‘zbekist0n respublikasi oliy va ‘rta maxsus ta’lim vazirligi

42-mashq.
Adabiy til m e’yorlariga rioya qilinmagan so‘zlarni toping. 
M uallif nima uchun adabiy til m e’yorlariga rioya qilmagan? Buning m atn 
uchun qanday ahamiyati bor?
Otabek boyagi yarim vaziyatini buzmay so‘radi:
— Zaynabning so'ziga Siz ishondingizmi?
— Ishonm aydirg‘on gapmi?
— Yaxshi, men unga shunday deb aytgan ham bo‘layin, lekin shunda 
ham Sizning xafalanishingiz menga qiziq tuyuladir. Ayniqsa, sizdan gap... 
Kumush ishonmadi. Otabek uning orqa sochidan tutib:
— Qani, gapiring-chi menga, orangizdan bir gap o ‘tdimi, — deb 
so‘radi.
— Ha, o'tdi, — dedi Kumush va chetga qarab kulimsiradi.
— 
0
‘n besh kun bo‘lmasdan?
— M endan boshqa xotin bo‘lsa, Zaynabingiz bilan birinchi kundanoq 
arazlashar edi...
— Xudo xayringizni bersin...
— Kesatmang.
— Kesatmasam gapiring.
Kumushning raqobati biroz tushgan edi, u c h -to ‘rt kunlik mojarodan 
yaxshig‘ina hasrat ochildi. Otabek hasratni yarim jiddiy tinglab bordi. 
Zaynabning keyingi so‘zi va so‘ng‘i yelpitish fojialari ham hasrat qolipig‘a 
birm a-bir kirib chiqdi. Hasrat tug‘ilg‘ondan so‘ng Otabekning yuzidagi 
boyagi yarimjiddiylik ketib, uning o ‘rnini o ‘ychanlik oldi. Ul shu holatda 
anchagina so'zsiz qoldi va oxirida o‘zidan natija kutib o‘ltirg‘uvchi Kumushga 
qarab, kulib qo‘ydi.
— Nega kulasiz?
— Chunki yig‘lam oqqa arzimaydi. Kumushning qoshlari chimirildi:
— Zaynabingizning bu qilig‘ig‘a m en chidolmayman.
— Chidash va chidam asni hozircha bir tarafga q o ‘yib turayliq, — 
dedi Otabek. — Am m o ham m adan ilgari Sizdan so‘rayman: Menga 
ishonchingiz bormi?
— Bor, ham yo‘q, — dedi Kumush.
...K um ush uyalgannom o yuzini chetga burdi. Otabek tovushini 
sekinlatib davom etdi:
— 
0 ‘tgan kuni Sizdan «Toshkentda qolasizm i, yo ‘qmi?» deb 
so‘rag‘onim ham faqat shunga o'xshash gaplar bilan Siz xafa bo ‘lmang, 
deb aytilgan edi.