinlar o‘ynaladi. Bola awal ko‘rgazmada tasvirlangan 3 ta o‘yinchoqning qanday joylashganligini ta’riflab berishi, keyin esa juft rasmlarni topishi kerak.

Fazoda mo‘ljal ola bilish vaziyatlaridan foydalanish. Fazoda mo^£ljal ola bilishni o‘rgatish uchun maxsus mashqlar bilan bir qatorda, turli xil hayotiy vaziyatlardan ham keng foydalaniladi. Fazoviy yo‘nalishlarda mo‘ljal olish har qanday amaliy harakatning zaruriy komponentidir.

Tegishli mashqlar uchun fizkultura va musiqa mashg‘ulotlari, ertalabki gimnastika hamda harakatli o‘yinlar katta imkoniyat beradi.

Fazoda aniq mo‘ljal qila bilish harakatli mashqlami to‘g‘ri bajarishni ta’minlaydi. Pedagog harakat yo‘nalishini doimo ko‘rsatib turadi: «Chapga (o‘ngga) buriling, yuqoriga ko‘taring!» va hokazo.

rasm

Katta guruh.

5-6 yoshdan bolalarda chap va o‘ng qoini farq qilish, o‘ziga nisbatan narsalar qay yo‘nalishda (yuqorida, pastda, oldinda, orqada, chapda, o‘ngda) joylashganini aniqlash ko‘nikmasi mustahkamlanib boriladi. Shu maqsadda o‘rta guruh bolalari uchun tavsiya etilgan o‘yin mashqlari qoilaniladi. Kim qayerda turibdi? Top! Nima qayerda? Top! Qo‘ng‘iroq qayerda chalindi? Top! va boshqalar. Bu o‘yinlarni matematika mashg‘ulotlarida, shuningdek, o‘yin vaqtida ham o‘tkazish mumkin. Bu narsalar sonning ortishi bilan ifodalanib, bunda bola aniqlashi mumkin boigan joy, shuningdek, bola bilan narsa o‘rtasidagi masofa nazarda tutiladi. Bolalarni asta-sekin o‘zlaridan uncha uzoq boimagan masofada turgan har qanday narsaning yo‘nalishini aniqlashga o‘rgatilib boriladi. Bolalarga narsalarga nisbatan qay yo‘nalishda ekanligini aniqlashni o‘rgatibgina qolmay, balki aytilgan vaziyatni mustaqil ravishda vujudga keltirishga ham o‘rgatiladi. Masalan: «Shunday turgin- ki, Jahongir orqangda, Jasur esa oldingda boisin, chap tomoningda stol, o‘ng tomoningda doska bo‘lsin». Pedagog (tarbiyachi) harakatlar yo'nalishini aniq belgilash uchun musiqa va jismoniy tarbiya mashg‘ulotlarida qo‘shimcha foydalanadi. Balandga, pastga, oldinga, orqaga, chapga, o‘ngga va hokazo.

Mo‘ljal olishga oid topshiriqlar soni asta-sekin oshidb borilib, takliflar tartibi ham o‘zgartiriladi. Awal bolalar faqat juft, ya’ni: oldinga-orqaga, o‘ngga- chapga kabi yo‘nalishlarni aniqlasalar, keyinchalik esa ular yo‘nalishlarni xohlagan: oldinga-o‘ngga, chapga-orqaga va hokazo tartibda bajaradilar.

Bolalaming piyoda yuruvchilaming o‘ng va chap yo‘nalish- larini moijal qila olish ko‘nikmasi bilan bog‘liq bo‘lgan ko‘chada yurish qoidasini egallab olishlari uchun quyidagi o‘yinlar tavsiya etiladi: «Ko‘chadan kesib o‘tish qoidasiga rioya qil» va hokazo.

Bolalarni aytilganlar bo‘yicha harakat qilib, yo‘nalishlarni aniqlashga o‘rgatish muhimdir. Shu maqsadda quyidagi o‘yinlar tavsiya etiladi: «Nog‘orani chal». Bolalar tarbiyachining ko‘rsatma- siga binoan ko‘zni yumib, narsa tomon boradilar: «01dinga ikki qadam tashla, chapga buril, uch qadam tashla» va hokazo. Awal topshiriqlar sonini 2-3 ta bilan cheklash, keyinroq esa ularning sonini 4-5 tagacha yetkazish mumkin. Bolalar narsalarning qog‘oz varag‘iga, polga, joyga nisbatan joylashishini bildiruvchi aniq so‘zlardan foydalanishlari kerak. Bolalar matematika mashg‘ulotlarida u yoki bu fazoviy bog‘lanish hamda munosabatlar haqida dastlabki tasavvurlarni hosil qiladilar.

Tayyorlov guruh.

Tevarak-atrof (joy)ni bilish. Bolalaming maktabdagi ko‘pgina faoliyatlari tevarak-atrofdagi o‘rnini aniqlash (mo‘ljal ola bilish) bilan bog‘liqdir. Shuning uchun bolalar maktabga chiqqunga qadar harakat yo‘nalishlari (o‘ngda, chapda, to‘g‘ri, burchakdan bur- chakka va hokazo)ni bilishlari, tevarak-atrofdagi narsalarning o‘zlariga nisbatan (o‘ng tomonda, chap tomonda, yuqorida, pastda, orqada, oldinda) joylashishini bilishlari; bir-biriga nisbatan joylashishini (stolning oldida stul) xonada, uchastkada, mo‘ljal ola bilishni, bog‘chadan uyga qaytishni, ko‘chadan o‘tish qoidasini bilishlari lozim. Bolalarni qog‘oz sathini aniqlay bilishga o'rgatish muhimdir. Chunki bu bilimlar

kitobning kerakli betini topishda, 1 varaq qog‘ozning yuqorigi chap burchagi, yuqorigi o‘ng burchagi, daftaming yuqori, past tomonlari burchaklarini topishi, kerakli yo‘nalishda dafiarda chiziqlar chizishga o‘rgatadi. Bolalarga quyidagi topshiriqni berish mumkin: pastki chap burchagiga 4 ta kvadrat, yuqorigi o‘ng burchagiga 1 ta ortiq uchburchak chizing. Bolalarni bajargan ishlarini to‘laroq so‘zlab berishga o‘rgatish zarur. Tevarak- atrofni bilish vazifasi matematika mashg‘ulotida kam vaqtni oladi, uni ko‘proq boshqa bilimlar bilan birgalikda olib borish kerak (kundalik turmush faoliyatida, o‘yinda, mehnatda, jismoniy tarbiya mashg‘ulotlarida, gimnastika vaqtida).

Didaktik o‘yinlar bolalarning tevarak-atrofni aniqlash ko‘nik- malarini takomillashtiradi. (Masalan: «Narsani top!», «Xona bo‘ylab sayohat» va hokazo o‘yinlari.) Barcha asosiy harakat yo‘nalishiga ko‘rsatma berib turiladi:

«To‘g‘riga borasan, keyin chapga burilib, shkaf oldidan o‘tasan» va hokazo. Bunda bolalar tevarak-atrofda o‘z o‘rinlarini aniqlay biladilar.

Nazorat savollari:

Fazoda mo’ljalga olish ko’nikmalarini shakllantirishning usullari. 2.Predmetlarga nisbatan mo’ljalga olish malakalarini shakllantirish. 3.tevarak atrof va joyni bilish malakalarini shakllantirish usullari/

1. Bolalarda to‘plam haqidagi g‘oyalarni rivojlantirish.

2. Ob’ektlarning fazoviy va sifat xususiyatlari, bolalar to‘plamlar sonini idrok etishidagi o‘ziga xoslik.

3. Kichik guruhda miqdoriy g‘oyalarni shakllantirish metodikasi.

4. Kichik guruhda guruhda ta’limning mazmuni va usullari, guruhlash, atrof-muhitdagi ob’ektlar va bitta tushunchasini o‘zlashtirish orqali to‘plamlarni taqqoslash.

Ilk yoshdayoq bolalar bir xil turdagi predmetlar haqidagi tasavvurlari kengayib boradi: «Ko‘p qo‘g‘irchoqlar», «uchta kubik», «qo‘lda beshta barmoq» kabilar. Bu birinchi tasavvurlar bolaning passiv nutqida namoyon bo‘ladi. Tajribaning ko‘rsatishicha 1 yoshu 3 oylik bola berilgan topshiriqlarni ya’ni «kichik uy», yoki «katta uylar» qurishi, «vagon» «vagonchalarni olib kelishi», «gul» yoki «gullarni» ekishi mumkin ( Kalinina, V.V. Danilova va boshqalar).

1 yoshu 6 oylik go‘dak, aktiv nutqni egallaydi, otning bir ko‘plik formalaridan foydalangan holda, alohida predmetlarni oladi: «By kubik, bu kubiklar», «Uy — uylar», “qo‘g‘irchoq-qo‘g‘irchoqlar”. Bu yoshdagi bolalarni ko‘prok bir xil turdagi predmetlar qiziqtiradi, (map, tugmacha, xalqa). Ular bu narsalarni sochadilar, yana yig‘ib oladilar, stol ustiga gorizontal bo‘yicha teradilar. Bolalarda birdaniga predmetlarni qo‘llariga olib, barmoqlari bilan qisib uning sochilishini kuzatishni yaxshi ko‘radilar (M: tugmachalar). Predmetlar ko‘pligining turli xilligini bola turli xil analizatorlari yordamida qabul qiladi: eshitish, ko‘rish va boshqalar. U o‘zi bir xil turdagi harakatlarni bajargan: maketdan 1 ta o‘yinchoqni bir necha marta tashlagan, koshik bilan stolini taqillatgan. Ko‘plik haqidagi birinchi tasavvurlar va ularnnng alohidaligi birlik va ko‘plikni ajrata olishga yordam beradi.

Matematikada ko‘plik tushunchasiga quydagicha ta’rif beriladi. «Ko‘plik- u bir butun qilib quriladigan ob’ektlarning yig‘indisidir».

Ko‘plikni tugallangan va tugallanmagan holla quriladi. Kichik yoshdagi bolalar tugallangan ko‘plik bilan ish ko‘radilar.

Go‘dak bolada ko‘plik haqidagi eng birinchi tasavvurlarning rivojlanishi diffuzion: ya’ni u hali aniq chegaraga ega bo‘lmaydi va element ketidan element qabul qilinadi. Bunday qabul qilish noaniq ko‘plikni xarakterlaydi.

