Ўзбекистон республикаси соғЛИҚни сақлаш вазирлиги тошкент фармацевтика институти

ДИНШУНОСЛИК ФАНИДАН ИЗОҲЛИ ЛУҒАТ - ГЛОССАРИЙ 
АДОЛАТ (араб. – одиллик, тўғрилик) – у ѐки бу қадриятларнинг ўзаро умумий 
муносабатини ва уларнинг индивидлар ўртасида конкрет тақсимланишини ифодаловчи 
тушунча; инсоннинг моҳияти ва унинг ажралмас ҳуқуқларини ҳақидаги тасаввурларга мос 
бўлган жамоа тартиби.  
АНЪАНАЛАР – халқларнинг тарихий ривожланиши жараѐнида шаклланади ва 
сайқалланади. Давр талабига жавоб берган анъаналар унитилмайди, авлодларга мерос 
қолади, халқ ҳаѐтининг таркибий қисмига айланади. Ҳар бир эл, миллат ѐки халқ ўз 
анъаналарини ривожлантиради, асраб-авайлайди.
АҚИДАПАРАСТЛИК (араб. - ишонч сўзидан) – бирон ғоя ѐки тамойилни 
мутлақлаштириб конкрет объектив шароитни ҳисобга олмаган ҳолда кўр-кўрона қўллаш 
буни ижтимоий ҳаѐтнинг истаган соҳасидан топиш мумкин. Кейинги даврларда диний 
ақидапарастлик фаоллашиб кетди. Барча динларда шак келтирмасдан, муҳокама 
қилмасдан эътиқод қилиш лозим бўлган фикрлар – ақидаларни мутлақлаштириб уларни 
сақлаб қолишга, тиклашга уринишлар кучайди.
БАРҚАРОРЛИК (ИЖТИМОИЙ) — жамият ҳаѐтининг осойишталиги, ундаги 
ижтимоий бирликлар (миллатлар, синфлар, динлар, ижтимоий ташкилотлар, сиѐсий 
партиялар ва б.) вакилларнинг тинч тотувлиги, ҳамжиҳатлиги, жамиятдаги турли 
кучлар ўртасида энг муҳим масалалар, мақсадлар соҳасида ижтимоий келишув 
ҳолатининг мавжудлиги, ҳамкорликни мустаҳкамлаш учун шарт-шароитнинг 
яратилганлиги. 
БАЙНАЛМИНАЛЧИЛИК – (арабча ―Байналмилал‖) – барча миллат ва 
элатларнинг тенглиги, ҳамкорлиги, ўзга миллатларга ҳурмат билан муносабатда бўлиш, 
улардан ўзини юқори қўймаслик, урф-одаталарни ҳурматлаш ва ҳ.к.лар.
БОЗОР ИҚТИСОДИ – деган сўз биринчи навбатда мулоқот, гаплашиш, келишиш, 
савдолашиш, икки томонга тўғри келадиган умумий нархни, рақамни, хулосани топиш 
демакдир. Бозор иқтисодининг асосий шарти ва талаби - мумкин қадар кўпроқ ва мумкин 
қадар сифатлироқ, рақобатбардош маҳсулот ишлаб чиқаришдир.