O'zbekiston tarixidan universal qo'llanma

Pirmuhammad Jahongirga, 
Toshkent, 
Sayram, 0 ‘tror va Ashparadan to Xitoy chegarasigacha 
Ulug‘bek-
ka, Farg'ona, Tarozdar to Xo'tangacha, ya’ni Sharqiy Turkistonning 
janubi-g arbini 
Ibrohim sultonga 
berdi. Uluslar markaziy hukumatga 
itoat etsalar-da, ma'lum mustaqillikka erishdilar. Ulus hukmdoriarining 
alohida davlat devonxonasi, qo'shini mavjud edi. Ularning tobeligi xiroj- 
ning bir qismini Samarqandga yuborib turish va harbiy yurishlarda o‘z 
qo'shini bilan qatnashish yoki talab qilingan askarni yuborib turishdan 
iborat edi.
Q o ‘shin tu z ilis h i.
Amir Temur ichki va tashqi siyosatda, asosan, 
qo'shinga suyanardi. Shu bois u qo'shin boshliqlarini tanlash va ular- 
ni tarbiyalash, harbiy qismlar va ularning joylashish tartibi, navkar va 
sarbozlarning qurollanishi hamda ichki intizom masalalariga nihoyatda 
katta ahamiyat beradi. Amir Temur qo'shini o'ntalik. askariy birikmalar 
asosida tuzilgan harbiy qismlardan iborat edi. Lashkar 
tuman - o ‘ng
minglik, hazora - mirglik, ho'shun - yuzlik 
va 
ayl - o ‘nlik 
birik- 
malariga bo'lingan. O'n minglik askarni boshqarish uchun 
tuman og'asi,
minglik bo'linmalar uchun 
mirihazora, 
yuzliklar uchun 
ho'shunboshi
va o'nliklar uchun 
aylboshi 
kabi harbiy mansablarta’sis etildi. Askariy 
qismlarni viloyatlardan to'plash bilan 
tavochi 
mansabidagi amaldorlar 
shug'ullanardi.
Ja na aa kirish usuli.
Harbiy yurish paytida oldinda 
xabarchilar, 
ular 
ortida 
yasovut 
bo'linmasi, undan keyinroqda 
manglay - avangard
qism borardi. Manglay bilan qo'shinning asosiy qismlari oralig'ida esa 
qo'mondonningqarorgofiivauning yon-atrofida zaxira qismlar joylashgan 
bo'lib, u