Miqdor. Maktabgacha tarbiya yoshidagi bolalarni o‘qitish o‘ziga xos xususiyatga ega. Maktabgacha tarbiya yoshida yechilishi kerak bo‘lgan vazifalar hal qilinmasa, maktabda o‘qitish muvaffaqiyatli bo‘lmaydi. Bu vazifalardan biri konkret bilimlar va tafakkur usullaridan abstrakt bilim va usullarga o‘tishdan iborat. Bu xil o‘tish saviyasi, ayniqsa, matematika o‘qitish uchun zarurdir. Bunday saviyaning bo‘lmasligi yoki yetarli bo‘lmasligi ikki tomonlama qiyinchilikka olib keladi. Bir tomondan, maktabgacha tarbiya yoshidagi bolalar ko‘pincha maktabga mavhum matematik usullarni egallagan holda keladilar, bularni bartaraf qilish juda qiyin bo‘ladi. Ikkinchi tomondan, bolalar maktabda abstakt bilimlarni egallar ekanlar, ko‘pincha ularni formal, asl mazmunini tushunib yetmagan holda o‘zlashtiradilar. SHuning uchun ham konkret shart- sharoitlarda matematik bilimlarni qo‘llanish imkoniyati juda cheklangan bo‘ladi. SHu sababli maktabgacha tarbiya yoshidagi bolalarni o‘qitishning muhim vazifasi matematik abstraktlashlar bilan konkret borliq orasidagi bog‘lanishni ta’minlaydigan bilim va harakatlarning oraliq saviyasini shakllantirishdan iborat bo‘lishi kerak.

Tekshirishlar shuni ko‘rsatmokdaki, maktabgacha yoshdagi bolalarga matematika o‘qitishda o‘tish saviyasi mazmuni quyidagilardan iborat:

Birinchidan, shunday faoliyat va masalalarni o‘zlashtirish kerakkki, ularda matematik operatsiyalarni qo‘llashning zarurligi bolalarga yaqqol ko‘rinib turadi. Bu, bir tomondan, bolaning amaliy faoliyati bilan bevosita bog‘liq (tenglapggirish, taqqoslashga oid) masalalar, ikkinchi tomondan, ularga shunday shartlar kiritiladiki, bunda mazkur masalalarni matematik vositalardan foydalanmay turib (masalan, fazoda ajratib qo‘yilgan ikki to‘plamni amalda tenglashtirish) amalga oshirish mumkin bo‘lmaydi.

Ikkinchidan, muhitning shunday munosabatlarini ajratish kiradiki, bu munosabatlarni qo‘llanishi bolaga konkret buyumlarni matematik ob’ektlarga o‘tish (masalan, buyumlarni ma’lum belgilari bo‘yicha guruhga kiritish va shu asosda tuplam munosabatlarini, qism- butun munosabatlarni hosil qilish) imkonini beradi.

Tekshirish natijalari shuni ko‘rsatadiki, matematik operatsiyalar maktabgacha yoshda o‘zlashtirilgan shunday masalalar va munosabatlar asosida kiritilsa va karta ishlansa, matematikani egallash samarali bo‘ladi.

1 — vazifa.

1. Bir necha o‘yinchoq ichidan shunga (namunaga) o‘xshashini tanlab olish. Pedagog stol ustiga matryoshkani, qo‘g‘irchoqni, quyonchani qo‘yadi. Co‘ngra «sehrli qopcha» ichidan bitta o‘yinchoqni oladi va stol ustiga xuddi-shunta o‘xshash o‘yinchoqni topishni taklif qiladi.

2. Rangi, o‘lchami yoki shakli bir xil bo‘lgan 2-3 ta predmetlar (matryoshkalar, kubiklar, shariklar, koptoklar) oorasidan xuddi shu rang, o‘lcham, shakldagi predmetni tanlib oladi. Bola toshpiriqni bajargach, tanlab olgan o‘yinchog‘ining nomini va har ikkala o‘yinchoq uchun umumiy (mushtarak) bo‘lgan belgini aytishi kerak.

Agar kichkintoy xato qilsa, pedagog unga savollar beradi: “Bu nima?”

Sen shu o‘lchamdagi (rangdagi) kubikni (matryoshkani) oldingmi? Kubiklarni ustma-ust qo‘y!» Pedagog olinishi lozim bo‘lgan predmetni ko‘rsatishi mumkin:

«Mana bu kubikni olish kerak.

Ko‘rdingmi, u xuddi mana shu rangda».

2- vazifa. Namunaga o‘xshash bir necha predmetni topish. «SHu (kuk) rangdagi hamma kubiklarni mana bu qutichaga sol! Ћamma kichkina matreshkalarni mana bu qutichaga sol!. Tarbiyachi mashg‘ulot oxirida: «Sen qutichaga qanday matreshkalarni solding?» — savolini beradi.

3-vazifa.

Bolalarga predmetlarni gruppalarga qarab ajratish topshiriladi. Predmetning quyidagi belgilari aytiladi: predmetning nimaga kerakligi (bu qurilish materiali, undan kqrish mumkin; bu mo‘yqalam, u bilan rasm solinadi va hokazo), rangi, o‘lchami.

