Bajardi: oel001-1 Guruh talabasi Topvoldiyev Faxriddin

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI AXBOROT TEXNOLOGIYALARI VA KOMMUNIKATSIYALARINI RIVOJLANTIRISH VAZIRLIGI

MUHAMMAD AL-XORAZMIY NOMIDAGI TOSHKENT AXBOROT TEXNOLOGIYALARI UNIVERSITETI

Fan : Zamonaviy iqtisodiyot



1-Amaliy ish

Bajardi: OEL001-1 Guruh talabasi Topvoldiyev Faxriddin

Toshkent-2022

Mavzu: Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solishning mohiyati va zarurligi.
Reja:
Kirish
1 Asosiy davlat tomonidan tartibga solishning asosiy usullari
1.1 ma'muriy usullar
1.2 iqtisodiy usullar
2 Shtatni tartibga solishning 2 asosiy vositasi
2.1 Iqtisodiyotni tartibga solish vositasi tizimi
2.2 Moliyaviy (fiskal) siyosati
2.3 Pul (pul-kredit) siyosati
Xulosa.
Ishlatilgan manbalar ro'yxati

Kirish
Milliy iqtisodiyotning samaradorligi ko‘p omilli ko‘rsatkich bo‘lib, bunda samaradorlikning erishilgan darajasi ko‘p jihatdan iqtisodiyotdagi davlat yoki bozor tizimining tutgan roliga bog’liq bo‘lishi mumkin. Chunki ancha yuqori samaradorlikka, birinchidan, bozorning tartibga solish usullari orqali; ikkinchidan, iqtisodiyotni faqatgina yagona markazdan ongli ravishda markazlashgan boshqarish yo‘li bilan; uchinchidan, takror ishlab chiqarish jarayonida davlatning aralashuvi va bozor usullarini uyg’unlashtirish orqali erishiladi. Hozirgi davrda Respublikamizning milliy iqtisodiyoti rivoji uchun ko‘proq uchinchi yo‘l xususiyatli xisoblanadi.
Iqtisodiy tafakkur tarixida birinchi marta davlatning iqtisodiyotdagi roli masalasi A.Smit tomonidan ilmiy asosda ko‘rib chiqilgan. Uning "Хalqlar boyligining tabiati va sabablarini tadqiq qilish haqida" (1776y.) degan kitobida bozor usullari orqali iqtisodiyotning o‘z-o‘zini tartibga solishning zarurligi ta’kidlab o‘tilgan. A.Smitning fikricha, bozor vositasida tartibga solish, har qanday chetdan aralashuvsiz ishlab chiqaruvchilarni butun jamiyat manfaatlari uchun harakat qilishga majbur qiladi, davlatning iqtisodiy jarayonlarga har qanday aralashuvi oxir oqibatda faqat vaziyatni yomonlashtiradi.
Davlatni iqtisodiyotdagi rolini oshirish masalasi J.M.Keynsning "Ish bilan bandlik, foiz va pulning umumiy nazariyasi" (1936y.) nomli kitobida o‘z aksini topdi. Bu kitobda muallif davlat fiskal (xazinaviy) va kreditli tartibga solish vositalaridan foydalanib, jamiyatning yalpi talabini rag’batlantirishni va aholining ish bilan bandligini ta’minlashi zarurligini isbotlaydi.
Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solishning ma’lum chegaralari ham mavjud bo‘lib, ular ishlab chiqarish samaradorligiga davlatning ta’siridan kelib chiqadi. Iqtisodiyotga davlatning har qanday aralashuvi ma’lum xarajatlarni taqozo etadi. Ularga eng avvalo tartibga solishni tashkil etish va amalga oshirish bo‘yicha xarajatlarni kiritish mumkin. Shuningdek, tartibga solishning u yoki bu shakli bozor muvozanati, ishlab chiqarish hajmi, resurslarning qayta taqsimlanishiga ko‘rsatishi mumkin bo‘lgan ta’sirni ham hisobga olish lozim. Bunda tartibga solishni amalga oshirish bilan bog’liq bo‘lgan sarf-xarajatlarning miqdori davlatning iqtisodiyotni tartibga solishi natijasida olinadigan samaradan kam bo‘lishi lozim. Ularning nisbati davlatning iqtisodiyotga aralashuvi chegaralarini belgilab beradi.
ХХ asrning 80-yillarida rivojlangan mamlakatlarda yangi konservativ konsepsiyalar asosida iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solishni cheklash jarayonlari boshlandi. Bunda tartibga solishning an’anaviy shakllaridan voz kechildi, davlat mulkini xususiylashtirish yo‘li bilan davlat sektori ulushi qisqartirildi, xo‘jalik qarorlarini qabul qilishda nomarkazlashuv jarayonlari kuchaytirildi, iqtisodiyotdagi bozor mexanizmlarining ahamiyati oshirildi.
90-yillardan boshlab iqtisodiyotni tartibga solishda keynscha tendensiyalar yangidan kuchaya boshladi. Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solishning yangi nazariyasi davlat va xususiy sektor o‘rtasidagi munosabatlarni ro‘yobga chiqarish, davlat tomonidan tartibga solishning moslashuvchanligini oshirish, to‘g’ridan-to‘g’ri aralashuv shakllari va byurokratik nazoratning kamayishi bilan tavsiflanadi.
Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish ob’ektiv ravishda shartlanadi. Ko‘plab iqtisodchilar iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solinishining zarurligini faqat bozorning kamchiliklari, uning ko‘plab iqtisodiy muammolarni hal eta olmaslik holati bilan izohlaydilar. Bu ma’lum ma’noda to‘g’ri bo‘lsada, biroq, iqtisodiyotga davlat ta’sirining ob’ektiv zarurligini eng avvalo ishlab chiqaruvchi kuchlarning rivojlanishi bilan belgilanadi. Iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solishning ob’ektiv asosi bo‘lib ham milliy iqtisodiyot darajasida, ham xalqaro miqyosda ijtimoiy mehnat taqsimotining rivojlanishi negizida ishlab chiqarishning umumlashuvi jarayoni xizmat qiladi.
Bu jarayon quyidagilarda namoyon bo‘ladi:

