Urganch davlat universiteti Filologiya fakulteti 198-guruh talabasi Qo`ziboyeva Gulnozaning O`zbek adabiy tanqidchiligi tarixi fanidan mustaqil ta` lim mashg`uloti

Shu turkumdagi “Soyada uxlayotgan tole’” hikoyasi inson jismi va ruhi orasidagi tafovut, jism orom topgani sari ruh qiynalishi, ruhiy xotirjamlik uchun esa jism ozorlanishi haqidadir. Muallifning “Yashash huquqi” hikoyasi o‘qirmandan sinchkovlikni talab qiladi. Asardagi barcha yo‘llar tubsizlikka olib keladi. “Boshliq kim? Shayton timsolimi? Ayol nafs timsolimi?” Shu kabi savollar hikoya oxiriga qadar o‘qirmanni bezovta qiladi. Hikoya inson hayoti haqida: tug‘ildingmi o‘lishing aniq, jarga qulash – o‘lim.

Shu turkumdagi “Soyada uxlayotgan tole’” hikoyasi inson jismi va ruhi orasidagi tafovut, jism orom topgani sari ruh qiynalishi, ruhiy xotirjamlik uchun esa jism ozorlanishi haqidadir. Muallifning “Yashash huquqi” hikoyasi o‘qirmandan sinchkovlikni talab qiladi. Asardagi barcha yo‘llar tubsizlikka olib keladi. “Boshliq kim? Shayton timsolimi? Ayol nafs timsolimi?” Shu kabi savollar hikoya oxiriga qadar o‘qirmanni bezovta qiladi. Hikoya inson hayoti haqida: tug‘ildingmi o‘lishing aniq, jarga qulash – o‘lim.

Gunoh qilmaslik uchun korxonadan qochgan qiz va erkakning tubsizlik ustiga tortilgan simga ilashib qolishi lavhasida yaxshilik qilish, yaxshi bo‘lish qiyinligi, shuningdek, inson va unga tegishli barcha narsaning ishonchsizligi ko‘rinadi. Muallif umid, quvonch insonni jarlik – o‘lim labida ham tark etmasligi, eng kichik, ahamiyatsiz hodisalar ham kishida quvonch, demakki, yashashga ishtiyoq uyg‘otishini to‘g‘ri ilg‘agan.

Gunoh qilmaslik uchun korxonadan qochgan qiz va erkakning tubsizlik ustiga tortilgan simga ilashib qolishi lavhasida yaxshilik qilish, yaxshi bo‘lish qiyinligi, shuningdek, inson va unga tegishli barcha narsaning ishonchsizligi ko‘rinadi. Muallif umid, quvonch insonni jarlik – o‘lim labida ham tark etmasligi, eng kichik, ahamiyatsiz hodisalar ham kishida quvonch, demakki, yashashga ishtiyoq uyg‘otishini to‘g‘ri ilg‘agan.

Muallif Subhiyaning ko‘zlaridagi ifoda: kuchli jismoniy istakni qizlik hayosi yengib turganini juda go‘zal tasvirlagan. Ikkalasi tubsizlikka qulab ketmaslikka oxirigacha bor kuchlari bilan intilganlari holda, nikohlanishgach bundan cho‘chimay qo‘yishadi. Demak, o‘limning o‘zi qo‘rqinchli emas, uni yolg‘iz kutib olish qo‘rqinchli. Inson hamisha insonga muhtoj, darddosh, taqdirdoshga ehtiyojmand. Hayot Shodmon bir she’rida aytganidek: “Kelishgaku keldik, Ketishni o‘ylash kerak”. Muallif “qulub” sohibi insonga oid barcha narsa-hodisalarning mutlaq bo‘la olmasligini butun hikoyalari mag‘ziga singdirib yuborgan.