Toshkent moliyainstituti n. Atayeva, F. Rasulova, M. Salayeva, S. Hasanov

Sharofat manga ondin etgil nasib...

Haqiqatan  ham,  Femz  dinga  kuchli  e’tiqod  qo‘ygan,  hurmat  bilan 

qaragan.  Adolat  va  insonni  saltanat  asosiga  qo‘ydi,  o‘zining  insonga 

boigan  munosabatini  islom  dini,  Qur’on,  shariat  qoidalari  Feruz 

g‘azallari  orasida  shunday  misralar  uchraydiki,  bularda  Feruzning 

dunyoqarashi, chin e’tiqodi va insonparvarligi ochiq sezilib turadi: 

Nadomat birla umrim o‘tdi, yo rab,

Yetur tongla rasulingdin shafoat.

Yoki:

Nechuk maqbullig‘ topg‘usidur ahli jahou aro,

U1 odamkim, onga qahring soridin boisa rad paydo.

Barisi xohishi taqdiring ila bo‘lg‘usi mavjud,

Nekim gar bandadin olamda boisa neku bad paydo.

«Beayb parvardigor»  deyishadi  xalqimiz.  Inson  zoti  borki,  u  xato 

va  kamchilik  qiladi.  Odamzod  qilgan  nomaqbul  ishlari,  ya’ni  gunohi 

uchun oxiratda javob berishi  kerak Bu tuyg‘u  insonni  har doim yomon 

ishlardan  tiyib  turadi.  Uning  yaratgan  oldidagi  mas’ulligini  oshiradi. 

Gunoh  qilib  qo‘ygan va  qilishdan  qo‘rqqan  odam  tavba-tazarruga  mju

503

---

qiladi.  Xudoga  sig‘inadi,  undan  najot  va  madad  so‘rab  iltijo  etadi. 

Feruzning  ijodiy  merosida  bu  fikrimizni  tasdiqlovchi  o‘nlab  g‘azallar 

mavjud: