Va malakasini oshirish instituti mustaqil ish

O`ZBEKISTON RESPUBLIKASI

MAKTABGACHA TA`LIM VAZIRLIGI

MAKTABGACHA TA`LIM TASHKILOTLARI DIREKTORI

VA MALAKASINI OSHIRISH INSTITUTI

MUSTAQIL ISH
Mavzu: Maktabgacha yoshdagi bolalarni jismonan rivojlanishning ahamiyati


Bajardi: 24-guruh Haydarova Charos


Maktabgacha yoshdagi bolalarni jismonan rivojlanishning ahamiyati
REJA:

1. 
   O‘zbekiston Respublikasida jismoniy tarbiya tizimining rivojlanishi
   
2. 
   Jismoniy tarbiya jarayonida bolalarni tarbiyalash va o‘qitishning birligi
   
3. 
   Jismoniy tarbiya tizimida bolalarni har tomonlama rivojlantirish va o‘qitish prinsiplari
   

Jismoniy tarbiya jismoniy mehnat jarayonida vujudga keladi, ya’ni mehnat bilan birga amalga oshadi. Ibtidoiy jamiyatda uning hamma a’zolari qaysi yoshda bo‘lishidan qat’iy nazar mehnat qilishlari kerak bo‘lgan. Bolalar va o‘smirlar kattalarning ov qilish vaqtidagi faoliyatlarini kuzatib borib, o‘z tajribalarini oshirib borganlar. Jismoniy tarbiya gohida o‘yinlar, gohida maxsus mashqlar sifatida amalga oshirilgan. U hamma uchun bir xilda teng olib borilgan, bunda tarbiya masalalarini katta yoshdagilar o‘z zimmalariga olganlar. Bu davrda jismoniy tarbiyaning rivojlanishida urf-odatlar, turli xil o‘yinlar, raqslarning tarbiyaga ta’siri katta bo‘lgan. Ibtidoiy tuzumning tugallanishi arafasida ibtidoiy tuzum o‘rniga sinfiy jamiyat (quldorlik) vujudga keldi. Bu esa shaxsiy mulkchilikning rivojlanishiga yo‘l ochib berdi. Jamiyatda o‘zaro urush, yerlarni bosib olish va u yerda yashovchi aholini qullarga aylantirish kuchayib ketib, natijada dastlabki armiyaning shakllanishiga sharoit yaratib berdi. Armiyaning vujudga kelishi harbiy-jismoniy tayyorgarlikka bo‘lgan talabning oshithiga, armiyada jismoniy madaniyatning tubdan o‘zgarishiga olib keldi. Qadimgi Yunonistondagi Fales, Pitak, Solen, Biant, Xilen, ikki daryo oralig‘ida joylashgan mamlakatlardan Abu Muslim, Muqanna, To‘maris, Spitamen, Temur Malik, Amir Temur, Jaloliddin Manguberdi va uning bahodir safdoshlari 14 aqliy, jismoniy, axloqiy jihatdan yetuk barkamol insonlar edilar. Ular mohir jangchi, kurashchi, chavandoz, qilichboz, nayza otish san’atini mukammal egallagan davlat arboblari bo‘lib yetishganlar. Jismoniy tarbiya feodalizm va kapitalizm tuzumlarida ham rivojlanib, shakllanib bordi. Bolalarni yoshlik davridan boshlab sportga jalb etish, sport jamiyatlari tuzish, turli xil sport o‘yinlari, musobaqalar tashkil etila boshlandi. O‘zbekistonda ham sport va jismoniy tarbiyaning rivojlanishi o‘ziga xos xususiyatlarga ega. Sharq mutafakkirlarining konseptual-metodologik merosidan, xalq pedagogikasi an’analaridan diniy tarbiya jarayonida xalqimiz Abu Nasr Forobiy, Abu Rayhon Beruniy, Firdavsiy, Alisher Navoiy, Abu Ali ibn Sino, Mirzo Ulug‘bek, Zahiriddin Muhammad Bobur va boshqa allomalarning jismoniy tarbiyaga oid hozir ham o‘z qimmatini yo‘qotmagan va ilmiy asarlardan samarali foydalanib kelgan. Chunonchi, tibbiy olamning sultoni Abu Ali ibn Sino o‘zining “Tib qonunlari” asarida “Jismoniy mashqlar bilan muntazam ravishda shug‘ullangan odam hech qachon davolanishga muhtoj bo‘lmaydi”, – deb aytgan. Sohibqiron Amir Temur o‘z “Tuzuklari”da shunday deydi: “Qo‘shin tarkibiga yosh navkarlar olishda 3 qoidaga amal qilindi: Bitinchisi – sog‘lom va baquvvat bo‘lishi, ikkinchisi – qilichdan mohirona foydalanishi, uchinchisi – aql-zakovatiga va barkamolligiga”. Ulug‘ munajjim va davlat arbobi Mirzo Ulug‘bekning pedagogik qarashlari diqqatga sazovordir. Uning “Farzandingiz sog‘lom va baquvvat bo‘lib o‘sishini istasangiz, uni kichik yoshdan jismoniy mashqlar bilan shug‘ullantiring va chiniqtiring”, degan so‘zlarining ahamiyati beqiyosdir. Hozirgi davrda O‘zbekistonda va rivojlangan mamlakatlarda jismoniy tarbiya va sport yuqori rivojlanish darajasiga ko‘tarilgan. O‘zbekistonda jismoniy tarbiyani tashkil etish maktabgacha ta’lim muassasalarida, umumta’lim maktablarida, o‘rta maxsus va oliy o‘quv yurtlarida, maxsus sport ta’lim muassasalarining o‘quv rejalariga fan sifatida kiritilib, o‘qitiladi.

