20-rasm.Taqsimot kanalining asosiy funksiyalari
Marketing kompleksi tizimida savdo siyosati quyidagi qarorlarni qabul
qilishni ko‘zda tutadi:
- savdo va tovar harakati strategiyalarini firmaning umumiy marketing
strategiyasi bilan o‘zaro bog‘liqligini aniqlash;
- tovarlarning turli guruhlari va bozorning segmentlari bo‘yicha savdo
metodini va ularning qo‘llanishini tanlash;
- barcha savdo halqalari bo‘yicha vosita (kapital) darajalari sonini (uzunligini)
belgilash;
- savdo vositalarining savdo halqalari (kengligi) alohida darajalarida
savdoning mustaqil ishtirokchilari sonini aniqlash;
- savdo vositachilari tanlash, motivatsiyasi va ishi ustidan nazorat qilish;
- tovarlarni chiqarish va transportlarga yuklash, tushurishni tashkil etish;
- ulgurji va chakana do‘konlar tarmoqlarini, oraliq saqlash omborlarini,
ko‘rgazma zallariga texnik xizmat ko‘rsatish punktlarini tuzish;
- ta‘minlash va yuk ortish-tushirish tizimini tashkil etish;
- savdo kanallariga rahbarlik tizimini va huquqiy - tashkiliy munosabatlar
o‘rnatish shakllarini tanlash;
- ishlab chiqaruvchi firmalar va savdo firmalarining boshchilik (hukmronlik)
rolini belgilash;
- oldi-sotdi bitimlari bo‘yicha muzokaralar tayyorlash va o‘tkazish,
shartnomalar tuzish, ularning bajarilishi ustidan nazorat.
Yuqorida sanab o‘tilgan malakali qarorlarni qabul qilish orqali savdo va
tovarlarni harakatlanishining optimal vositalarini yaratishga imkon beradi.
Vositalar (kanallar) ishi samaradorligi mezonlari quyidagilar hisoblanadi:
tovarlarning harakatlanish tezligi, muomala xarajatlari darajasi va mahsulotni
realizatsiya qilish hajmlari. Tovarni ishlab chiqarilgan joyidan ularni realizatsiyasi
va yakuniy sotiladigan joyiga ste‘molchigayetkazib beriladigan vaqt sarfi qanchalik
kam bo‘lsa, firma tomonidan tanlanadigan savdo shakllari va usullari samaradorligi
shuncha yuqori, ularni tashkil qilishda xarajatlar kam, realizatsiya hajmi va
olinadigan sof daromad yuqori bo‘ladi, deb hisoblanadi. Asosiy maqsad, ko‘p
Axborot
Taqsimot kanalining
asosiy funksiyalari
Siljitish
Aloqa
Tavakkalchilik
Moliyalashtirish
Muloqot
Jismoniy
taqsimlash
Muvofiqlashtirish
219
tomondan tijorat ishlari darajasi va savdo xizmatiga bog‘liq bo‘lgan savdo
xarajatlarining jamlangan miqdorini qisqartirishdan iborat. Agar realizatsiya va
savdo xarajatlari umumiy ishlab chiqarish xarajatlarining 40 % ni tashkil qilishi
haqida guvohlik beruvchi jahon tajribasi hisobga olinsa, marketingning bu
yo‘nalishi ahamiyati ma‘lum bo‘ladi.
Savdoning ishonchli, foydali va ratsional ishlovchi vositasi – bu ishlab
chiqaruvchining qo‘shimcha ―ko‘rinmas‖ kapitalidir. Endi savdo siyosatining ayrim
tomonlariga to‘xtalamiz.
Ishlab chiqaruvchi tomonidan savdoning samarali vositasini yaratishibu o‘z
tovarlari savdosini o‘tkazishda bevosita (to‘g‘ridan-to‘g‘ri) yoki bilvosita metodini
tanlashdan iborat.O‘z savdo tarmog‘ini bevosita (to‘g‘ridan-to‘g‘ri savdo bilan)
tashkil etish bilan quyidagi holatlarda n shug‘ullanish mumkin:
- sotiladigan tovar miqdori, savdo tarmog‘ini tashkil etish uchun o‘ta katta
xarajatlarini qoplash maqsadida;
- iste‘molchilar soni uncha katta emas va ular nisbatan uncha katta bo‘lmagan
hududga joylashgan;
- ushbu tovar yuqori darajada ixtisoslashgan servis xizmat ko‘rsatishni talab
qiladi;
- korxona savdo yuritadigan savdo bozorlarida xususiy ombor binolarining
yetarlicha tarmoqlari mavjud;
- bozorda tovar narxi tez-tez o‘zgarib turadi va ishlab chiqaruvchidan zudlik
bilan va vositachilar bilan kelishmasdan, narx siyosatiga o‘zgarishlar kiritish talab
qilinadi;
- sotilish bahosi tovarni ishlab chiqarish xarajatlaridan ancha ortiq, bu esa
xususiy savdo tarmog‘ini yaratish bo‘yicha yuqori xarajatlarni qoplaydi.
