N a b ijo n qo dirov

G ‘OYIB BO‘LGAN SOVG‘A
X aridorlar kam ayib, g ‘ishtlar uyda turib qolsa, otam 
so ‘rab kelganlarga nasiyaga ham beraverardi. Ammo 
kelishilgan kundan bir soat o ‘tib-o‘tmay, o ‘sha odam- 
ning uyiga velosipedini g ‘izillatib yetib boradi. Yo pulni 
olib keladi, yoki ustiga foiz qo'shadi.
B a’zan xaridorlar bilan arzim agan ishning orqasidan 
katta m ojarolar ham b o ‘lib turadi. M ahallamizdagi 
M elivoy buva nasiyaga ikki yuz o ‘ttizta g ‘isht so ‘rab 
keldi. 0 ‘zim sanab, birgalikda aravasiga yuklashib ham 
berdim. Otam nasiya daftariga yozib, q o ‘l q o ‘ydirib 
oldi.
- Qobilvoy, ozgina sabr qilasan-da, uka, - dedi 
M elivoy buva kulib. - Pensiyam chiqsa, darrov pulingni 
keltirib beram an.
- 0 ‘n kun yetadim i? - dedi o ‘gay otam jiddiy turib
- Yetadi.
- Undan oshib ketsa, foiz q o ‘shiladi, shuniyam bilib 
q o ‘ying.
- Obbo sen-ey. Shunaqa degin.
M elivoy buva xursand boMganicha eshagiga minib 
ketdi. Va’daga binoan o ‘ninchi kuni pulni olib keldi. j 
Dadam pulni sanarkan dedi:
- Sal cho‘g ‘i ozroq-ku, oqsaqol. Ikki yuz o ‘ttizta ! 
g ‘ishtga pul beryapsiz, to ‘g ‘rimi?
- To‘g ‘ri.
- Bu yerda ikki yuz saksonta yozilgan-ku. 
!
- Yo tavba, men sendan ikki yuz o ‘ttizta g ‘isht 
olganman, Qobilvoy. Ana, o ‘g ‘ling bilan birga sana- j 
ganmiz. To‘g ‘rimi, bolam ? 
Я
- To‘g ‘ri, - dedim xijolat b o ‘lib.
- Men bu bolaga emas, o ‘zimga, qolaversa, mana j 
bu tem ir daftarim ga ishonam an. M ana qarang, yozib 
q o ‘yibm an-ku k o 'rg a hassa qilib. Shu q o ‘l siznikimi?
146

---

- Ha, m eniki, - dedi cholning ensasi qotib.
- O 'zi, odam larga yaxshilik qilgan men ahmoq. 
Bo‘pti, to ‘Iamasangiz g ‘ishtni qaytarib beravering.
- Biz uni ishlatib q o ‘ydik, uka. Z o ‘rg ‘a qurdirgan 
pechkamni yana buzam anmi?
M unozara oxiri otam ning foydasiga hal boMdi. 
B ildinnay daftarga razm soldim. 230 yozuvidagi uch 
raqamini ustalik bilan sakkizga aylantirilgan edi.
- Men ham pulga sotib olganman, oqsoqol. Odam- 
lami aldaganim da, m ana bunaqa juldurvoqi k o ‘ylak 
kiyib yurm asdim , - dedi otam yoqasini k o ‘rsatib.
- Tobutkashmiz, birovning haqqidan q o ‘rqsang-chi, 
Qobilvoy. Bir kun kelib teshib chiqmasin.
- 0 ‘v, qariya shoshm ang...
- Q o'y! Sendaqa odam bilan g o ‘r q o ‘shniyam qima- 
sin-e.
M elivoy buva otam aytgan pulni q o ‘liga tutqazib, 
jahl bilan eshagiga qamchi urdi.
Beixtiyor Badalposhsho m om oning kulib-kulib ayt­
gan gaplari yodim ga tushdi.
- O charchilik yillari Qobilvoy uch-to‘rt yashar bo­
la edi. Men uni k o ‘tarib o ‘ynatardim . Q o‘limdagi 
o‘rikning birini unga berib, ikkinchisini o ‘zim yeya 
boshladim. Shunda Q obilvoy tushm agur biram to ‘polon 
ko‘tardiki, yuzlarim ga m ushtchalari bilan urib, «ber! 
ber!» - deb y ig ‘lagani esimda. 0 ‘rikni jon-jahdi bilan 
qo‘limdan tortib olib, keyin yupangan edi, g o ‘dakkina.
0 ‘gay otam ning kiyimlari chindanam eski, ko‘yla- 
gining yoqasida yarashm agan yam og‘i ham bor. Shu 
paytgacha uning yangi ust-bosh kiyganini k o ‘rmadim. 
0 ‘ziga doim eski-tuski sotadigan bozordan kiyim qiladi. 
Arzimagan chaqaga nim adir sotib oladi-da, xuddi o ‘zi 
eskirtirganday yayrab kiyib yuraverardi.
Qaysidir bayram ni bahona qilib, yangi oq k o ‘ylak 
sovg‘a qildim.
147

---

- Bu nim a? - dedi hayron b o ‘lib
K o‘ylak. Mendan sizga sovg‘a. Bayram ingiz bi­
lan.
- E-e, sovg‘aga balo bormi? Pulni uvol qilibsan-da, 
bola. Undan k o 'ra qurug'ini berib q o ‘yaverm aysanm i- 
ya? N echchi pulga olding?
- Besh so ‘mga.
- Hay-hay-hay, ustim dagi mana shu k o ‘ylakni besh 
yil oldin ellik tiyinga sotib olganman. Hali yana bir-ikki 
yilga chidaydi. Hisobini bilm agan karm onidan ayrilur, 
degan gap bor. Esingdan chiqmasin. Besh so‘m pulni 
qayerdan olding?
- Bir novvoy akam izning ishlariga qarashganim da 
bergandi.
- Ha, unday b o ‘lsa mayli.
Otam k o ‘ylakni olib javonga solib q o ‘ydi. Xursand 
boMib kiyib yurishini juda-juda istagandim. Ammo 
u kiymadi va men o ‘sha k o ‘ylakni qaytib butunlay 
k o ‘rmadim.