Jismoniy tarbiya jarayonida bolalarni harakatga o‘rgatish tarbiyachining bevosita rahbarligi hamda uning kuzatuvi ostidagi bolalarning mustaqil faoliyatida amalga oshiriladi. Harakat faoliyatiga o‘rgatishda bolaning anglash, irodaviy va emotsional kuchlari rivojlanadi hamda uning amaliy harakat ko‘nikmalari shakllanadi. Harakatlarga o‘rgatish bola ichki dunyosi his- tuyg‘usi, tafakkuri, asta-sekin shakllanadigan dunyoqarashi, axloqiy fazilatlariga; bolalar tomonidan bajariladigan, salomatlik va umum-jismoniy rivojlanish uchun foydali bo‘lgan harakat faoliyatiga maqsadga yo‘nalgan tarzda ta’sir etadi. Ta’lim mazmunini muvofiq maktabgacha yoshdagi bolalar ta’lim-tarbiyasiga qo‘yiladigan davlat talablari asosida tanlangan jismoniy mashqlar, harakatli o‘yinlar tashkil etadi. Ta’lim jarayonida kattalar bolalarga maqsadga yo‘naltirilgan faoliyatning tajribasini beradi. Uning mazmuniga rivojlanish va takomillashishiga xizmat qiluvchi harakatlarni egallash tajribasi ham kiradi. 1. Maktabgacha yoshdagi bolalar bilan ishlashda ularning yosh xususiyatlarini hisobga olish juda zarur, bolaning ongli harakat faoliyatida asqotadigan ayrim bilimlar; bolani harakatlarga o‘rgatuvchi faoliyat metodlari, faoliyat va ularni amalga oshirishning malaka va ko‘nikmalari haqidagi bilimlar birligi ish jarayonlaridan kelib chiqqan holda tarkibiy qismlarni tashkil etadi. Qismlardan biri ijodiy faoliyat tajribasi hisoblanadi. Bolalikdan mustaqil fikrlashga o‘rgatilmagan va hamma narsani tayyor berilgandan so‘ng o‘zlashtiradigan kishi unga tabiat tomonidan berilgan sifatlarni namoyon 17 qila olmaydi. Shuning uchun jamiyat yosh avlodning ijodiy faoliyatga o‘rganishiga tamoman befarq qarab turolmaydi. Harakat faoliyatini tarbiyalash jarayonida kattalar (otaonalar, tarbiyachilar) bolalar rivojlanishining psixofiziologik xususiyatlarini hisobga olgan holda, ular oldiga yangi harakat vazifalarini qo‘yadilar. 2. Bolaning mashqlar jarayonida yangi harakat vazifalarini tobora hal eta borishi va shu bilan bog‘liq ravishda vujudga keladigan katta imkoniyatlar harakatlar xarakteri va sifatini o‘zgartiradi. Bu yosh davri uchun juda xarakterli bo‘lgan narsa yangi mashqlarga o‘rgatish jarayonida go‘yo bir aylanib yangicha sifat kasb etadi. Chunonchi, bolaning yurishi dastlabki paytda va ikkinchi yilning oxirida butunlay farq qiladi. Bu hodisani yangilikning eski narsani diakktik inkori, barcha rivojlanishning va ziddiyatlarni hal etishning obyektiv sharti, harakatlanuvchi omil sifatida ko‘rsatish mumkin. Har bir sohada rivojlantirish o‘zidan oldingi yashash shakllarini inkor etmasdan kechishi mumkin emas. Bunday murakkab rivojlanish jarayoni tashqi va ichki sharoitning o‘zaro aloqadorligida to‘xtovsiz kechadi. Qiyinchiliklarni yengish va yangi vazifalarni hal etish bolada ijobiy emotsional kayfiyat hosil qiladi. Bu erishilgan maqsad, tarbiyachi bahosiga muvofiq yangi muskul sezgilari tufayli yuzaga keladi. Paydo bo‘lgan o‘zgarishlarni mustahkamlash yanada yuksakroq yutuqlarga intilish uyg‘onishiga xizmat qiladi. Bu murakkab jarayon doimo tarbiyachi nazorati ostida bo‘lishi kerak. Bir tomondan bolaning yangi harakat vazifasini tushunib olishini ta’minlash lozim, ikkinchi tomondan bolada mustaqillik va uni mavjud real harakat imkoniyatlari hamda yuzaga keluvchi qiziqish, emotsiyalari asosida amalga oshirish, g‘ayratini uyg‘otish zarur.