Pedagog kundalik hayotiy vaziyatni tashkil qiladi yoki undan foydalanadi, bunda bitta bola yoki bir necha bola predmetlarni tanlab oladi yoki gruppalarga ajratadi. M:, qurishda ishlatilishi mumkin bo‘lgan hamma materiallarni yashikka solish, qo‘g‘irchoqlarni esa tokchaga terib qo‘yish, rasm soladigan barcha mo‘yqalamlarini yig‘ib stakanchalarga, lattachalarni esa qutichaga solish, bitta setkaga hamma katta koptoklarni, boshqasiga esa — kichkina koptoklarni solib qo‘yish. Oldin bolalar predmetlarni bitga belgisiga qarab, keyinroq esa ikkita belgisiga qarab tanlab olalilar. («Barcha qizil g‘ishtchalarni tanlab ol!»).

Ћap gal kichkintoylardan biri predmetlar qanday umumiy belgi asosida gruppaga birlashtirilganligini va o‘zi pima qilganligi va nima uchun shunday qilganligini aytish muhimdir. Bunday qilish bolalarni ongli harakat qilishga o‘rgatadi.

Bunday mashqlar natijasida bolalar hatto bigga umumiy belgisi bo‘lgan turli xil predmetlarini ham bir gruppaga birlashtirish mumkinligini tushuna boshlaydilar. Endi ular mazkur gruppaga mansub predmetlarning 12 ta umumiy belgisini ajratib ko‘rsata oladilar.

Bir xil predmetlardan gruppalar tuzishda va gruppalarni ayrim predmetlarga bo‘lib tashlashda kollektiv bo‘lib bajariladigan o‘yin mashqlari miqdor haqidagi tasavvurni yanada rivojlantirishga xizmat qiladi. Bu mashqlar davomida bolalar har bir gruppa (to‘plam) ning ayrim predmetlardan iborat ekanligini tushunishlari, gruppa ichidan ayrim predmetlarni ajratib olishni o‘rganishlari, yaxlit to‘plam bilan uning elementi o‘rtasidagi nisbatni aniqlashlari kerak.

Bolalarni gruppalarga birlashtirilgan predmetlarning umumiy belgilarini ko‘ra bilishga va atay olishga, gruppani yaxlit bir butun narsa deb idrok etishga o‘rgatish davom ettiriladi.

Yig‘indidagi hamma predmetlarning 1-2 umumiy belgisini ajratib ko‘rsatish bilan birga bolalar shu gruppadagi predmetlarning faqat biror qismi uchungina umumiy bo‘lgan belgilarni, ya’ni boshqa qismlarning belgisidan farq qiluvchi belgilarni ham ko‘rishga o‘rganadilar. Ular gruppani bir necha gruppachaga bo‘ladilar, ya’ni to‘plamni to‘plamchalarga ajratadilar. M: guldastada ko‘p borligini, ularning ba’zilari qizil, ba’zilari esa oq ekanligini, gullar ham, oq gullar ham ko‘pligini aniqlaydilar. Bolalar ana shunday qilib to‘plamlardagi sonlar bilan to‘uplamchalardagi sonlarni taqqoslashga, ular o‘rtasidagi miqdoriy nisbatni aniq tayyorlanadilar.

Nazorat savollari:

1. 3 — 4 yoshli bolalarda miqdor haqidagi bilimlarni shakllantirishning xususiyatlari.

2. O‘yin vaziyatni analiz qilish /bir student «katta tarbiyachi» rolida, qolganlar esa «tarbiyachi» rolida qatnashadilar/.

Vazifa: bor bo‘lgan ko‘rgazmali materialdan bolalar bog‘chasi «tarbiyachilariga» turli gruppa predmetlarini solishtirishda bolalarda «ko‘p», «kam», «bitta» tushunchalarini shakllantirish mashg‘ulotlarida qanday ko‘rgazmali materiallar va ulardan qanday foydalanish kerakligini tushuntirish.

3. 3-4 yoshli bolalar bilan ishlashda matematik mazmunga ega bo‘lgan didaktik o‘yinlar va o‘yin mashqlar.

4. Alohida predmetlarni, to‘plamni hosil qilishga, «ko‘p», va «bitta» tushunchalarini ajratishga, turli to‘plamlarni solishtirishga o‘rgatish usullari.

10-mavzu: Fazo va fazoda mo‘ljal olish haqida tushuncha. Vaqt xaqida tushuncha.

Rejasi:

1. Bolalarda fazoda mo‘ljal olishni rivojlantirish.

2. Idrok qilish va fazoda mo‘ljal olishda so‘zning o‘rni.

3. Xar bir yosh guruxda fazoni idrok etishning o‘ziga xos xususiyatlari.

4. Vaqt va uning o‘ziga xos xususiyatlari.

1. Tevarak atrof haqida tushuncha. Tevarak atrofii kuzatish, orientirovka qilish.

Tevarak atrof tushunchasi — keng ma’nodagi, murakkab, serqirra tushunchadir. Biz, tevarak atrof ma’nosida, bizni o‘rab turuvchi ob’ektiv olam xarakteristikasini anglaymiz. Biz tevarak atrof haqidagi bilim va malakalarni egallash uchun, shuningdek uning shakli, 6elgilari haqida, ularning tuzilishi, 6alandligi, uzunligi, kengligi haqida, predmetlarning joylashuvi, ularning orasidagi masofani aniqlashdagi va belgilay olishni o‘rganish uchun, tevarak atrof haqidagi tushunchalarini yanada mustahkamlash uchun- turli tevarak atrof kategoriyalariga murojaat qilamiz.

