ga ruchka oldi. Boshlangan ishni oxiriga yetka-
zib qoymaguncha ko'ngli tinchmaydigan odati
bor edi uning. Qarshisida esa tugallanmagan
502
Jek London
ish yotardi. U boshqa ish bilan shug4illanish
uchun buni chetga surib qo^gan edi. Endi o‘sha
boshqa ish adoyi tamom boldi, yana navbat
«Kechikkan»ga kelgan edi. Martin bundan keyin
nima qilishini bilmas edi. U faqat bir narsani
bilardi: hayotning allaqaysi bir bosqichi poyoni-
ga yetgan edi va nuqta qo'yishdan oldin jumlani
tugallash kerak edi. Kelajak uni qiziqtirmasdi.
Ehtimolki, bundan keyin boshidan nelar kechi-
shini hademay bilib qolar. Lekin buning endi
Do'stlaringiz bilan baham: |