zahotiyoq tushunib oldi.
Birdan Lizzi unga talpindi. Bu harakatda ta-
lab va hayosizlikni eslatuvchi hech qanday nar
sa yo‘q edi. Bu qo‘rqa-pisa qilingan itoatkoro-
na harakat edikim, u Martinning yuragini ezib
yubordi. Uning tabiatidagi rahmdillik uyg‘on-
di. U Lizzini quchoqlab astoydil o‘pdi; dunyoda
shu qiz dudoqlarining bo'sasidan musafforoq va
m a’sumroq bo‘sa bolm agan edi.
- E, xudo, - deb piqillab yigladi qiz. - Men siz
uchun jonimni qurbon qilardim!.. Jonimni aya-
masdim.
Qiz birdan Martinning bag'ridan otilib chiq-
di-da, darvozaga kirib, ko'zdan g‘oyib boldi. Mar
tinning ko'zlari namlandi.
- Martin Iden, - deb g'oldiradi u, - sen hech
Do'stlaringiz bilan baham: |