Xamsa alisher Navoiy xamsa

10 Mutamatti’ -  lazzat, bahra olish.

11 Masrur -  shodmon, xursand.

12 Ma’zur -  kechirmoq.

---

maslahatlashib:  «Endi bu farmonga qarshi qan­

day chora topamiz», -  deb murojaat qildi.  Mallu: 

«Bu  ishlarning  barchasiga  sababchi  Mas’uddir. 

Shohga  uning  saxiyligi  haddan  ziyoda  ekanligi, 

elga  qilayotgan yaxshiliklari  haqida xabar yetib 

borganga o'xshaydi.  Shundan keyin u  Mas’udni 

sendan afzal ко‘rib, sen aytgan farmonni elon qil­

gan. Uni yo'qotsak, hamma narsa o'zingda qolav- 

eradi.  Mas’udning  olimidan  iztirobga  tushgan 

shoh ham  olib,  mamlakat  seniki boladi»,  -  deb 

javob qildi. Jaypur: «Bu ishni qanday qilib amalga 

oshiramiz», -  deb so'ragan edi, Mallu: «Oldin unga 

o'zingni  do‘st  qilib  ko‘rsatib,  uyingga  chaqirib 

mehmon qil, keyin uning uyiga ham bor, ikki ora- 

da do‘stlik qaror topgach, u yoglni menga qo^ib 

berasan», dedi. Jaypur bu maslahatdan xursand 

bolib, Mas’ud bilan yaqinlashishga kirishdi, yuz 

xil hiylayu nayrang ishlatib,  sirdosh do'sti bolib 

oldi.  Bir  necha  bor  uyiga  chorlab  mehmon  qil- 

di-da, o'zining sadoqatli do'st ekaniga ishontirdi.

Bir  kuni  Mas’udning  uyiga  mehmon  bolib 

borgan Jaypur shomgacha uni mast qildi-da, o‘zi 

ham  ko‘p  ichib,  gulzor ichida yotib  qoldilar.  Bu 

holatdan  Mas’udning  xodimlari  bexabar  edilar. 

Bir  pana joyda  bekinib  turgan  Mallu  bir  necha 

hamrohlari bilan mezbonni bog‘ ichidan topdilar-u 

qol-oyoqlarini mahkam boglab, bir muttahamga 

ko'tartirib yashirincha yolga tushdilar va Mas’ud­

ni qop-qorong‘i choh ichiga tashladilar.

Tong  otgach,  Mas’udning  mulozimlari  o‘z xo- 

jalarining  g'oyib  bolganidan  ogoh  bolib,  ham- 

mayoqni izladilar-u hech qayerdan topolmadilar. 

Barchaning iztirobi oshib fig‘on ko'tardilar. Voliy 

o‘zini g‘am chekayotgandek qilib ko'rsatsa ham,

---

bu voqeadan juda xursand  edi.  Yetti  oshi  beril- 

gach, Mas’udni azob bilan chohdan tortib bir uy 

ichiga  olib  kirishdi,  so‘ng  Malluning  amri  bilan 

uning kiyimlarini yechib, yalang'ochlab, ikki kishi 

ushlab turib, yana ikkitasi kaltaklashga tushdi. 

Mas’ud har qancha yolvorib, mol kerak bolsa, ber- 

ishini aytsa ham,  to'xtovsiz kaltaklashda davom 

etishardi.  Ikkala yog‘och  sinib,  ikkov kaltaklov- 

chi charchagach, Mallu:  «Urishni bas qiling, uni 

azoblab  oldirishimiz  kerak»,  -   deb  buyurgach, 

boshi va oyog'ini bosib turgan ikki zolim uni qo'yib 

yuborishdi.

Azob chekayotgan Mas’ud turib o‘tirdi-da, dedi: