13-mavzu
Turkiston General-gubernatori S. M. Duxovskoy (1898-1901): “Turkiston o’lkasi boshqa o’lkalarga nisbatan tarixiy o’tmishi, etnografik xususiyatlarini hisobga olgan holda alohida e’tibor beriishini talab qiladi.
1865-yil 6-avgustda Aleksandr II “Turkiston viloyatini idora qilish to’g’risidagi Muvaqqat Nizom”ni tasdiqladi.
1908-1910-yillarda taftishchi K.Palen: “O’lkada eng kichik ahamiyatga ega bo’lgan boshqaruv ham harbiy boshliqlar qo’lida”
Viloyat -> Uyezd -> uchastkalar -> volostlar -> qishloq/ovullarga
1867-yilgi Nizom asosida bir bosqichli tizim shaklida, ya’ni oqsoqolliklarga, chorvador aholi esa ikki bosqichli tizim ko’rinishidaga volost va ovullarga bo’lingan.
1877-yilda “Shahar nizomi”ga ko’ra, shahar boshqaruvi Dumaga o’tdi
Duma a’zolari: 1/3 qismi Eski shahardan. 2/3 qismi Yangi shahardan.
Shaharning 80 ming mahally aholisidan 21q ta deputat, 3900 nafar rus aholidan 48 ta deputat.
1886-yil 12-iyulda Aleksandr III tomonidan yangi “Turkiston o’lkasini idora qilish to’g’risidagi Nizom” tasdiqlandi.
Zarafshon -> Samarqand (Xo’jand, Jizzax, Kattaqo’r’gon)
Qurama uyezdi -> Toshkent uyezdi.
1886-yilda 1.7 million km2; aholi – 5.2 mln. 1897-yilda esa 6 mln aholi.
1897-yilda rus, ukrain, belaruslar – 197ming, 1911-yilda 400 ming kishi.
1885-yil Rossiya imperiyasining siyosiy agentligi faoliyati yo’lga qo’yildi.
Duma (Ruscha – o’ylash, fikrlamoq) – Rossiya imperiyasining qonun chiqaruvchi hokimiyati, shahar dumasi – shahrning o’zini o’zi boshqarish organi.
Uyezd – tumanlarga teng ma’muriy-hududiy bo’linma.
Volost – qishloq yoki ovullardan iborat hududiy bo’linma.
Uchastka pristavi - aholi yashash joyi nazoratchisi.
Komendant – qal’a yoki tumandagi barcha qo’shinlar boshlig’i.
14-mavzu:
1886-yilgi Nizom: Hamma yerlar, qazilmalar Rossiya imperiyasiga tegishli.
Ko’chib kelaganlar 5 yil davomida soliqlardan ozod etilgan, keying 5 yil davomida soliqlarning termini to’lagan.
1875-yilda Avliyootada Rossiyadan kelgan dehqonlarning birinchi manzilgohi paydo bo’ldi.
15 yil davomida (1875-1890) 1300 ta oila ko’chib keldi.
1981-1892-yillarda 25 ta manzilgoh qurildi.
Yangi Marg’ilon, Samarqand, Andijon kabi shaharlarida ham ko’chib kelganlarning posyolkalari qurildi.
Toshkentdagi Bo’zsuv anhori shaharni ikki qismiga ajratgan chegara bo’lgan.
15-mavzu
1867-yilgi Nizom loyihasi bo’yicha o’lkada qozilar va biy sudlari, uyezd sudlari, muvaqqat harbiy-sudlov komissiyalari, viloyat boshqaruvining sud bo’limlari va general-gubernatorlik Devonning sudlov bo’limi tashkil qilindi.
1866-yil TOshkentda mahkama joriy qilindi. & nafar a’lam kirgan.
Qozi sudlari < 100; Xalq sudlari quroltoyi < 1000.
1866-yilgi Nizomda ham Turkiston o’lkasida qozilar sudi saqlanib qoldi. Uyez sudlari bekor qilindi. Uchastka mirovoy sudyalari tuzildi.
1898-yilda Turkiston o’lkasida sud nizomlarini qo’llash qoidlariga muvofiq viloyat sudlari tugatildi, ularning o’rniga okrug sudlari va Toshkent sud palatasi tuzildi.
1881-yilda “Davlat tartiboti va jamoat osoyishtaligi qo’riqlashga qaratilgan chora-tadbirlar tog’risidagi Nizom” e’lon qilindi.
