Ўзбекистон давлат жаҳон тиллари университити таржимонлик факультети тасдиқлайман

Эллегия- юнон тилидан олинган бўлиб ҳазин қўшиқ маъносини англатади.

Поэзия- шеърий йўлда ёзилган асарларга нисбатан ишлатиладиган адабий атама.

Бардлар - қадимги исланд лирик поэзияси билан шуғулланган ва лирик қўшиқлар ижрочиси.

Филидлар – ислад қўшиқчи – ҳикоячилари деб юритилади. (VII-VIII асрлар.)

Эдда - қадимги скандинавия эдда қўшиқлари деб номланган. XIII аср бошларига асосланиб эдда деб номлаганлар.

Волуспа - келажак жарчиси демакдир.

Реканкиста - душман босиб олган мамлакат ерларини озод этиш ҳаракати.

Сид - арабча сайид сўзидан олинган бўлиб жаноб демакдир.

Корпес - испанияда қонун чиқарувчи мажлис.

Жонглёр - қўшиқчи бахши. (Француз тилидан олинган.)

Гумманизм- инсонпарварлик

Илоҳий комедия –шеърий шаклда ёзилган ўрта асарлардаги ҳар қандай асарни мавзусидан қатий назар илоҳий комедия деб аташ анъана тусини олган

Новелло- ҳикояга тўғри келади

Классицизм–XVII асрнинг биринчи ярмида Францияда келиб чиққан адабий оқим.

Индепендент–епископларни рад этувчи протестантлик черкови тарафдорлари.

Пресвитеианлик–XVI асрда Буюк Британияда келиб чиққан протестантлик диний мазҳаб.

Гвелвфлар–XVII аср инглиз инқилоби даврида радикал – демократик партия.

Еретик – даҳрий яъни худодан қайтган маъносида.

Прециоз адабиёти – нафис, нозик адабиёт: аристократик адабиётдаги барокко оқимининг бир тури.

Барокко – ўрта аср маданияти тушкунлиги натижасида келиб чиққан, абсолютизм кучайиб бораётган даврда феодал – католик реаксияси таъсирини акс эттирган адабий йўналиш ҳисобланади. Унинг ёрқин ифодачиси драматург Кальдерондир.

Культеранизм – танланганлар нозик дидли маданиятли кишилар учун ёзилган асарлар, Бу адабиётнинг асосий вақили сифатида Испан аристократ шоири Гангора (1561-1627 й.)дир.