Усмонхон алимов

 
Усмонхон Алимов

291
бир киши қўйини сўйиш учун оёғидан судраб олиб бора
­
ётганини кўрди. Шунда унга: “Се нинг ҳолингга вой бўл­
син! Уни ўлимга чиройли ҳолда олиб бор”, деди.
Исломий тарбия натижасида шаклланадиган меҳ ри­
бонликка айрим мисоллар келтирсак:
Тарихчилар ривоят қилади. Амр ибн Ос Миср фатҳида 
қурган чодирининг устига кабутар ин қурди. Амр кет­
моқчи бўлганида инни кўриб қолди ва чодир ни бузиб, 
қушга зулм қилишни истамади. Чодирни буз май ташлаб 
кетди. Чодир атрофида аҳоли кўпайди ва бу жой “Фус­
тот”, яъни “Чодир” деб аталувчи ша ҳарга айланди. Бу 
Миср шаҳрининг эски номидир.
Умар ибн Хаттоб жоҳилият вақтларида қалби қаттик, 
раҳм­шафқатсиз деб танилган эди. Ислом тар бияси унинг 
қалбида меҳрибонлик (раҳмат) булоғини очгач, ҳар бир 
иши учун Аллоҳ ҳузурида масъулият сеза бошлади. Ҳатто 
йўл бермагани оқибатида йи қи либ ўлган хачир учун ҳам 
ўзини жавобгар ҳисобларди.
Абу Бакр (розияллоҳу анҳу) Усома ибн Зайд ас кар­
ларига: “Аёлларни, кексаларни ва гўдакларни ўл дир манг­
лар, хурмо ва мевали дарахтларни кесманглар, уйлари
­
да ёлғиз ўтирган кишиларга тегманглар”, деб насиҳат 
қилган эди.
Ислом таълимоти аёллар, кексалар ва гўдакларга, ме
­
вали дарахтларга, уйда ўтирган тинч аҳолига уруш вақ­
тида ҳам зарар етказмасликка ундайди. Ҳозирда дунёда 
рўй бераётган қўпорувчилик ва тинч аҳолини портла­
тиш каби воқеалар Ислом таълимотига зид хатти­ҳара­
катлардир.
Мусулмонлар ҳузуридаги вақф мол-мулклари:
1. Уйсизлар вақфи
– уйсизларни очликдан сақ лаш, 
бошпана билан таъминлаш учун махсус ажра тил ган мол­
мулк. Одамлар мол­мулкли бўлгунича ёки ва фот этгуни
­
ча ҳам шу ерда яшайверган.
2. Тўйлар вақфи
– хурсандчилик ва тўй муно сабати 
учун кийим ва зеб­зийнатларни камбағалларга эвазсиз 
www.muslim.uz

---

292
Оилада фарзанд тарбияси
вақтинча бериладиган вақф тури. Бу билан камбағал хур
­
сандчилик кунини тоза кийимда гўзал шаклда ўтказади, 
кўнгли хотиржам бўлади, кўпчилик орасида ўксинмайди.