Ўзбекистоп Республикасида хизмат кўрсатган фан арбоби

ларнинг одил судловни амалга ошириш борасидаги фаолиятига
бирон-бир тарзда аралашишга йўл қўйилмайди ва бундай арала-
шиш қонунга мувофиқ жавобгарликка сабаб бўлади. Судьяларнинг
дахлеизлиги қонун билан кафолатланади» дейилган. Шу муносабат
билан одил судловни амалга ошириш борасидаги суд фаолиятига
ҳеч кимнинг у ёки бу кўринишда аралашишга ҳаққи йўқ.
Ушбу жиноятнинг объекги суд ҳокимиятининг ҳеч кимга тобе
эмаслиги, мустақиллиги ва обрўйи, яъни одил судлов манфаатла­
ри ҳисобланади.
Объектив томондан жиноят иш нинг ҳар томонлама, тўла ва
холисона ўрганил ишига тўсқинлик қилиш мақсадида суриш ти-
рувчи, ажрим ёки қарор чиқарилшнига эришиш мақсадида судь-
яга турли шаклда қонунга хилоф равишда таъсир ўгказшцда иф о-
л^ттянятги
Қонунга хилоф равишда таъсир ўтказиш деганда, жисмоний
шахслар томонидан суринггирувчи, терговчи ёки прокурорга, су-
дьяга ёки халқ маслаҳатчисига таъсир ўтказишнинг ҳар қандай
шаклини тушуниш зарур. Масалан, ўз мавқеидан фойдаланиш би­
рон-бир моддий манфаат ёки хизматни ваъда қилиш, дўстлик ёки
кэриндошлик алокэларидан фойдаланиш ва ҳоказо.
Таъсир ўтказиш шакли суриштирувчини, терговчини, проку-
рорни, судьяни ўлдириш ёки зўрлик ишлатиш билан қўрқитиш
тарзида намоён бўлган ҳолларда кдлмишни Ж Книнг 112 ва 236-
модцаларида назарда тутилган жиноятлар мажмуи бўйича квали­
фикация кдлиш керак.
Таъсир ўтказишнинг натижасидан қатьи назар, айбдор ўз мақ-
садига эрищцими ёки эришмадими, бундан қатьи назар, айтиб
ўтилган шахсларга ҳар қандай таъсир ўтказилган пайгдан эътибо­
ран жиноят тугалланган деб эътироф этилади.
Субъектив томондан жинояг қасддан содир этилади. Ш ахсий
ёхуд нотўғри тушунилган хизмат манфаатлари, идора обрўйи ва