141
lasha olmadik. Uzoqdan ko‘rib yurdik. Kelib-ketguvchi
-
larning oyog‘i tingach, bizga navbat keldi.
Xola o‘g‘lini qo‘ygani joy topolmasdi. Qurbon aka
oyog‘i yo‘qligini sezdirmaslik uchun kelgan-ketganlar ol
-
dida qornigacha ko‘rpacha tortib o‘tirardi.
Uning ikki
oyog‘i yo‘q edi. Bomba ostida qolibdi.
Qurbon aka bilan til topishdik. U bizga o‘z
o‘rtog‘iday muomala qilar, bizni birpas ko‘rmasa, xola
orqali chaqirtirardi.
Qurbon akani ba’zida savolga tutamiz.
— Urushda bizdaqa bolalar ham bo‘ldimi?
— Siz nechta dushmanni o‘ldirdingiz?
— O‘q tegmaydigan kiyim berishmadimi?
— Siz o‘qdan qo‘rqmadingizmi?
— O‘q tegsa odam o‘ladimi?
Har kim istagan savolini beradi. Javobini kutadi.
Ammo qancha so‘ramaylik, savol bermaylik Qurbon
aka «so‘ramanglar» deydi.
Qurbon aka bizlarning o‘qishimiz bilan qiziqadi. Yomon
baho olganimizni eshitsa: «Chakki bo‘libdi, chakki bo‘lib
-
di», — deydi. Biz bahomizni tuzatishga harakat qilamiz.
Imtihonlar bilan bo‘lib,
Qurbon akadan xabar ololma
-
dik. Birinchi imtihondan muvaffaqiyatli o‘tib, uyga qay
-
tarkanman, esimga Qurbon aka keldi.
— Xolaning uyiga boryapsizlarmi? Qurbon aka meni
so‘ramadilarmi? — so‘radim Muhammaddan.
— Borganim yo‘q, — dedi Muhammad, — uyda
ishlarim ko‘payib ketdi.
— Sen-chi? — dedim Sa’dullaga.
— Buvim kasal bo‘lib
qoldilar, shuning uchun borol
-
madim. Sizlar...
http://eduportal.uz
142
Uchalamiz bir-birimizga qarab qoldik.
Terga botib xolaning uyiga ketma-ket kirib keldik.
Qurbon aka xolaning qo‘llari, peshonasini silab ho‘ng-
ho‘ng yig‘lardi. Uchovimiz baravariga undan uzr so‘radik.
— Kechirasiz aka, biz-la-r, biz...
Qurbon aka ko‘zidagi yoshini artdi.
— Kim keldi? — xola yotgan joyida o‘g‘lidan so‘radi.
—
Ukalarim, — dedi Qurbon aka. — Bizdan xabar
olgani kelishibdi.
Xola yotgan joyida duo qildi:
— Sendan xabar olgani kelishgan bo‘lsa, u dunyo,
bu dunyo kam bo‘lishmasin.
Biz qanday qilib Qurbon akaning ko‘nglini olishni
bilmasdik. Xatomizni yuvishga tayyor edik. Ammo qan
-
day qilib?
Hozir nima qilsak, Qurbon akaning ko‘nglini
ko‘taramiz?
— Ukalar, yolg‘izlik yomon, — deydi Qurbon aka.
— Odam hovurini odam oladi. Yo‘qsa, yashashdan
mazmun ham yo‘q.
1. Qurbon aka bolalarning urush to‘g‘risidagi savollariga
nima uchun «so‘ramanglar» deb qo‘yadi?
2. Qurbon akaning Sarvi xola bilan yolg‘iz qolishganida
yig‘lashining sababi nimada deb o‘ylaysiz?
Do'stlaringiz bilan baham: