Z. T. Taxirov nashr jarayoni asosiy bosqichlari

“jonli haykal
”ga o'xshatadi.
“Otabek bu cho'ltoq supurgini tanidi va uning istehzolarini
payqadi”
“Cho‘ltoq supurgi”, bu - Musulmonqul edi.
Otabekning boshiga ko‘p savdolarni solgan Homid adib 
tomonidan shunday tasvirlanadi:
"... 
ikkinchisi: uzun bo'yli, qora cho'tir yuzli, chog'ir ko'zli,
chuvoq soqol, о ‘ttiz besh yoshlarda bo
‘Igan ко 'rimsiz bir kishi
edi... ’’
Adib Mutalning qiyofasini tasvirlash o‘miga uning qilgan 
ishlarini o‘z tilidan so‘zlatib kim ekanligi bilan kitobxonni 
tanishtirib qo‘ya qoladi, faqat bir o‘rinda uning jismoniy jihatdan 
baquw at ekanligini takidlaydi:

---

Endi Oybekning salbiy personajlami qay yo‘sinda tasvirlashiga 
e’tibor beraylik.
“Tantiboyvachcha kira pulini to ‘lab, ко ‘rimsiz bir darvozadan
ichkariga kirarkan, yo ‘lakda, eski kursida о ‘tirgan, tanish cholga
uchradi. Cholning patak soqoli kirligidan oqini yo ‘qotgan, egnida
kirlanib, moylanib yiltillagan dog'-dug‘li, lekin diqqat bilan
boqilganda, tagi asl paxta buyum ekanligi hozir ham bilingan uzun
qora kamzul, oyoqlarida eskirib ola peslangan amirkon maxsi,
yirtiq kalish ”.
Oybek yuqoridagi uch-to‘rt badiiy tafsil bilan o‘z qahramonini 
yaqqol gavdalantirib beradi.
Ikkinchi bir personaj qiyofasini ham birgina jumlada chiza oladi;
“Yoshlikda satang о ‘tib, bu doirada sochi oqargan, lekin hali
ham butun gavdasida nozxazonini shildiratuvchi bir kampir kirdi”.
Agar Oybek ijobiy qahramonning qiyofasini chizsa, tiliga 
asal surtib tasvirlaydi, salbiy qahramonni tasvirlashda esa tikon 
bog‘laydi.
Ha, boyvachcham, enangga nima tortiq qilasan?.. -