Ўзбекистоп Республикасида хизмат кўрсатган фан арбоби

оқибатлар «тўғридан-тўғри» ёки «тасодифий» бўлгашшгидан қатьи
назар, жавобгар бўлади. Масалан, В. нинг жиноят ишини кўриб
чиқсак. У талабалар ётоқхонасида бўлганида О. ни жинсий яқинлик
қилншга ундаган. Рад жавобини олгач, В. унинг номусига тегишга
уринган. О. дераза токчасига чикдб олиб, агар В. унга яқинлашса,
ўзини деразадан ташқарига ташлаб юборажаги ҳақида уни огоҳ-
лантирган. В. таҳцидга парво қилмай унга яқинлашган, О. эса дера­
задан сакраган ва учинчи қаватдан йиқилиб тушиб, огар шикаст-
ланган. Бу ҳолда, бизнингча, гарчи О.нинг соғлиғига ўзининг ҳара-
катлари натижасида шикает етказилган бўлса ҳам, В.нинг ҳаракат-
лари ва юз берган оқибатлар ўртасидаги сабабий боғланиш муқар-
рар (тўғридан-тўғри) эмас, балки тасодифий хусусиятга эга бўлган
бўлса-да, юз берган оқибатларда В. айбдор деб ҳисобланиш и ке­
рак, чунки етказилган шикает ва В. қилмиши ўртасида сабабий
богланиш мавжуд.
Юқорида айтилган фикрлардан юз берган оқибатлар учун жа­
вобгарлик ҳам муқаррар, ҳам тасодифий сабабий боғланиш мав­
жуд бўлгани тақдирда, агар унинг ривожланиши айбдорнинг қас-
ди билан қамраб олинган бўлса, юзага келади, деган хулоса қилиш
мумкин.
Соғлиққа ва жнемовий дахлевзлвкка қаршв
жввоятларда айб, мотив ва мақсад
Соғлиққа ва жисмоний дахлеизликка қарши жиноятлар ҳам
қасддан, ҳам эҳтиётсизлик орқасида содир этилиши мумкин.
Соғлиққа қарши жиноятлар, хусусан баданга шикает етказиш­
лар нинг аксарияти эгри қасд билан содир этилади.
Фуқароларнинг соғлиги ва жисмоний дахлеизлигига қарши жи-
ноягларни содир этишда тўғри қасд шундай хусусиятга эга бўла-
дики, шикает етказган шахс ўз қилмишининг ижтимоий хавфли
хусусиятини англайди, жабрланувчининг соғлиғига муайян зарар