gan buzuq pianinoning ovoziga yoki orkestming
quloqni kar qiluvchi zil ovoziga aslo o‘xshamasdi.
Lekin u b a ’zi-ba’zida kitoblarda shunday musiqa
borligi haqida o'qirdi, shuning uchun Ruf cha-
layotgan musiqada o‘zi eshitib odatlangan oddiy
va aniq bir ohangni ilg‘ab ololmay, uni shu ho-
licha inobatga olaverdi. Onda-sonda u ohangdor
kuy eshitib qolganday b o la r va ko‘z oldida jon-
langan qator obrazlami shu ohangga moslashti-
rishga shaylanardi, lekin shu onning o‘zida ara-
lash-quralash tovushlar olamiga tushib garang
b o la r va uning tasawuridagi oyiar, tayanchini
yo'qotgan og‘ir buyumdek nochor yerga gursillab
tushardi.
Hatto bir marta Martinning xayoliga, bu qiz
Do'stlaringiz bilan baham: |