Xamsa alisher Navoiy xamsa

Dedi Shirinki: «Ey quti hayotim,

Degumdur,  garchi mone’dur uyotim.

Manga juft ul, ulusning fardi erdi,

Ne ko‘nglum quti,  oning dardi erdi.

Chu kechti juftdin ul toqi ofoq,

Nechuk men juft ko‘zlay,  ul borib toq?

Vafo ahli ishi mundoq ЬоЧигти,

Vafo aylar kishi mundoq ЬоЧигти?

Menga chun y o ‘q tiriklikning falohi,

Siz aylang ulcha bo4g‘ay el salohi.

Shirinning  ruxsatini  olgan  malika  Xisrav 

elchilariga  nikoh  uchun  roziligini  aytdi,  lekin 

qamal paytidagi qiyinchiliklar, hozirgi issiq kun- 

lar tufayli  Shirinning sogligl yaxshi  emasligini, 

shuning uchun biron xushhavo joyda dam olib, 

o‘ziga kelishi lozimligini ham taltidladi. Shundan 

keyin  darvozalar ochilib,  Xisrav qo'shini  shahar 

ichiga kirdi. Qamal paytida qiynalib ketgan aholi 

qafasdan qutulgan qushlardek shodlanishdi.

Xisrav buyrugl  bilan  go‘zal  bir koshona  barpo 

etilib, u yerda shoh bilan malika suhbat qurishdi. 

Shirin ahvolidan so‘z ochilgach, Xisrav:  «Bu olka- 

ning bohavo va go'zal joylarini sizlar yaxshi bilasiz- 

lar, biron maqbul manzilni tanlanglar. Shirin o‘sha 

yerda orom olib, sogligini tuzatsim, -  degan taklifni 

bildirgan edi, Mehinbonu Arman diyorining shimol 

tomonida bir tog' bolib,  Shirin istagiga koYa qasr 

va bog‘ qurilganini eslatdi-da,  shoh farmon bersa, 

Shirin o'sha yerda dam olib, sog'ayishi maqbulligini 

izhor  qildi.  Buni  eshitgan  Xisravning ko'ngli  no­

---

shod boldi, chunki ushbu qasr-u bog‘ Farhodning 

mehnati bilan bunyod etilganidan u xabardor edi. 

Shuning uchun ham,  Mehinbonu taklifiga zoVg'a 

rozi boldi. Malikaning buyrugl bilan Shirinni o‘sha 

ajoyib qasr tomon olib ketdilar.

Shirin  o‘z  qal’asidan  chiqib  tog‘dagi  qasr  sari 

y o l olar ekan, Xisrav sipohlarining barchasi uni 

tomosha qilishga chiqqandilar.  Ularning orasida 

shahzoda  ham  bolib,  otasini  uncha yoqtirmas, 

Xisrav  o‘z  o'glining  ko‘ngliga  qaramaganidek, 

o‘g‘ilga ham  shohning fel-atvori ma’qul  emasdi. 

Boshqalar  qatori  u  ham  Shirin  borayotgan  gul- 

gun kajavaga mahliyo bolib boqar ekan,  birdan 

boshlangan shamol pardani ko'tarib yubordi-yu, 

parivash qizning olamni o'rtovchi husn-u jamolini 

ко‘r gan Sheruyaning ichiga ishq olovi tushdi-da, 

oromidan ayrilib,  uyqusini yo‘qotdi,  iztirobi kun 

sari  kuchayib,  o‘zi  olar  holatga  yetdi.  Qanday 

tadbir  bilan  Shirin  visoliga  yetishishi  mumkin- 

ligini о У lagan shahzoda otasini oldirish bilan bu 

orzusiga erishishga bel bogladi. Shunday xayollar 

bilan o'ziga yaqin kishilarga yashirincha va’dalar 

berib, Xisravning qarindosh-u amaldorlarini ham 

o‘ziga  qaratib  oldi.  Xisravning  haddan  oshgan 

zulmidan  bezor  bolgan  saroy  ahli  Sheruyaga 

qasamyod qilishib, Xisravni zindonga tashladilar. 

Ko‘p o'tmay, Sheruyaning buyruglga ko'ra zolim 

shoh qatl etildi. Taxtga chiqib, boshiga toj kiygan 

Sheruya  bolib  o‘tgan  bu  voqeani  Mehinbonuga 

so'zlab berib,  Shiringa o‘zi uylanmoqchi ekanini 

izhor qildi. Malika uning sogligi yomonligini aytib, 

sog'ayganida o‘zi bilganicha ish qilishi mumkin- 

ligini talddladi.  Johil  Sheruya Shiringa maktub 

yolladi.  Unda shunday deb yozilgan edi:

---