• chuqurlashib borayotgan ijtimoiy mehnat taqsimoti asosida ishlab chiqarishning ixtisoslashgan tarmoqlarining o‘zaro aloqasi va o‘zaro bog’liqligi yanada kuchayadi;

  
  

• ishlab chiqarishning kooperatsiyalashuvi va markazlashuvi natijasida alohida xo‘jalik birliklarining mayda bo‘laklarga ajralib ketish holatlari barham topadi;

  
  

• ishlab chiqarishning yirik korxonalarda to‘planuvi jarayoni o‘sadi;

  
  

• turli iqtisodiy mintaqalar o‘rtasidagi iqtisodiy aloqalar va faoliyat almashuvi jadallashadi.

  
  

Ishlab chiqarishning umumlashuvi darajasining oshishi bilan o‘zaro muvofiqlashtirilgan holda xo‘jalik yuritish, takror ishlab chiqarish nisbatlarini ongli ravishda tartibga solish, yirik ishlab chiqarish majmualari, yaxlit iqtisodiyotni markazlashtirilgan holda boshqarishga ob’ektiv ehtiyoj paydo bo‘ladi. Shunga ko‘ra, iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish ishlab chiqarish munosabatlarining har qanday tizimida ishlab chiqarish umumlashuvining ma’lum darajasida ob’ektiv zaruriyatga aylanadi.

Har qanday zamonaviy iqtisodiy tizimning normal ishlashini ta'minlashda muhim rol, davlatga tegishli. O'zining tarixi davomida davlat butun iqtisodiyotni, milliy mudofaani tashkil etish, iqtisodiyot sohasida muayyan funktsiyalarni bajargan. Umumiy qabul qilingan ta'rifga ko'ra, iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish xo'jalik yurituvchi sub'ektlarning xatti-harakati, soliq tizimi, bojxona to'lovlari tizimi, almashish kurslari, almashish kurslari, birja to'lovlari, almashish stavkalariga nisbatan bilvosita ta'sir ko'rsatish tizimi hisoblanadi boshqa cheklash vositalarida yoki aksincha, ma'lum bir faoliyatni motivatsiya qilish.
Iqtisodiyotning iqtisodiyotni tartibga solish uzoq tarixga ega - Evropada ham erta bosh kapitalizmda narxlar, tovarlar va xizmatlar sifati, foiz stavkalari va tashqi savdo bo'yicha etakchi nazorat olib borildi. Zamonaviy sharoitda har qanday davlat har qanday davlat iqtisodiyotga davlat aralashuvining turli daraja darajasiga ega bo'lgan milliy iqtisodiyotni tartibga soladi.
Davlat va bozorni tartibga solishning qaysi nisbati bilan birlashtirilishi kerak, ular chegaralari va yo'nalishlari, keng iqtisodiy libopizmga to'liq fikr va yondashuvlar mavjud. Biroq, iqtisodiyotdagi ayrim funktsiyalarning holatini bajarish zarurati so'roq qilinmaydi. Bozor iqtisodiyotida davlat iqtisodiyotidagi roli bo'yicha klassik vissiyada ingliz tilida eng yaxshi ingliz tilida mag'lubiyat kaliti nomi bilan bog'liq. Uning "Bandlik, foiz va pulning umumiy nazariyasi" faoliyati 1936 yilda nashr etildi. "Keysiya inqilobi" da ko'rsatilgan g'oyalar bozor iqtisodiyotida klassik qarashlarga olib keldi. Iqtisodiy inqirozni o'z-o'zini himoya qilish, davlat aralashuvi talabi sifatida davlat aralashuvi zarurati va iqtisodiyotni inqirozli davlatdan yanada barqarorlashtirishga yordam beradigan umumiy taklif sifatida.
Shunday qilib, iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish iqtisodiyot uchun muhimdir va ijtimoiy rivojlanish mamlakatlar. Shu bilan birga, iqtisodiyotni tartibga solishni amalga oshirishni amalga oshirishni amalga oshirish, byudjet, soliqlar, kredit va pul-kredit va pul-kredit, iqtisodiy qonunchilik va boshqalar kabi iqtisodiyotga keng ko'lamli vositalar va ta'sir usullaridan foydalanadi. Shunday qilib, davlat tomonidan tartibga solish diqqatga sazovordir.