1892-1916-yillarda Turkiston “kuchaytirilgan qo’riqlov” va “Favqulotda qo’riqlov” holatida bo’ldi.
1882-1884-yillarda F.Girs Turkistonda 2,404,000 (1,200,000 erkak)
Politsiya – nemischa ma’muriyat – Jamoat xavfsizligi saqlovchi tashkilot.
Ispravnik – uyezd politsiyasi boshli’gi
Zemstvo – vakolatlari cheklab qo’yilgan mahalliy idora, boshqarma.
16-mavzu
Harbiy qo’shinlar va qurol-aslahalarin Krasnovodskdan Qizilarvatga qadar Kavkazdan O’rta Osiyoga tashish uchun temiryo’l qurildi. Keyin Ashxobodgacha
1888-yili Samarqandga poyezd keldi, 1899-yilda esa temiryo’l Toshkent orqali Andijongacha qurib bitkizildi.
Krasnovodskdan esa temiryo’l bilan Samarqand, Toshkent va Andijonga yetib kelish oson bo’ldi.
Krasnovodskdan Andijongacha bo‘lgan 3 ming kilometrdan ziyod masofaga ko‘chirish muammo bo‘lmay qoldi.
1905-yilda Orenburgdan Toshkentga qadar temiryo‘l qurib kelindi.
1867-1900-yillarda Turkiston da 175ta sanoat korxonasi va ish kuni 16 soat.
Farg’ona vodiysida chorvachilikning va chorva mahsulotlarining kamayishi.
Paxta yetishtirishning eng asosiy markazlari – Farg’ona, Sirdaryo, Samarqand
Toshkent vohasi, Samarqand viloyati va Farg’ona vodiysida sugo’rish sohasi bo’yicha ishlarning ko’pi bajarilmay qolib ketdi.
17-mavzu
1878-yili Mingtepa(Marhamat) Yetimhon boshchiligida qo’zg’alon.
1879-yilning kuzida Farg’ona viloyat boshqarmasi binosi oldiga ochiqchasiga norozilik bildirish.
1880-yilning noyabrda Xo’jand va O’ratepadan qo’shimcha yer solig’I olinishi. Rahmonqulihoji, Mirkarimboylar soliqni bekor qillaring, deyishdi.
1882-yilda Namangan aholisi ma’murlarga qarshi bosh ko’tarib chiqdi.
1885-yilning yozida Farg’ona vodiysida Andijonda Darvishxon qo’zg’aloni. Yangi usul – boylar va volost boshliqlarining qarorgohlariga hujum uyushtirdilar.
1896 – yilda Namangan uyezdining Oqsuv-Shahrixon volostidagi Naymanchi, Ko’hna mozor, Langarbob qishloqlarida mingboshilar sayloviga qarshi qo’zg’alon.
1892=yildan dala sudi activated.
18-mavzu
1892-yilning mart oyida Afg’onistonda vabo.
7-iyunda Toshkentda vabo tarqaldi.
12 ta qabriston yopildi.
1892-yilning 18-iyundan kuchga kirgan “Harbiy holarda deb e’lon qilingan joylar haqida Qoida”.
Eski shahar oqsoqoli Inog’omxo’ja Umriyoxo’jayev.
“Vabo isyoni” (Toshotar voqeasi) 1892-yilning 24-iyunida boshlandi.
Bu qo‘zg‘olonchilar, asosan, mardikorlar va hunarmand-kosiblardan iborat edi.
Muhammad Yoqub va S.Putinsev haqida…
Turkiston general-gubernatori «kuchli Qo‘zg‘оlоn bоstirilgаndаn kеyingi chоrа-tаdbirlаr Qo‘zg‘olonchilarning shahar hokimiga hujumi muhofazada» deb e’lon qilingan joylarda majlisyig‘inlarni tarqatish, savdo-sanoat korxonalarini yopish, matbuot organlarini taqiqlash, istalgan odamni surgun qilish, jarima solish va boshqa huquqlarni oldi.
«Favqulodda muhofazada» deb e’lon qilingan joylarda esa butun hokimiyat general-gubernator yoki u tayinlagan bosh noib qo‘liga o‘tdi.
19-mavzu
1891-yilda Rossiyadan aholining Farg’ona viloyatida ko’plab ko’chirib keltirildi.