Bunda biz avval predmetlarning belgilariga qarab (ya’ni shakli va o‘lchoviga, har xil o‘lchovligiga) va tevarak atrofdagi belgilarga qarab (ya’ni tevarak atrofni yaxlitligicha tushintirish, predmetlarning bir biridan farqi yoki o‘xshashligi (tabiatda) va h.k. farqlay olishga o‘rganishimiz va o‘rgatishimiz kerak.

Tevarak atrofni chamalash, orientirovka qilish tushunchasi, masalasi murakkab masaladir.

Tevarak atrofii orientirovka qilishda turgan yoki belgilangan joy taxminga olinadi:

MASALAN:

a) kishi tevarak - atrofni yaxshilab kuzatib «O‘zi turgan nuqta» haqida ma’lumot bera olish; yon atrofidagi ob’ektni tushuntira bilishi kerak:

6) o‘zi qo‘yib ketgan predmet yoki insonni qayta tevarak atrofni chamalash orqali topib kelishi yoki aniq ma’lumot bera olishi kerak;

v) inson tevarak atrofni ob’ektlicha tushintirayotganda, chalkashtirmay, predmetlarning bir xil yoki har xilligini tushintira olishi, shuningdek qaysi predmet qaysinisining ortida, oldida, orosida, uzoq, yaqinligi, xullas orasidagi masofa haqida to‘la ma’lumot bepa olishi kerak.

Tevarak atrof haqidagi, uni aniq orientirovka qila olish haqidagi belgilarga har bir inson ega bo‘lishi kerak. Bu bilimlar esa ularga yoshlikdan beriladi.

Orientrovkani yaxshi bilgan har qanday yo‘lovchi adashmaydi, adashganni yo‘lga solib yuboradi. Kattalar misolida ko‘rsak:

Men turgan kenglikda dala bo‘lib, 20 dadam oldinda, 15 qadam o‘ng tarafimda terak daraxti bor. Terakning uzunligi taxminan 20-25 m, yo‘g‘onligi taxminan 35 sm. Pastki shoxlarida barglari yo‘q. Tepa shoxlari serbarg, terak ustida qora qarg‘alar uchib yuribdi. Yoki biror bir uy, ko‘cha, xonada ma’lumot berish.

Inson aktiv harakatini davom ettirishi uchun koordinatsiyani va uni orientirovka qilishni yaxshi bilishi kerak.

Ko‘pchilik bu usuldan faqat bir joydan ikkinchi bir joyga adashmasdan borib kelishi uchungina foydalanadi.

Orientirovkani aniq belgilay olish, joylarni yaxshi o‘zlashtirish uchun, shu odamning eslab qolish qobiliyati, xotirasi, diqqat — e’tibori, o‘ylash, esga tushirish, ko‘z oldiga keltira olish kabi qobiliyatlari ancha mustahkam bo‘lishi kerak. Aks holda, bu qobiliyatlari zaif odamlar orientirovkani yaxshi belgilay olmaydilar.

Tevarak atrofii chamalash har bir odamning o‘ziga qulayligini tanlab olishiga bog‘liq. «O‘zining» yoki boshqa birovni, o‘ng qo‘l, chap qo‘l, tushunchalari bilan, yoki predmetlarning shakliga qarab, joylashuviga qarab ham orientirovka qilish mumkin.

Masalan: ba’zilar uy yoki magazinning nomini, nomerini, adresini bilmaydilar-ku lekin qaysi transport bilan, qanday qilib borishni shunday aniq qilib tushuntaridilar-ki, xatto «ko‘z yumib» borib topish mumkin.

2. Maktabgacha tarbiya yoshidagi bolalar bilan tevarak atrofni kuzatishning ahamiyati.

Ba’zi maktabgacha tarbiya yoshidagi bolalar hali tevarak atrofni kuzatishni, uni orientirovka qilishni yaxshi o‘zlashtira olmagan bo‘lishlari ham mumkin bo‘ladi.

Masalan: o‘z uylariga borishni bilmaydi. Lekin, aksincha bog‘da bolalar bilan u o‘ynaladigan o‘yinlarning kamchiligi, mashg‘ulotlar va boshqa ko‘pgina bolalar ijodi- tevarak atrof bilan bog‘lik.

MAS ALAN:

Boshlang‘ich sinf (1-sinf) o‘quvchisidan talab qilinadigan narsalardan biri-daftar yoki kitob varaqlarning farq qila bilishi.

O‘ng varaq, chap varaq va h.k.

Maktabgacha tarbiya yoshidagi bolalarni aslida tevarak atrof bilan tanishtirishning bu borasi shu bet yoki varag‘idagi chizilgan, aks ettan rasmlar yordamida tushuntiriladi.

Maktabgacha tarbiya yoshidagi bolalarni tevarak atrofni yaratishda ega bo‘lgan barcha bilimlarini puxtalash, uni kuzatish, orientirovka qila olish malakalari hamda uni belgilay olishlari kabi ko‘nikmalarini mustahkamlash va tevarak atrof haqida o‘z fikrlarini to‘la bildira oladigan terminlarning bolada yaxshi o‘zlashtirilishini o‘z vaqtida ta’minlab borish zarur.

