V. M. Karimovaning umumiy tahriri ostida. Toshkent

ijtimoiy reprezentasiya
 degan jarayon orqali yordam beradi. Bu 
–  umume’tirof  etilgan  aqidalar  va  e’tiqodlarga  ergashish,  ya’ni,  yadro  xavfsizligi,  diniy 
bag’rikenglik,  millatlararo  totuvlik  kabi.  Ya’ni,  bizning  milliy  istiqlol  g’oyalarimizga  zid 
kelmaydigan,  aksincha,  ularning  haqligi  va  hayotiyligini  ta’minlovchi  tushunchalar  majmui 
insoniy xamfirklilik va osoyishtalikning garovidir. Lekin bu insonning o’zligini anglashni, o’zini 
hurmat qilishini inkor etmaydi. Aksincha, o’z ruhiy olamini, o’zligini tushunishni osonlashtiradi. 
Aslida  odam  ongida  bo’ladigan  hodisa  intuitiv  tarzda  his  qilinadi  va  buni  sosiologik 
tadqiqotda  o’rganish  ham  mumkin.  Masalan,  saylovlarda  u  yoki  bu  da’vogarning  g’olib 
chiqishini  bilish  mumkinmi,  yoki  amalga  oshirilgan  u  yoki  bu  tadbir ertaga qanday oqibatni 
keltirib chiqarishi bilish mumkinmi? Chunki voqyea sodir bo’lgach, guyoki, shunday bo’lishini 
bilardim, deganday fikr paydo bo’ladi. Masalan, amerikalik 
Mark Liri
 (Mark Leary, 1982) 1980 
yillarda  bo’lib o’tgan Prezidentlik saylovlariga bir kun qolganda odamlardan har bir nomzod 
haqida  fikrlarini  o’rganib,  Reygan  yutishini  aytgan.  Saylovdan  keyin  ertasi  kuni  yana 
boshqalardan so’rab, kim yutishini bashorat qilishlarini so’raganda, yana Reyganga ko’p ovoz 
berilgan  va  aslida  ham  shunday  bo’lib  chiqqan.  Qizig’i  shundaki,  ko’plar  odamlar  aynan 
shunday bo’lishi kerak edi-da, deganday, hamfirklilik bildirganlar. Lekin aslida bu – aynan o’sha 
ijtimoiy hodisani odam his qilishi bilan tushuntiriladi, aslida “Hayot ildamroq ketadi, uni anglash 
esa sal kechroq ro’y beradi”. 
Demak, olimlar ijtimoiy hodisalarning oqibatlarini aynan odamlar fikriga tayanib, o’rganib 
istiqbolni  belgilashlari  mumkin.  Shunisi  qiziqki,  odamlarga  har  qanday  voqyeaning  natijasi, 
oqibati oldindan tanishday tuyulaveradi.