1-мавзу ҳУҚУҚшунос мутахассис шаклланишида замонавий иш кўникмалари ва компетенцияларнинг роли

2. Вақтни бошқариш кўникмаси ва ундан фойдаланишнинг афзалликлари.
Энди вақтни бошқариш кўникмасининг сиз – бўлғуси ҳуқуқшунос учун афзалликлари ҳақида тўхталсак. Вақтни бошқариш орқали, аввало, иш самарадорлигининг ўсишига эришилади. Натижада, сизда бошқа шахсий ишлар, интеллектуал ривожланиш ёки ҳордиқ учун қўшимча вақт пайдо бўлади. Вақтни доимий бошқариш эришилаётган самарадорлик оқибати сифатида муваффақиятга замин яратади.
Ҳуқуқшунос иш фаолияти ва ҳаётида муваффақиятга эришиши учун, аввало, ўзининг ҳаётий мақсадини белгилаб олиши лозим. Чунки вақтни бошқариш ва ундан фойдаланишда мақсадга эришиш мўлжалига қаратилган эътибор барча ҳаракатларнинг асоси бўлиб хизмат қилади.
Шу ўринда бошқарув соҳасида машҳур мутахассис Стивен Ковининг машғулотларидан бирини эслаш жоиз. Бу машғулотда у стол тагидан 5 литрли шаффоф идишни олади ва муштдек келадиган бир неча тошларни олдига қўйиб: «Нима деб ўйлайсиз, шу тошлардан нечтаси бу идишга сиғаркан?», деб сўрайди. Турли фикрлар айтилгач, идишга бир нечта тошни солиб тўлдиради. Кейин: «Энди идиш тўлдими?», деб сўрайди. Ҳамма унга тикилиб: «Албатта», дейишади. Шундан кейин идишга шағал солади. Стивен яна: «Энди идиш тўлдими?», деб сўрайди. Бу сафар ҳам улар «Энди, шубҳасиз, тўлди», деб жавоб беришади. «Яхши», дейди у ва идишга қум тўкади, табиийки, қум ҳам тезда тош ва шағал ораларига сингиб кетади. Стивен яна сўрайди: «Энди идиш тўлдими?» «Бу сафар аниқ тўлди, энди унга ҳеч нарса солиб бўлмайди», дейишади аудиторияда ўтирганлар. Инструктор идишга бир литр сувни ҳам қуяди. «Хўш, буларнинг ҳаммаси нимани билдиради?», деб сўрайди у ниҳоят. Турли фикрлар айтилади. «Тўғри, ҳаётда доимо бўшлиқ мавжуд, уни тўлдириш учун ишлаш лозим бўлади, — дейди Кови. — Бу тажрибанинг бошқа муҳим жиҳати ҳам борки, агар мен биринчи бўлиб катта тошларни солмасам, идишда уларга жой қолмасди». Ҳикояда айтилган муштдек катта тошлар бизнинг катта ҳаётий мақсадларимиз. Биз аввал уларни идишга жойламасак кўзлаган мақсадимизга ета олмай қоламиз.

3. Вақтдан унумли фойдаланишнинг амалий усуллари.
Мақсадларни амалга ошириш жараёнини олдиндан тартиблаштириш муҳим аҳамиятга эга.
Аввало, муҳим ҳисобланган ҳамма вазифаларни қоғозга бирма-бир ёзиш ва режалаштириш лозим. Сиз буни компьютер ёки мобил телефонда эмас, қўлда қоғозга ёзинг. Бу жараённи яқинроқ ҳис қилиш имконини яратади. Хотирада эслаб қоламан, дея уринманг. Чунки хотирада ишларни режалаштириб уларни эслашга вақт ва кучингизни сарфлайсиз, қолаверса, айрим ишлар эсингиздан чиқиб қолиш эҳтимоли ҳам катта. Бундай ҳолатда ишнинг даражаси муҳим аҳамиятга эга эмас. Уларни имкон қадар тўғри белгилаб чиқиш мақсадга мувофиқ. Шу ўринда вазифаларни белгилаётганда уларнинг ҳар бирига кетадиган вақтни қандай тақсимлаш мумкинлиги тўғрисида савол пайдо бўлади. Масалан, олти йилдан сўнг хусусий адвокатлик фирмаси ташкил қилмоқчисиз. Шу мақсад йўлида қандай ишларни бажариш талаб этилади? Умумий жараённи йиллар, ойлар ва ҳафталарга, ҳатто кунларга тақсимлаган ҳолда чамалаб кўринг.
Иш режаларининг муддатини белгилашни ҳар бир инсон ўзи мустақил амалга ошириши мумкин. Агар сиз вақтни унумли бошқариш жараёнини энди бошламоқчи бўлсангиз, энг ишончли йўл – ҳамма режаларингизни келаётган ҳафтага киритишдир.
Яқин орада қилиниши керак бўлган ишларингизни шундай режалаштирингки, энг зарур деб топган вазифани олдинга қўйинг. Қолган ишларни ҳам ўз ўрнида муҳимлигига кўра тартиблаштиринг. Ҳар бир вазифани қоғозга тушириб, сўнгра бир неча саволларга жавоб беринг:
- Бу ишни қилишим кераклигига асосий сабаб нима?
- Қандай сабаб билан мен бу ишни қилмасам бўлади?
- Бу вазифани вақтида бажарсам, қандай фойда кўраман?
- Бу ишни ортга сурсам ёки умуман бажармасам бунинг қандай ёмон оқибатлари бўлади?
Ишларингизни муҳимлиги ва бажариш муддати бўйича таснифланг.
Ҳар бир кун ичида ортга суриб бўлмайдиган ва ўша кун учун муҳим ишлар бўлади. Уларни жадвалга солиш орқали тартиблаштириш мумкин. Мазкур жадвал Эйзенхауэр матрицаси деб номланади.

