Uslubiy majmua

Dunyoqarashning tarixiy shakllari. 
Turli davrlar bilishni yanada teranlashtirdi va 
inson dunyoqarashini kengaytirdi. SHunga mos ravishda oddiy (empirik) dunyoqarash ham 
boyib bordi, uning negizida o‗zini o‗zi tashkil etish qonunlariga muvofiq yanada murakkabroq 
tuzilmalar asta-sekin shakllandi va bu pirovard natijada dunyoqarashning alohida shakllari yoki, 
tarixiy tiplari farqlanishiga olib keldi.
Tarixan dunyoqarashning dastlabki shakllari mif va din, falsafa va fan bo‗lib, bu hol 
insoniyat tadrijiy rivojlanishining umumiy mantiqi bilan mushtarakdir. Ko‗nikmalar, tajriba va 
oddiy bilimlar to‗planishiga qarab, nafaqat ularni avloddan avlodga o‗tkazish muammosi yuzaga 
kelgan, balki ibtidoiy odamlarning dunyoqarashi ham murakkablashib borgan. Bu dunyoqarash 
rivojlanishining muayyan bosqichida, to‗plangan bilimlarning «yuqori bosqichiga» etilgach, 
boshqa har qanday murakkab tizimda bo‗lganidek, dunyoqarashda ham o‗zini o‗zi tashkil etish 
qonunlari amal qila boshlagan.
Masalan, bu hodisaning mohiyatini yaxshiroq tushunish uchun shaxsiy kutubxonada 
kitoblar yig‗ilishi bilan bog‗liq misolga murojaat etish o‗rinli bo‗ladi. Mazkur kutubxonada 
kitoblar bir nechta bo‗lsa, ularni tizimga solish talab etilmaydi, ular qaerda yotgani va ularning 
o‗zaro munosabati qandayligi ham ahamiyat kasb etmaydi. Kutubxona hajmi o‗nlab kitoblar 
bilan o‗lchangan taqdirda esa, ulardan foydalanishga qulaylik yaratish uchun kitoblarni muayyan 
tarzda joylashtirish, tizimga solish talab etiladi. Kitoblar soni qancha ko‗p bo‗lsa, ular bilan 
ishlash shuncha oson va qulay bo‗lishi uchun ularni tasniflash, tartibga solish, ruknlarga ajratish 
tizimi shuncha murakkab bo‗ladi. 
Ibtidoiy odamlarning ancha rivojlangan dunyoqarashida o‗zini o‗zi tashkil etish 
qonunlariga muvofiq ayni shunday tartiblilik dastavval mif hamda dinning ilk shakllari 
ko‗rinishida vujudga keldi.