Bu bilim malaka va ko‘nikmalarning barchasi 1-sinf o‘quvchisining materialini muvaffaqiyatli o‘zlashtirishdagi yutug‘i bo‘lib hisoblanadi.

Tevarak atrofni anglashda psixofiziologik mexanizmga ham bog‘liqdir, u nison ongidagi ko‘rish,eshitish, so‘zlash, eslab qolish, xotira kabi qobiliyatlar (analizatorlar) yordamida dinamik sistemadek saqlanib qoladi. Ayniqsa bunda harakatlanuvchi analizatorlar va ichki his-tuyg‘ularining roli ahamiyatlidir.

Bolalarning tevarak atrof haqidagi lug‘atlarining boyib borishi. Ularning tevarak atrofni tushunishida ikkinchi signal sistemasining tenglashuvini ta’minlaydi.

CHet ellarda bolalarni yoshligidan, maktabgacha tarbiya yoshidan boshlab, sekin-asta tevarak atrofii o‘rgatishda, umumiy tushunchalarni ikkinchi signal sistemasiga bog‘lab olib boriladi. Bu esa bolaning tevarak atrofni o‘zlashtirishdagi yangi bosqichning boshlanishidir.

2. Tevarak atrofni idrok qilish biror bir mo‘ljal asosida foydalana bilishni talab qiladi, bola ilk yoshidan boshlab o‘zining sezgilari orqali idrok qiladi, ya’ni tanasining tomonlari bilan mo‘ljal qiladi.

Bog‘cha yoshida bola tevarak-atrof tushunchalarini so‘zlarda ifodalanishini egallaydi: oldinda- orqada, yuqoriga- pastga, chapga-o‘ngra.

Yosh bolada tevarak atrofni idrok qilishda bolaning shaxsiy tanasi asosiy markaz bo‘lib hisoblanadi va u o‘zining tanasiga nisbatan sezgi organlari orqali mo‘ljalga oladi. Keyinroq borib unga yana bir sistema qo‘shiladi. Bu nutqda ifodalashdir ya’ni so‘zlar bilan. Bu narsa bolalarda tomonlarni o‘ziga tegishlilarni sezgi, farqlash, aniqlash xususiyatlarini mustahkamlash natijasida bo‘ladi, qaysiki bu tomonlar: yuqoriga, pastga, oldinga, orqaga, o‘ngga, chapga.

SHunday qilib bog‘cha yoshi tevarak atrofning tomonlarini, nomlarini so‘z bilan belgilash sistemasi davridir.

Bola qanday qilib bundan foydalanadi? Kuzatishlardan shu narsa ayon bo‘ldiki yuqorida degan so‘zda bola — boshi turgan tomonni, pastda esa — oyoqlari turgan joyni, oldinda — yuzi tomonni, orqasida esa — orqasini, o‘ngda — o‘ng qo‘li qaepda bo‘lsa o‘sha tomonni, chapda — chap qo‘li qaerda bo‘lsa o‘sha yerni idrok qilgan. O‘z tanasi bo‘yicha tevarak — atrofni idrok qilish bu boshlang‘ich idrok bo‘lib xizmat qiladi.

Asosiy tomonlarni 3 ta gruppasi, qaysiki odam tanasining turli qismlari bo‘yicha eng birinchi bo‘lib yuqori farqlanadi. Bunda bola, tanasi vertikal holatida aniqlaydi. Qolganlari esa kechroq aniqlanadi va farqlanadi bola tomonidan.

Bola tomonlarining juft, qarama qarshi tomonlarini gruppasini o‘zlashtirsa ham, hali u uning aniqligida yanglishadi.

Bolalar uchun asosiy qiyinchiliklar o‘ng va chapni ajratishdir.

Kuzatishlardan bola bu qarama — qarshi tomonlarni asta — sekin egallab boradi, qaysiki ularni tajribalari orqali egallab boradilar.

2. Maktabgacha tarbiya yoshidagi bolalar bilan tevarak atrofni o‘rganish.

Maktabgacha tarbiya yoshidagi bolalar bilan o‘tkazilgan tajribalardan shuni ko‘rish mumkin-ki bolalar tevarak atrofii orientirovka qilishga o‘rganayotganlaridayoq oddiy terminlardan murakkabroqda, tevarak atrof terminlariga o‘ta boshlaydilar. Ularning nutqdaridagi «shu yerda», «u yerda», «mana» kabi so‘zlari (biror predmetni ko‘rsatib, aytib) «yonida», «yaqinda», «yonma-yon» kabi yangi terminlar bilan, almashinishi buning yaqqol guvohi bo‘la oladi.

Ularning bu terminlardan foydalana boshlashi, predmetlar oralig‘ini aniqlay bilishi boshlang‘ich bilimlarning rivojlanishidir.

Bolaning yanada o‘rganishi natijasida sekin-asta bu terminlar yana ham boyib boradi va u «oldinda», «oldin», «orasida», «orqada» va h.k. larni tushuna boshlaydi. Bolaning bulardan foydalanishining hammasi «yonida», «yaqinida», «yonma-yon» kabi tushunchalarni yaxshi egallanishining natijasidir.

