Yangiasr avlopi

di-da.  Ehtimol,  Suinbern anavi stolda yotgan ki- 

tobidagi Izoldani tasvir etayotganda,  aynan unga 

o^shagan bir go'zalni ko‘z oldiga keltirgandir. Bu 

fikrlar,  tasaw u r  va  hissiyotlar  bir  onda  xayoli- 

dan  o‘tib  ketdi.  Tashqi  hodisalar  esa  tobctamay 

davom  etayotgan  edi.  Ruf qolini  yigitga  uzatdi, 

ular bir-birlarining qolini erkakchasiga mahkam 

siqishib ko'rishayotgan chog‘da, u  qizni o'ziga tik 

qarab turganini sezdi. U bilgan ayollar hech bun- 

day  qol  siqishib  ko'rishmasdi.  Ular,  umuman, 

kamdan-kam  qo l  berib  ko'rishardilar.  Yana uni 

xayol  chulg'ab  olib,  rang-barang  manzaralar, 

har turli ayollar bilan uchrashgani va topishgani 

xotirasida jonlandi.  Lekin yigit ularning barcha-