Ключевые слова: гуманизм, гуманитаризация образования, гуманитарный потенциал,
самостоятельное образование, учебные предметы, учебный процесс, методологическая основа.
THE CONTENT OF ASTRONOMY AS A SOURCE OF HUMANITARIZATION IN ITS EDUCATION
Mamadazimov M. - doctor of pedagogical sciences, professor of Tashkent state pedagogical
university
Dadaboyeva F. - PhD student of Tashkent state pedagogical university
Annotation. In this article was described realisation question humanitarisation at astronomy training,
thus as a source is put forward the maintenance of a trained subject, first of all physicists and astronomies.
Thus, it is necessary to find so-called humanitarian potential of the maintenance of physics and astronomy
and then to combine the educational maintenance of a lesson with the found out potential of studied
themes. In this case, there is a view of increasing the impact of the methodology of the humanities on the
subjects of natural science physics, astronomy.
Key words: Humanism, humanization of education, humanitarian potential, self – education,
teacher’s personality, education of the subject, methodical bases, process of education.
Kelgusida insoniyatning kelajagi fan erishgan va erishayotgan yutuqlardan amalda u qay yo‘sinda
foydalanishi bilan belgilanadi. Shu boisdan, fanning kelajak maqsadlari qanday? U inson va uning faoliyati
bilan bog‘liq global masshtabdagi – demografik, ekologik, energetik muammolarni qay tarzda hal etmoqchi,
boshqacha aytganda, fanning axloqiy ezgulik va etik mazmundagi holati qanday, insonparvarmi yoki
aksincha ekanligini bilish bugungi kunning eng muhim vazifalaridan sanaladi
1
. Fan, o‘zining rivojlanish
jarayonida, inson va uning hayoti bilan bog‘liq muammolarga doimiy e’tiborini qaratib, “inson faktori”
1
Каримов И.А. Гармонично развитое поколение – основа прогресса страны. Ташкент: Шарк, 1998. С. 4.
3
TDPU ILMIY AXBOROTLARI PEDAGOGIKA 2019/3(20)
doimo uning diqqat markazida bo‘lgan. Bunda inson ham biologik, ham ijtimoiy shaxs sifatida tabiiy hamda
ijtimoiy fanlarning obyekti hisoblanadi. Shu boisdan, planetamiz masshtabida ro‘y berish xavfi bo‘lgan
eslatilgan inqirozlarni faqat texnika yoki fanning inqirozlari deyish unchalik to‘g‘ri bo‘lmaydi. Chunki ular
insoniyatning kelajagini belgilab, kelgusida organik mavjudotlarning bir turi sifatida “yashab qola oladimi
yoki yo‘qmi?” degan masalaga ham oydinlik kiritadi. Shularni e’tiborga olganda, fanning “industrlashtirilishi”
va “texnikalashtirilishiga” qaramay, bilishning obyekti sifatida ijtimoiy hayotda insonning roli vaqt o‘tishi
bilan tushmay, aksincha, ko‘tarilish tendensiyasiga ega bo‘lishi ko‘riladi. Shubhasiz, fanning
murakkablashgan texnikasi bu sferadan inson faktorini, uning aktiv faoliyatini siqib chiqara olmaydi, chunki
texnika bunda faqat bilishning vositasi sifatidagina ishtirok etadi. Aksincha, fan tarmoqlarining bo‘lajak
integratsiyasi predmetlararo tadqiqotlarda tug‘ilajak ehtiyoj tufayli kompleks fanlarning vujudga kelishi,
xususiy fan vakillarining universal tadqiqotchilarga aylanishlari uchun keng sharoit yaratishi bilan inson
omilining rolini yanada orttira boradi.
