Yangiasr avlopi

gan she’rlarida hayot kuchini va uning iliq nafasi- 

ni his etgan edi, biroq buni tan olish uchun unda 

zabon  yo'q  edi.  U  o'zini  yot  bir  kemaga  tushib 

qolgan  va  qorong'i  tunda  notanish  uskuna-an- 

jomlarga qoqilib-suqilib yurgan matrosga o'xsha- 

tardi.  Yaxshi,  deb jazm  qildi  u,  demak,  qanday 

qilib  bolmasin,  bu  begona  muhitga  ko'nikishim 

kerak.  Hali  hech qachon u  o'z istagiga erishmay 

qolgan vaqt bolmagan,  hozir esa u  o'z tuyg\i va 

fikrlarini  Ruf  tushunadigan  qilib  ifoda  etishni 

astoydil  xohlardi.  Qiz  uning  ko'z  oldidagi  ufqni 

to'sib q o lg a n  edi.

-   Mana,  masalan,  Longfelloni  olaylik...  -   deb 

gap boshladi qiz.

-   Ha,  ha.  Uni  o'qiganman,  -  deb  Martin  shart-