«yangiyul poligraph service»

29
OLTIN KUZ
Abdurahmon Akbar
Shamol  yelib,  kechki  payt
Bo‘ri  bo‘lib  uvladi.
Bulutlarni  oldiga
Solib  rosa  quvladi.
O‘rinlariga yotgan
Kichkintoylar  uxlolmay,
Pichirlashib  so‘zlashdi
Derazadan  ko‘z  olmay:
–  Qo‘rqib  ketyapman  juda,  –
Dedi  qaltirab  Omon.
–  Vahimasini  qarang,
Shamol  namuncha  yomon.
–  Qo‘rqib  ketyapman,  aka,  –
Dedi  baqaloq  To‘lab.
–  Qayerda  non  yopamiz
…Shu  tandir  tushsa  qulab?
Shoira  ham  boshini
Ko‘rpaga  burkab,  cho‘chib,
Astagina  shivirlar:
–  Chiroq  qolibdi  o‘chib…
Bir-biriga  jajjilar
Shunday  yurak  yorishar.
Allamahalga  borib
Pish-pish  uxlab  qolishar.
Tursalar  sahar  payti
Havo  ochiq,  charog‘on.
Yomg‘ir,  yeldan  darak  yo‘q,
Tom  omon,  tandir  omon.
Shamolvoy  uzr  aytib,
Deganday  bo‘lmang  qo‘rqoq,
Qoqib  ketibdi  bog‘da
Bolajonlarga  yong‘oq…
1. Shoir  she’rda  shamolni  nimalarga  o‘xshatadi?
2. Shamolvoy  nima  uchun  uzr  aytadi?
3. «Shamol»  so‘zining  ma’nodoshlarini  toping.