)
٦٢
(
ﺎَﻨْﻳَوَأ ْذِإ َﺖْﻳَأَرَأ َلﺎَﻗ
ﱠﺸﻟا ﻻِإ ُﻪﻴِﻧﺎَﺴْﻧَأ ﺎَﻣَو َتﻮُﺤْﻟا ُﺖﻴِﺴَﻧ ﻲِّﻧِﺈَﻓ ِةَﺮْﺨﱠﺼﻟا ﻰَﻟِإ
ﻲِﻓ ُﻪَﻠﻴِﺒَﺳ َﺬَﺨﱠﺗاَو ُﻩَﺮُآْذَأ ْنَأ ُنﺎَﻄْﻴ
ﺎًﺒَﺠَﻋ ِﺮْﺤَﺒْﻟا
)
٦٣
(
ﺎًﺼَﺼَﻗ ﺎَﻤِهِرﺎَﺛﺁ ﻰَﻠَﻋ اﱠﺪَﺗْرﺎَﻓ ِﻎْﺒَﻧ ﺎﱠﻨُآ ﺎَﻣ َﻚِﻟَذ َلﺎَﻗ
)
٦٤
(
«Bas, qachonki (u yerdan) o‘tishgach, (Muso) yigitiga: «Nonushtamizni keltir, haqiqatan, bu
safarimizdan juda charchadik», - dedi. U (xizmatkor) aytdi: «Buni ko‘ring, biz (dengiz sohilidagi) qoyaga
borib (orom olgan) paytimizda, men baliqni unutibman. (Buni sizga) aytishni faqat shayton yodimdan
chiqardi. U (baliq) dengizga ajib (yo‘sinda) yo‘l olgan edi». (Muso) dedi: «Mana shu biz istagan narsadir».
So‘ng (Xizrni) qidirib, izlariga qaytdilar». (Kahf, 62-64.)
Muso (a.s.) shogirdlari Yusha’ bilan yana izlariga qaytdilar va baliq suvga g‘oyib bo‘lgan joyda boshini mato
bilan o‘rab olgan bir notanish odamni uchratdilar. Alloh aytadi:
ﺎًﻤْﻠِﻋ ﺎﱠﻧُﺪَﻟ ْﻦِﻣ ُﻩﺎَﻨْﻤﱠﻠَﻋَو ﺎَﻧِﺪْﻨِﻋ ْﻦِﻣ ًﺔَﻤْﺣَر ُﻩﺎَﻨْﻴَﺗﺁ ﺎَﻧِدﺎَﺒِﻋ ْﻦِﻣ اًﺪْﺒَﻋ اَﺪَﺟَﻮَﻓ
)
٦٥
(
«Bas, bandalarimizdan bir bandani (Xizrni) topdilarki, Biz unga O’z dargohimizdan rahmat ato etgan
Do'stlaringiz bilan baham: |