Ishlab chiqaruvchi korxona quyidagi hollarda savdoni savdo vositachilariga
topshirganima‘qul. Agar:
- iqtisodiyotning har bir sektorida ko‘plab iste‘molchilar mavjud bo‘lib, kam
mablag‘ sarflab, kuchli savdo tarmog‘ini yaratilishini talab qiladi;
- savdo bozorlari geografik jihatdan tarqoq, shu bois iste‘molchilar bilan
to‘g‘ridan-to‘g‘ri aloqa rentabelli emas;
- tovarlarning uncha katta bo‘lmagan partiyasini shaxsan shoshilinch yetkazib
berish zarurati, buning uchun salmoqli ulgurji savdo qiluvchining ombori
mavjudligi;
- tovarning sotilish bahosi va uni ishlab chiqarish xarajatlari orasida uncha
katta bo‘lmagan farq, demak, xususiy savdo tarmog‘ini saqlash zarar keltiradi.
Agar firma rahbari tomonidan bilvosita savdo foydasiga qaror qabul qilingan
bo‘lsa, endi ulgurji (chakana) vositachilarning optimal sonini aniqlash lozim, ya‘ni
savdo vositasi kengligi haqida qaror qabul qilinadi. Savdo siyosatining ushbu
masalasida biz avval ta‘riflagan savdoning uch strategiyasidan: shiddatli, alohida
farqli va tanlab amalga oshiriladigan savdodan foydalanish mumkin.
Bilvosita savdo bilan shug‘ullanadigan ishlab chiqaruvchining bozordagi
muvaffaqiyati ko‘p jihatdan vositachilarga bog‘liq. Shu bois ishlab chiqaruvchidan
savdo siyosatining muhim yo‘nalishi vositachini tanlash va u bilan ishni tashkil
etish hisoblanadi.
220
Tayyorlovchi va vositachining hamkorlikda raqobatchilar ustidan ustuvorlikka
erishish, kelishilgan strategiya(tovar, narx, kommunikatsion va savdoda)larda
sinergetik yutuqlarga erishish savdo vositasining eng yuqori samaradorligini
belgilaydi. Biroq savdo vositachilariga sezilarli darajada ta‘sir o‘tkazishning
qiyinligi shundaki, tovarga egalik huquqini ishlab chiqaruvchi uni vositachiga
yetkazib berganda yo‘qotadi. Biroq vositachilarni tanlash, ularning ishlarini
motivatsiyalash, ularning faoliyatini baholash va nazorat qilishni amalga oshirish
mumkin.
Savdo vositachilarini tanlashda quyidagilar tavsiya qilinadi:
- tanlangan vositachi bir vaqtning o‘zida raqobatchi firmaning ham vositachisi
emasligiga ishonch hosil qilish, chunki u bozorni sizning mahsulotingiz savdosi
uchun to‘liq qo‘yishi mumkin;
- boshqa teng shartlarda ixtisoslashgan vositachini afzal ko‘rish, chunki u
aynan shu tovarni sotish bo‘yicha katta tajribaga ega (agar tovar boshqa tovarlar
bilan birga taklif qilinganda, tezroq sotilsa ham, ya‘ni universal vositachilar bilan);
- bozorda obro‘si yuqori bo‘lgan ancha taniqli firmani afzal ko‘rish;
- vositachining moliyalashtirish manbalarini aniqlash – unga kredit berilganmi,
aynan qaysi bank tomonidan, uning kredit to‘lash qobiliyati qanday?;
- tovarni tezkor yetkazib berish qobiliyatini va buyurtmalarni bajarish
koeffitsiyentini baholash (tezkor bajarilgan va kechiktirilgan buyurtmalar sonini
taqqoslash);
- vositachining moddiy-texnik bazasining ta‘minlanganlik darajasini (idoralar,
omborlar, namoyish qilinadigan va savdo zallari ta‘mirlash ustaxonalari va b.),
ishlayotgan xodimlar malakasi darajasini aniqlash;
- vositachilik firmasining imkoniyatlarini va ishdagi mas‘uliyatini amalda
bilishga imkon yaratuvchi vositachilik haqida qisqa muddatli (bir yilga) sinov bilan
qisqa muddatli bitim tuzish;
- uning jiddiyligi va vakolatligiga ishonch hosil qilish uchun vositachining
firmasiga tashrif buyurish;
- jalb qilinadigan vositachilik tashkilotlari sonini kengaytirish, chunki ularning
soni cheklangan bo‘lsa, ularga bog‘liqlik, demak, risk darajasi ham, ortadi;
- vositachining joylashuvi, do‘konlari soni, geografik tarqalish kengligini va
umumiy marketing konsepsiyasini e‘tiborga olish.