Predmetlarning «birin-ketin», «ketma — ket» ko‘shilishi bolalarda bir gruppa predmetlarning joylashuvini aniqlashga yordam beradi.

Masalan hamma o‘yinchoqlar ketma — ket turibdi, lekin quyon oldinda, matryoshkalar o‘rtada, qo‘g‘irchoq esa oxirgi orqasida turibdi.

Bola orientirovka qilishga o‘rganayotganida «yonma-yon» so‘zining ma’nosiga keyinroq tushunadi, yoki «o‘rtada», «orasida» kabilarni o‘rganib bo‘lgach, keyinroq «atrofida», «chetida», yoki «yonidan», yana keyinroq borib bola bu so‘zlarni atroflicha tushuna boshlaydi va chap tarafdami? Yoki o‘ng tarafdami? farqlay boshlaydi. Lekin bolalarga tevarak atrofni orientirovka qilishga o‘rgatish ishini turli yo‘llar va yo‘llanmalar bilan tushintirish kerakligini unutmaslik kerak.

Pedagogik masala № 1.

Katta tarbiyachi bitta gruppada faqat 2 ta tarbiyachi o‘tkazgan matematika mashg‘ulotini kuzatdi. Mana bu yozuvlarni analiz qiling: «Zahpo Voxidovnada» mashg‘ulot uchun hamma narsa oldindan tayyorlangan. Bolalar mashg‘ulotga kirishdilar. Tarbiyachi bolalarga hulqlari haqida eslatishni yodidan chiqarmadi. Mashg‘ulot davomida bolalar aktiv qatnashdilar, o‘rtoqlariga yordam berdilar, aniq bo‘lmagan narsalarni to‘g‘riladilar. Sanash ko‘nikmasi mustahkam, ko‘z bilan chamalashlari rivojlangan, lekin fizkult daqiqa jarayonida bolalar engashganlarida yo‘nalishni adashtiradilar. Naima Hoshimovna bolalarni mashg‘ulotga 10 minut kechga qolib taklif qildi, ya’ni navbatchilar stolga tarqatma materiallarni tarqatib chiqishga ulgurmadilar. Mashg‘ulot jarayonida bolalarning diqqatlari bo‘lindi, o‘tirgan joylarida shovqin qildilar. Harakat vaqtida orietirovka qilishda xatolar ko‘p bo‘ldi, bolalar o‘ng va chap yo‘nalishda ko‘p adashdilar. Tarbiyachi bolalarni shoshiltirdi., mashg‘ulotta yakun yasamadi, lekin bolalarning xulqiga ob’ektiv baho berdi.

Savollar:

1. Siz har bir tarbiyachining ishini qanday baholaysiz?

2. Mashg‘ulotda bolalarning turli xulqlarini nima bilan tushuntirasiz?

3. Berilgan gruppada qaysi vazifa bo‘yicha ishni kuchaytirish kerak?

4. Mashg‘ulot qaysi yosh gruppasida o‘tkazilgan?

Pedagogik masala № 2.

«Kunduzi kim qaerda ishlaydi?» o‘yinini boshlagach, tarbiyachi kunduz — shunday vaqtki, bunda hamma kishilar ishlamaydi. Ba’zilar chiroyli buyumlar qiladilar, uy quradilar, meva va sabzavot yetishtiradilar, fabrika va zavodlarda ishlaydilar. Yaxshi mehnat kishini bezatadi va xursand qiladi. Mana biz ham shahar ko‘chalariga boramiz, kim qanday ishlayotganini ko‘ramiz. Kunduzi ko‘chalarda odamlar, mashinalar ko‘p, ko‘cha harakati qoidalariga rioya qilish kerak. Qani eslab ko‘ringlar, ko‘chadan o‘tayogganda qanday qoidalarga rioya qilish kerak. Ko‘chada o‘zini qanday tutish kerak. SHahar ko‘chalari bo‘ylab sayohatdan so‘ng tarbiyachi illyustratsiyadan foydalanib, bolalar olgan bilimlari va tasavvurlarini kengaytiradi.

Nazorat Savollari:

1. O‘yinda qanday didaktik vazifalar hal qilingan? (yechilgan)

2. SHunta o‘xshash o‘yinlarga misol keltiring.

3. Bunday o‘yinlarning tarbiyaviy qimmati nimada?

Fazoviy tasavvur

Mavzu: Fazoviy tasavvurlarni mustahkamlash

(o’ng- chap, oldinda- orqada, uzoqda- yaqinda)

Maqsad:

Bolalarning o’ng-chap, yuqoriga-pastga, oldinga-orqaga, uzoqda-yaqinda kabi fazoviy tasavvurlarini mustahkamlash.

Kutilayotgan natijalar:

Bolalar fazodagi o’zining va atrofidagi narsalarning joylashishini to’g’ri aniqlashni o’rganadilar.

Bolalar o’ngda, chapda, oldinda, orqada so’zlarini nutqda to’g’ri ifodalashni o’rganadilar.

Kerakli jihozlar:

Turli o’yinchoqlar. Yulduzchalar.

Varraklar tasvirlangan tugallanmagan rasmlar (qog’oz o’lchami bo’yi 8 sm, eni 15 sm).