Fanning vaqt o‘tishi bilan gumanizatsiyalanishi, fanni sotsial-etik hamda gumanistik yo‘nalishga
boshqarish bilan bog‘liq umumiy jarayonlarni o‘zida aks ettiradi. Bu yerda gap fanni faqat bir ijtimoiy
institut sifatida boshqarish ustidagina ketmay, balki uni sotsial-etik nuqtayi nazaridan boshqarish, aniqrog‘i,
uni boshqaruvchi olimlarning dunyoqarashi va axloqi ustida ketyapti. Bu muammoni hal qilish uchun fan va
u erishayotgan natijalarni axloq yuzasidan qanday baholash kerakligini, boshqacha aytganda, fan izlayotgan
haqiqatning insonparvarligi, umuminsoniy qadri qanday ekanligini aniqlash zarur bo‘ldi. Fan insonning
tabiat bilan munosabatlarini optimal shakllantirishda muhim rol o‘ynab, uning faqat moddiy boyligini emas,
balki ma’naviy boyligini o‘stirishni ham ta’minlaydi. Ijtimoiy hayot qonunlarini o‘rganish, insonga faqat
tabiiy inqirozlarnigina emas, balki ijtimoiy falokatlarning oldini olishda ham katta yordam beradi.
– Gumanizatsiyaning asosiy yo‘nalishlarini aniqlash;
– Ta’limni gumanitarlashtirishni pedagogik muammo sifatida asoslash;
– Tabiiy – ilmiy fanlar (fizika, astronomiya) mazmunining gumanitar potensialini aniqlash asosiy
vazifalar qatoriga kiradi.
Gumanizatsiyaning muhim ikki asosiy yo‘nalishi mavjud. Bulardan birinchisi – tabiat fanlari tarkibiga
inson omilini kiritish, ilmiy faoliyatning natijalarida inson qadriyatlarining aks qilishiga erishish bo‘lsa,
ikkinchisi, gumanitar fanlar metodologiyasining tabiat fanlariga ta’sirini orttira borishdir
1
.
Albatta, bunday bo‘linish shartli bo‘lib, hozirgi zamon ilmiy izlanishlarida gumanitar fanlarga tegishli
g‘oyalarning tabiat fanlari bilan yo‘nalishi jarayoni ilgaridan mavjud. Hozirgi sharoitda tabiatshunoslik o‘quv
predmetlari, o‘z metod va dasturlarini faqat bilish va o‘rganish nuqtayi nazaridangina emas, insoniyatning
kelajagini bashorat qilish, uni loyihalash va boshqarishni hisobga olgan holda rejalashtirishni taqozo qiladi.
Ta’limni gumanitarlashtirish deganda, nimani tushunish kerak? – degan tabiiy savolga javob berishga
kelsak, ta’limni gumanitarlashtirish – shaxsni har tomonlama rivojlantirish, ya’ni insoniylik xislatlarini
tarbiyalash, tafakkurni rivojlantirish, ularda umuminsoniy qadriyatlarni boyitishga o‘z hissasi bilan ulush
qo‘shish ma’suliyatini tarbiyalashdir. Shu munosabat bilan ko‘pchilik metodistlar, maktab dasturidagi o‘quv
rejalarida ijtimoiy-gumanitar fanlarning nisbiy hajmini ko‘paytirish lozim, degan fikr berishadi. Aslida
bunday emas, albatta. Xalq ta’limini gumanitarlashtirish muammosi, tabiiy va gumanitar predmetlar orasida
o‘quv soatlarini qayta taqsimlashni nazarda tutmay, balki barcha o‘qitiladigan predmetlarning, jumladan,
tabiiy fanlarning gumanitar yo‘nalishi va mazmunini kuchaytirishni nazarda tutadi. Pedagogik muammo
tabiat fanlari qatoridagi astronomiya fanini o‘qitishni qayta ko‘rib, ularning mazmunidagi “yashirinib”
yotgan yoshlarni tarbiyalash masalasida juda katta gumanitar potensialni aniqlash va o‘qitish jarayonida
ulardan keng foydalanishni ko‘zda tutadi.
Navbatda, o‘qitiladigan fan “bag‘rida” yashirinib yotgan uning gumanitar potensiali deganda, nimani
tushunish kerak, degan savol tug‘iladi. Bu, birinchi navbatda, mazkur fanlarni o‘qitishda o‘qituvchi
tabiatning hodisa va jarayonlarida haqiqatni izlash bilan bog‘liq asosiy faoliyati bilangina chegaralanib
qolmay, faqat ularning avtoritet, modda traditsiyalari va mavjud sharoit (konyuktura) bilan ish
tutmasligidadir. Izlanayotgan haqiqatning axloqiyligini namoyon qilishidadir. Ikkinchisi, fanning
1
Тарасов Л.В. Необходимость перестройки преподавания естественных предметов на основе интегративно-гуманитарного подхода//
Физика в школе.- 1989. № 4. С. 32-44.
