Ўзбекистон республикасиолий ва ўрта махсус таълим вазирлиги бухоро давлат университети

 
Вужудига игна билан расм солдирган одам 
Қазвинликлардан 
бири 
вужудига 
арслон 
суратини 
солдирмоқчи бўлибди ва игна билан расм солувчига борибди: 
“Уста, менга расм сол, бироқ жоним оғримасин!” – дебди. Игна 
билан расм солувчи уста сўрабди: “Қанақа расм солишимни 
истайсан?” “Мучалим арслон. Шунинг учун арслон расмини чиз, 
қара, оғритмагин, яхши чиқсин”, – дебди Қазвинлик. 
Уста: “Расмни танангнинг қаерига чизай?” – дебди. “Икки 
елкам орасига”, – дебди мижоз. 
Уста игналарни олиб ишга киришибди. Мижозининг жони 
оғриб бақира бошлабди: “Хой уста, мени ўлдирмоқчимисан?” 
“Ахир, ўзинг арслон расмини сол, дединг-ку!” Мижоз: “Қаеридан 
бошладинг?” Уста: “Думидан” – дебди. 
Мижоз: “Худо хайрингни бергур, уста, қўй, шу арслон 
думсиз бўла қолсин. Оғриқдан жоним бўғзимга келди,” – дебди. 
Мижознинг бу илтимосидан сўнг уста арслоннинг бошқа 
бир жойининг расмини чизиш учун игна санча бошлади. 
Иттифоқо, қазвинлик яна дод солиб: “Энди арслоннинг қаерини 
чизяпсан?” – дебди. Уста: “Қулоғини чизяпман” – дебди. 
Мижоз: “Устажон, шу арслон қулоқсиз бўла қолсин. Жоним 
ёмон оғриди”, – дебди. 
Энди уста арслоннинг бошқа бир аъзосини чизишга 
киришибди. “Бу сафар қаерини чизмоқчи бўляпсан? – дебди жон 
оғриғида қазвинлик”. Уста: “Азизим, хайвоннинг қорнини 
чизишга ҳаракат қиляпман”, – дебди.
Мижоз: “Игна санчишни ҳозирроқ бас қил, оғриққа 
чидолмаяпман. Шу арслоннинг қорни бўлмаса, нима хам 
бўларди?” – дебди. Қазвинлик мижознинг бу гапларига жаҳли 
чиққан уста игналарни ерга отиб: “Худойим менга тўзим бер. Бу 
бошимга тушган азоб ҳеч кимнинг бошига тушмагандир. Ҳеч 

---

54 
замонда, думсиз, бошсиз, қулоқсиз ва гавдасиз арслон 
бўладими?! Бундай арслонни ким кўрибди?” – деб дод солибди.
Меҳмон 
Бир киши дўстининг уйига меҳмонликка келибди. Эшикни 
қоқибди. Ичкаридан “Ким?” деган овоз келибди. “Мен,” – дебди 
меҳмон. Мезбон жавобни эшитиб: “Бор сендай хом одамга бу 
ерда жой йўқ,” – дебди. 
Меҳмон куйиб пишиб, яна дўстининг эшигини тақиллатибди. 
“Ким?” – дебди мезбон. “Мен ўзингман, эй дўстим”, – дебди 
меҳмон. Шунда эшик очилиб: “Агар сен мен бўлсанг уйга кир, 
чунки бу уйда иккита менга жой йўқ”,– дебди мезбон. 
Икки ип бир игнадан ўтмайди чин, 
Битта ип эрсанг агар, ўт игнадин.