Faoliyatning borishi:

Tarbiyachi: Bolajonlar, biz sizlar bilan oldin ham o’ng-chap, yuqori-past, oldin-orqa, uzoq-yaqin haqida gaplashganmiz. Bugun sizlarning bilimlaringiz qanchaligini bilib olamiz. Mening stolimga turli o’yinchoqlar qo’yilgan-kuchukcha, mushuk, sigir, buzoqcha, qo’y, qo’zichoq, echki, quyon, ot, toychoq. Bolajonlar, kelib stol ustidagi hayvonlarga yaxshilab e’tibor bering va savollarga javob bering:

-Sigirning yonida nima turibdi?

-Mushukdan chapda nima turibdi?

-Qo’yning o’ng tomonida nima turibdi?

-Mushukning yonida qaysi hayvon turibdi?

-Mushukdan uzoqda qaysi hayvon turibdi?...

Tarbiyachi o’yinchoqlarni bir-birining orqasida turadigan qilib aralashtirib qo’yadi va so’raydi:

-Qaysi hayvon birinchi ketmoqda?

-Sigir qaysi hayvondan keyin ketmoqda?

-Qo’ydan oldin qaysi hayvon ketayapti?...

Bolalar teskari qarab turadilar. Tarbiyachi o’yinchoqlardan birini olib qo’yadi va qaysi o’yinchoqning oldidagi hayvon olinganini aytishni so’raydi:

-Bolajonlar, qaysi hayvonning oldidagi hayvonni olib qo’ydim?

-Bolajonlar, qaysi hayvondan keyingi hayvonni olib qo’ydim?

Bolalar uchun amaliy ish.

Tarbiyachi: Bolajonlar, bular siz sevib o’ynaydigan varraklardir. Varraklar nechta? Varraklarning o’ng tomonini boshqa rangga, chap tomonini boshqa rangga bo’yang.

O‘QUV ADABIYOTLARI, DARSLIK VA O‘QUV QOLLANMALAR

xulosa

Bolada matematik tasavvurlarni shakllantirishda muammoli taiim katta ahamiyatga egadir. Muammoli taiim — bu didaktik tizim boiib, pedagog (tarbiyachi)larni muammoli xarakterdagi savollami yechishga jalb qilishni nazarda tutadi. Psixologlar fikrlash muammoli vaziyatdagi savoldan boshlanadi, deb hisoblaydilar. Shuning uchun muammoli vaziyat muammoli ta’limning asosini tashkil qiladi, muammoni yechish uchun sharoit yaratadi. Vaziyat — bu ilmiy bahs-munozara orqali tasavvurlarni tartibga solish uchun zaruriyatga chaqiruvchi jarayondir.
Muammoli jarayon — o‘zining yechilishi uchun izlanishni talab qiladigan anglangan qiyinchilikdir. Berilgan savol qiyinchilik yaratsa va javob berishda pedagog (tarbiyachi)dan yangi bilim va fikriy faollik talab qilinsa, o‘shanda muammoli vaziyat yaratiladi. Muammoli vaziyatda pedagog (tarbiyachi)lar e’tibori savollarning yechilishiga toiiq yo‘naltiriladi, pedagog (tarbiyachi)larning fikrlashi moyil qilinadi (to‘g‘rilanadi). Muammoni yechishda ushbu moyillik aniq maqsadga aylanadi.
Bola tomonidan asosiy bilim, tushuncha, og‘zaki masala yechish uslublari chuqur va mustahkam o‘zlashtirilgandagina, muammoli taiim foydali boiishi mumkin.
Taiim olish jarayonidagi muammoli vaziyatning ahamiyati
idaki, bolalar bu yerda «izlanuvchi» va «birinchi kashfiyot- ek boiishadi. Bunda muammoli vaziyat avval yaratiladi va tahlil di, muammoni yechish uchun qulay usul aniqlanadi,muammo yechiladi va xulosa o‘rganiladi. Muammoli taiimdan foydalanish jarayonida mavzuni muammoli bayon qilish, evristik suhbat va izlanish uslublari to‘plamidan foydalanish mumkin.
Muammoli bayonning mohiyati shundaki, pedagog (tarbiyachi) o‘zi masalani beradi va og‘zaki yechish yoilarini ko‘rsatadi. Evristik uslubning mohiyati esa pedagog (tarbiyachi) tomonidan bolalami aniq lanishlarga yo‘naltiruvchi savollar tizimi awaldan o‘ylab qo‘yilishida ifodalanadi.
Izlanish uslubi o‘quvchilarda atrofdagi olamga katta qiziqishni uyg‘otadi, u o‘ylashga, mulohaza qilishga harakat qiladi, atrofdagi voqealarni o‘rganadi, o‘zlashtirilgan bilimlardan amaliyotda va masalani yechishda foydalanadi.

Izlanish uslubida pedagog (tarbiyachi) muammoni qo‘yishi mumkin, farazlar keltiradi, asosiy g‘oyani aniqlaydi, kuzatishlar o‘tkazadi, taqqoslaydi va umumiy- lashtiradi, tahlil qiladi, butunni tarkibiy qismlarga boiadi va xulosa chiqaradi.
L.S. Vgodskiy xayol qilish (faraz qilish) bilan reallik orasidagi to‘rtta bogianish shaklini aniqladi. Bu bogianish shakllari bolada matematik tasavvurlarni shakllantirishda katta ahamiyatga egadir.