an’anasi
paydo bo‘ldi. Bu an’ana, avvalo, F.Sodiqovning o‘zi va Komiljon Jabborov,
Nabijon Hasanov, Muhammadjon Mirzayev kabi tengdosh bastakorlar
izlanishlarining samarasidir. Lekin izlanuvchan bastakor Toshkent davlat
konservatoriyasining Sharq musiqasi kafedrasida yosh sozandalarga aynan
ansambl ijrochiligidan saboqlar berishi jarayonida mazkur
tembral polifoniya
alomatlari maqomlar talqiniga, ayniqsa, cholg‘u yo‘llariga izchil singdirila
boshlandi.
Natijada Abduhoshim Ismoilov, O‘lmas
Rasulov, keyinroq Ahmadjon Dadayevga
o‘xshash mohir g‘ijjakchi, bo‘lajak bastakorlar
ana shunday – tom ma’nodagi ijodiy-amaliy,
ko‘p jihatdan ibratli saboqlar tufayli ijro
sirlarigina
emas,
monodik
tafakkurning
yangicha
yo‘nalishlaridan
ham
boxabar
bo‘lishdi.
41
Tabiiyki, yangi avlod ijodkorlari ustoz-bastakor tajribasiga tayangan
holda uni boyitish va kengaytirishga astoydil intildilar. Bugunga kelib, deyarli
yarim asr avval shakllana boshlagan an’ana –
tembral
polifonik bayon
va uning
taraqqiy yo‘llari borgan sari takomillashib bormoqda.
Lekin ming afsuski, na O‘zbekiston va na Markaziy Osiyo
musiqashunosligi, na xorijiy Sharq musiqa ilmi mazkur, muayyan bir
ijodiy
fenomen
darajasiga ko‘tarilgan monodik tafakkur namunalarini hatto birlamchi
tahlildan o‘tkazganicha yo‘q.
Shu bois, biz 1970-yillardan
e’tiboran, avvalo, ana shu fenomenga
aloqador tabiiy atama topishga intildik.
Hozirgi paytga qadar yo‘l-yo‘lakay
istifoda etilgan birorta istiloh yoki ibora
bizni qoniqtira olmadi. Shunday ekan,
fenomen mohiyati ma’lum darajada
yevropacha polifonik yo‘nalishga, ikkinchi tomondan, monodik tafakkurning
asl ko‘rinishlariga borib taqalishini inobatga olib, uni
polimonodiya
deb atashni
o‘rinli ko‘rdik (N.Yanov-Yanovskaya “monodik ko‘p ovozlik” iborasini taklif
etgan, biroq bunda ayni yevropacha yondashish yaqqol ko‘rinadi). Mavjud
soha ensiklopediyalari, ensiklopedik va o‘zga lug‘atlarda yunoncha
poli
–
ko‘plik ma’nosiga tayanuvchi bir qator qo‘shma iboralar, atamalar talayginaligi
va bular nashrdan-nashrga ortib borayotganligi ma’lum bo‘ldi. Deylik, 1966-
yili chop etilgan “Энциклопедический музыкальный словарь”ning ikkinchi,
tuzatilgan va to‘ldirilgan nashrida mazkur asnoda 7 ta (poligimniya,
polimetriya, poliritmiya, poliserialnost, politematizm, politonalnost va
polifoniya)
atama
berilgan
bo‘lsa,
1978-yilgi
“Музыкальная
энциклопедия”ning VI jildida bular qatori 12 taga (poliakkord, poligarmoniya,
polimodalnost,
polistilistika
va
polifunksionalnost
kabilar
hisobiga)
kengaytirilgan.
Yana bir nufuzli nashr – Vengriya Fanlar Akademiyasi tayyorlagan
42
“Семиязычный словарь музыкальных терминов” (1978)da esa, mavjud
atamalar – polixoral, polistrofa, polissoir, politematika, politekst kabilar bilan
to‘ldirilgan.
O‘zbekona (va umuman Sharqona)
polimonodiya
ning yorqin, ijodan
ibratli misoli tariqasida Abduhoshim Ismoilovning g‘ijjak va an’anaviy o‘zbek
sozlari ansambli uchun yaratgan “Holim so‘rma” (“Oybuloq” to‘plamiga
qaralsin) nomli asari e’tiborga molikdir. Unda, xususan, eng mukammal milliy
sozlarimizdan birining texnik imkoniyatlari emas, balki o‘ta nozik ifoda
vositalari, muayyan mazmunni to‘laqonli ifodalashdan unumli foydalanilgan.
Natijada lirik-dramatik muqaddimada va tantanavor asosiy qismda badiiy teran
obrazlar silsilasi yuzaga kelgan.
Biroz o‘zgacharoq, ma’lum darajada xonaki (kamer)roq
Do'stlaringiz bilan baham: |