Urug’ning biologiyasi

Urug’larning o’sish kuchi – maysalarning ma’lum kuch bilan qum yoki tuproqni yorib chiqishi hamda yashil maysalarning massasi bilan baholanadi. O’sish kuchi sog’lom maysalarning soni (% hisobida) 10 sut­kadan keyin va 100 yashil maysa hisobidagi massasi bilan aniqlanadi.

Urug’larning yashovchanligi – urug’lik materialdagi tirik urug’larning % hisobidagi ko’rsatkichidir. Urug’larning unuvchanligi past bo’lganda ularning yashovchanligini aniqlash (qisqa vaqt davomida) ke­rak bo’ladi. Bu usul sekin unib chiqadigan, oddiy usullar bilan unuv­chanlik aniqlanganda urug’lar tinim holatida qolaveradigan turdagi urug’lar uchun qo’llaniladi. YAshovchanlikni aniqlashda turli bo’yovchi mod­dalar – tetrazol, indigokarmin yoki fuksindan foydalaniladi. Tetra­zolning 0,5 % li eritmasi urug’ning tirik murtak hujayralarini qizil rangga bo’yasa, indigokarmin va nordon fuksinning 0,1 % li eritmasida murtakning o’lik hujayralari ko’k rangga kiradi.

Namlik – urug’ sifatining eng muhim ko’rsatkichi bo’lib, ularning saqlanishini belgilaydi. Nami ko’p bo’lganda urug’ning nafas olishi ku­chayadi, harorat ko’tariladi, urug’ o’zidan qiziy boshlaydi va ba’zan harorat 70 °S ga yetishi mumkin. Sovuq kunlarda namligi yuqori urug’lar unuvchanligini yo’qotadi. Davlat standarti bo’yicha urug’ namligi donli ekinlarda 14 % kungaboqarda 10 % dan, xantalda 12 %, rapsda 8 % dan yuqori bo’lmasligi kerak.