	Қатъий муддатли	Муддатсиз
Муҳим
Номуҳим

Жадвал бўйича бажарилиши лозим бўлган вазифаларни тартиблаштиргандан сўнг режалаштирилган ишларни ўз вақтида уддалаш, агар бунга муайян сабаблар тўсқинлик қилса, ўша кун давомида барибир бажариш лозим. Ўзингиз белгилаган иш якунланмагунича қатъийлик билан ўз-ўзингизни назорат қилиб, бошқа нарсаларга чалғимасдан, ирода кўрсатиб шахсий режангизни амалга оширишингиз керак.

Жамиятда кишилар ўзаро муносабатда бўлишар экан, бир-бирларининг ёрдамига эҳтиёж сезишади. Бир киши ҳамма нарсани ўзи, ҳеч кимнинг ёрдамисиз амалга ошириши деярли имкони йўқ вазифа. Шунинг учун кишилар бирон ишни бажаришда ўзлари тушунмаган ёки бажара олиш имкони бўлмаган ҳолатда бошқаларга мурожаат қилишига тўғри келади. Вақтни бошқариш жараёнида биз мана шу ҳолни ҳам инобатга олишимиз керак. Яъни, биздан кимдир кўмак сўраб маълум бир вақтни ажратишга тўғри келса, бу масалани чуқур ўйлаб, кейин розилик берган маъқул. Бошқача айтганда, биз ўз вақт режимимиз ва имкониятимиз доирасидан ташқаридаги “илтимос”ларга “ЙЎҚ” деган жавобни бера олишимиз керак. Бу жавоб бизнинг бироз худбинлигимизни кўрсатса-да лекин вақтимизни унумли ишлатишнинг сирларидан бири ҳисобланади. Бошқалар учун “ҲА” дейишингиз шахсий ишларингизга кам вақт қолишига ва белгиланган режадаги вазифаларнинг қолиб кетишига, уларни бажариш учун кучингизнинг камайишига олиб келади.
“Йўқ” дейишингиз қандай қилиб вақтингизни тежайди?
Биринчидан, бошқаларнинг сизнинг шахсий ҳаётингизга алоқаси бўлмаган ва улар манфаати ва хоҳиши йўлида бажаришингиз керак бўлган, сиз учун зарур бўлмаган ишидан қутуласиз.
Ҳолбуки, аввало ўзингизнинг шахсий мақсад ва вазифаларингизга тегишли ишларингиз ҳақида қайғуриб, уларни амалга оширишингиз керак. Бошқаларнинг мақсади йўлидаги ишларни қачонки сизда ортиқча вақт, хоҳиш ва куч бўлгандагина бажаришингиз тўғри бўлади. Бировга “йўқ” дейиш ҳеч кимга ёрдам бермаслик кераклигини англатмайди. Бироқ “илтимос”лар ўз ишларингизни иккинчи планга туширмаслиги шарт.
Иккинчидан, бу ҳол сизда бошқаларнинг иши учун ортиқча кўнгилчанлик натижасида айбдорлик ва босим ҳиссини пайдо қилиши мумкин. Охир-оқибатда “йўқ” дейиш билан сиз ўз диққатингизни ўзингиз учун муҳим бўлган вазифаларни бажаришга қаратиш имкониятини яратасиз.