Jismoniy tarbiya mashg‘ulotlarini olib borish hamda asoslab berish jarayonida quyidagi didaktik prinsiplar qo‘llaniladi: tizimlilik va izchillik; onglilik, mustaqillik va ijodiy faollik; ta’limning ko‘rgazmali, og‘zaki va amaliy metodlarini optimal tarzda birga qo‘shib olib borish; tushunarlilik va individual ishlash asosi; ta’limning frontal, guruhiy va individual formalarining birligi, talablarni tobora oshirib borish prinsipi. Ular pedagogikaning juda muhim shartlari hisoblanadi hamda o‘zida ta’lim va tarbiya yagona pedagogik jarayonining metodik qonuniyatlarini ifodalaydi. Tizimlilik va izchillik prinsipi jismoniy tarbiya maqsadlarida foydalaniladigan tadbirlarning (rejim, chiniqish, harakat ko‘nikmalarining shakllanishi) barcha kompleksi majburiydir. Tizimlilik butun maktabgacha ta’lim davri davomidagi jismoniy tarbiya jarayonining uzluksizligi, muntazamliligi, rejaliligi, yuklama va dam olishning majburiy almashinib turishi asosidagi jismoniy tarbiya mashg‘ulotlarining aniq izchilligidan, mashg‘ulotlarning izchilligi, ketma-ketligi, mazmunan o‘zaro aloqadorligidan iboratdir. Tizimlilik bilimlar, malaka va ko‘nikmalarning o‘zaro aloqasi va bir-biriga bog‘liqligidan namoyon bo‘ladi: Masalan, bolalarning material (berilgan vazifa)ni o‘zlashtirishi unga tayanib, yangi materialni o‘zlashtirishga o‘tishlariga imkon beradi, yangi material esa o‘z navbatida bolalarni keyingisini bilishga tayyorlaydi. Har kuni muayyan bir vaqtda tarbiyalanuvchi bolalarning o‘z xarakteriga ko‘ra turli jismoniy mashqlarni (ertalabki gimnastika, jismoniy tarbiya mashg‘ulotlari, sayr paytidagi harakat faoliyati va h.k.) tizimli bajarish shuningdek, chiniqtirish tadbirlari bolalarni belgilangan sog‘lomlashtirishtarbiyalash rejimiga o‘rgatadi. Tizimli mashg‘ulotlar to‘xtatib 20 qo‘yilganda, ular o‘rtasidagi tanaffuslar paytida erishilgan funksional imkoniyat darajasining pasayishi, ba’zan esa morfologik ko‘rsatkichlar regressi kuzatiladi. Bu faol muskul to‘qimasi solishtirma og‘irligining kamayishida, uning strukturali komponentlaridagi o‘zgarishlarda va boshqa salbiy ko‘rinishlarda namoyon bo‘ladi.Jismoniy tarbiya hosil qilinayotgan harakat ko‘nikmalarining takrorlanishini talab etadi. Faqat ko‘p marta takrorlangandagina harakatning dinamik stereotiplari shakllanadi. Samarali takrorlash uchun shunday tizim zarurki, unda o‘zlashtirilgan harakat yangisi bilan bog‘lanib ketsin, boshqacha aytganda takrorlash jarayoni variativlik xarakteriga (mashqlarning o‘zgarishi, bajarish sharti, metodlarning xilma-xilligi, umuman mashg‘ulotlarning shakl va mazmunan farqi) ega bo‘ladi. Bundan tashqari takrorlash morfologik va funksional sohada uzoq muddatga qayta moslashishni ta’minlaydi. Ular asosida jismoniy sifatlar rivojlanadi (A.N. Krestovnikov). Hosil qilingan dinamik stereotiplarga yangi qo‘zg‘atuvchilarning kiritilishi asta-sekinlikka rioya qilingan sharoitda keskin o‘zgarishlarsiz kechadi. I.P. Pavlov pedagogikada asta-sekinlik va mashq qildirishni asosiy fiziologik qoida, deb hisoblashni ta’kidlab o‘tgan edi. Onglilik, faollik va mustaqillik prinsipi bolaning o‘z faoliyatiga ongli va faol munosabatda bo‘lishiga tayanishni ko‘zda tutadi: u yoki bu maqsadni muvaffaqiyatli amalga oshirish uchun nimani qanday bajarish, ^ga boshqacha emas, shunday bajarish kerakligini aniq tasavvur qilishi lozim. Onglilik asosini ilk bor P.F. Lesgaft ishlab chiqqan edi. U harakatlarni mexanik o‘rganishga mutlaqo qarshi edi. Lesgaft “O‘quvchilarni har qanday ishga imitatsiyaga berilmasdan umumiy metodlar asosida bir so‘zdan tushunib, ya’ni harakatlarda iloji boricha mustaqil bo‘lishga va irodalilik namoyon qilishga o‘rgatish zarur”, – deb hisoblardi. Bolaning mustaqil faoliyati berilgan vazifaga bo‘lgan qiziqishiga, uni ongli idrok etishiga, bu vazifa maqsadini va amalga oshirish yo‘llarini tushunishiga, muammoli ta’lim 21 metodlarini qo‘llash, bolalarning berilgan vazifani bajarish metodlarini izlashga harakat qilishlariga bog‘liq bo‘ladi. Harakatlarning bundan keyingi rivojlanishi bolaning ijodiy faollik namoyon qilish imkoniyati, uning tomonidan ijodiy vazifalarni (mashqlarni mustaqil o‘zlashtirish, o‘z variantini yaratish, yangi narsa o‘ylab topish) bajarishi bilan bog‘liqdir.