Microsoft Word saodat asri 3 ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
165
этилган эди. Ҳозир эса, бу ёш йигит — Зайд виждон амрига бўйсуниб, Саййидул анбиё 
жанобимизни излаб кетди, вазиятдан у кишини хабардор қилмоқчи бўлади. 
Пайғамбаримиз жанжалнинг вақтида босилганидан мамнун ҳолда Умар ибн Ҳаттоб (р.а.) 
билан суҳбатлашиб ўтирган эдилар. Рўпараларига ҳурмат ва хаяжон билан бир йитит келди, 
салом берди. Алик олдилар. 
Зайд эшитганларини оқизмайтомизмай айтиб берганида Умар ибн Хаттоб жаҳл билан 
ўрнидан туриб кетди. 
— Ё Набийаллоҳ, ақрабосидан Аббод ибн Башрга буюринг, бўйнини сапчадек узиб 
ташласин бу мунофиқнинг! — деди. 
Саййидул анбиё жанобимиз Умарга қараб, бундай марҳамат қилдилар: 
— Бу қандоқ бўлди, эй Умар? Унда одамлар, Муҳаммад ўз ўртоқларини ўлдира бошлади, 
деб гап тарқатишади. Бу гапинг бўлмайди. Аммо хозироқ йўлга чиқамиз. 
Пайғамбаримизнинг хафа бўлганлари шубҳасиз. Нега деганда, куннинг бу палласида 
қўшинни сафарга чиқарадиган одатлари йўқ эди. Бунақа пайтда инсон дам олишдан бошқага 
ярамай қолади. Бироқ, шунга қарамай, қўшин тез йўлга тушди. 
Авс қабиласининг раиси Усайд ибн Ҳузайр яқинлашди: 
— Салом бўлсин Сизга, эй Оллоҳнинг пайғамбари! 
— Сенга ҳам салом бўлсин. Боншнгга раҳматлар ёғилсин, эй Усайд! 
— Нохуш бир пайтни танладингиз, эй Набийаллоҳ. Биз Сизнинг бунақа вақтда йўлга 
чиққанингизни ҳеч кўрмаганмиз. 
Ўртоқларингнинг гаплари сенга бориб етмадими? 
— Қайси ўртоқ ва қанақа гапни назарда тутяпсиз, ё Расулуллоҳ? 
— Убайй ибн Салул... 
— Нима дебди? 
Мадинага борилгач, шарафли бўлган шарафсиз бўлганни суриб чиқаражак, деб айтибди. 
— Тўғри сўзлабди, эй Оллоҳнинг расули. Сиз истасангиз, дарҳол уни суриб чиқарасиз. 
Оллоҳга қасамки, шарафли Сиз, шарафсиз ва бечора эса удир. — Сўнг сўзларини давом этиб, 
деди: Шунга қарамай, унга юмшоқ муносабатда бўлинг, эй Оллоҳнинг расули. Амин бўлингки, 
Оллоҳ таоло бизни сиз билан шарафлантирган кунлари, қавми унга кийдирмоқчи бўлган тожга 
маржон тақишаётган эди. Шу сабабли у сизни мулкини қўлидан олган бир зўравон сифатида 
кўради. 
Расулуллоҳ ҳар бир сўзи самимий бўлган бу мард, жасур одамга кулимсираб қарадилар.