Tayyorlovchi
va
vositachining
bir-biriga
qiziqishi
ikki
yoqlama
bo‘ladi.Vositachilar tovarning yangiligi va yakuniy iste‘molchi uchun jalb
etuvchanligini, kutilayotgan foyda miqdorini, vositachi tomonidan realizatsiya
qilinishi taklif etilgan tovar assortimentining uyg‘unligi darajasi, yangilikni
namoyish qilishga dalillar, taklif etiladigan (ilova qilingan) narx diapazoni va
boshqalarni hisobga oladi. Shuning uchun hamkorlik samaradorligi ikki tomonlama
kutilganlarning qondirilish darajasiga bog‘liq.
Tanlangan vositachi bilan munosabatlarni aniq tamoyillarga asoslanib qurish
lozim. Ulardan ayrimlari quyidagilar:
- vositachining xodimi uning xususiy xodimining bir qismi hisoblanadi,
shuning uchun munosabatlarda ishonchlilikka erishish lozim;
- vositachini taqdirlash, uni tovarlarini sotish bo‘yicha sifatli faol ishini
221
ta‘minlaydi;
- vositachini ishning to‘g‘ri usullariga o‘rgatish samaradorligi eng qattiq
jazoga ko‘ra yaxshiroq yordam beradi;
- xizmat ko‘rsatish standartlari vositachiga uning ishlari baholanganda qanday
mezonlar qabul qilinishi aniqlashtirishiga yordam beradi.
Menejerlar savdo vositachilari bilan birga o‘z ishlari bo‘yicha rag‘batlantirish
(stimullash) va motivatsiyalash dasturlarini ishlab chiqadi. Mehnatga haq
to‘lashning komission turidan keng foydalaniladi, bunda vositachining ish haqi
miqdori to‘g‘ridan-to‘g‘ri yoki bilvosita sotuvchi faoliyatini ta‘minlagan savdo
hajmiga bog‘liq bo‘ladi. Ulardan ayrimlari quyidagilar:
- oziq-ovqatga xos (vositachiga noyob, xaridorlar uchun alohida jozibador
(jalb etuvchi) tovarlar realizatsiyasi bilan shug‘ullanish imkoniyati beriladi);
- logistikaga oid (yetkazib berish muddatlarini qisqartirish, buyurtmalarni
tezkor bajarish);
- himoya sharhi (xarid narxida sotilmagan tovarni qaytarish haqida);
- narxga oid (chegirmalar berish, barqaror preyskurant bo‘yicha narxni
tuzish);
- moliyaviy qo‘llab-quvvatlash (kredit bo‘yicha chegirmalar, kredit
muddatini uzaytirish, naqd pul bilan to‘lov uchun chegirmalar);
- savdo jarayonini yengillashtirish (xodimlarni o‘qitish, tovarni ilgari surish
bo‘yicha dasturlar tuzish);
- xizmat ko‘rsatishning eng yaxshi shakli, yangi mijozlarni jalb etish
bo‘yicha tanlovlar o‘tkazish, tantanali vaziyatda yakun yasash, xizmat va
muvaffaqiyatlarni e‘lon qilish.
- Savdo vositachilari ishlarini nazorat qilish ularning mehnat faoliyati
ko‘rsatkichlarini baholashga asoslangan: savdo normasini bajarish, tovar zahiralari
darajasini saqlash, buyurtmachiga yetkazish tezkorligi, iste‘molchi foydasiga servis
darajasi shular jumlasidandir.
Tovar va xizmatmatlarning iste‘molchiga yetkazib berishda teritorial
muammolar va vaqt omillari ishlab chiqaruvchiga qo‘shimcha sarf xarajatlarni
keltirib chiqaradi.
Do'stlaringiz bilan baham: |