4
TDPU ILMIY AXBOROTLARI PEDAGOGIKA 2019/3(20)
dunyoqarash mazmunida yashiringan jihati bo‘lib, u olam qanday tuzilgan va qanday rivojlanadi? Insonning
bunda roli va o‘rni qanday? – degan savollar bilan bevosita bog‘liq. Bunda tabiiy fanlar: Biz kimlarmiz?
Qayerdanmiz? Qayoqqa ketayapmiz? – degan insoniyatning azaliy savollariga javob izlashda tabiiy fanlar
gumanitar fanlardan qolishadi deyish o‘rinli bo‘lmaydi. Uchinchidan, bu fanlar tabiat hodisalarini olam
tuzilishining go‘zalligi, ulardagi uyg‘unlik va garmoniya orqali anglatib, kishida estetik his-tuyg‘ularni
qo‘zg‘atadi. To‘rtinchidan, bu fanlarning asoslari dunyoda ro‘y beradigan barcha antropogen hodisalarda
har bir insonning shaxsiy hissasi borligini his qildiradi va sivilizatsiyamizning kelajagi uchun o‘z ma’suliyati va
javobgarligini sezdiradi. Tabiat qonunlarini bilishni, undan inson amaliy faoliyatida qanday foydalanishni
o‘rgatadi. Beshinchidan, dunyoda barcha hodisalar obyektiv qonunlar asosida ro‘y berishidan ogoh qiladi.
Bu g‘ayritabiiy kuchlarning roli yo‘qligini asoslaydi. Maktabda tabiat fanlarini, birinchi navbatda, fizika va
astronomiya fanlarini o‘qitishda ko‘p yillar davomida ularning eslatilgan gumanitar mazmuniga e’tiborsizlik
bo‘ladi. Bunga bir necha sabablar bo‘lib, ular ichida oxirgi yillarda insoniyatning hayotiy ehtiyojlarini
qondirishda, ilmiy-texnikaviy jarayonning katta roli borligini inobatga olib, qo‘yilgan talablarning
umumta’lim va maxsus maktablarda o‘qitiladigan tabiiy-matematik fanlarni aksariyat texnik muammolar
bo‘yicha yo‘naltirilishiga olib kelinishi, ularning bu masalada katta roli va o‘rni borligi bilan chegaralanish,
jiddiy kamchiliklar, desak xato qilmagan bo‘lamiz.
Maktab fizika, astronomiya kurslarining bugungi kundagi bosh vazifasi o‘quvchilarning insoniyat
oldida turgan va ertaga ko‘tarilishi kutilayotgan, bu fanlarga “savdogarchilik” qilib, o‘z salbiy mazmuni bilan
fanlarga daxldor muammolarni (uchar “tarelkalar”, ekstrosensorika, astrologiya va boshqa “bashorat”lari
bilan ilmiy dunyoqarashlarni shakllantirishga to‘sqinliklari) tushunishlarida to‘g‘ri yo‘lni ko‘rsatishdadir. Asli
bu o‘rinda gap maktabda fizika va astronomiya o‘qitishda uni gumanitarlashtirishning yana bir aspekti
haqida, ya’ni o‘quvchilarda fikrlashning yangi usuli, ta’bir joiz bo‘lsa, tabiatdagi fizik, astronomik planetar
fikrlash haqida boryapti. Bu fanlarni o‘qitish bo‘yicha ko‘p yillik tajribalardan kelib chiqib, ishonch bilan
shuni aytish lozimki, tabiiy fanlarni o‘qitishni gumanitarlashtirishda tarixiylik prinsipini qo‘llash juda katta
samara beradi . O‘qitish jarayonida tarixiy materiallardan keng foydalanish hisobiga ta’limning tarbiyaviy
aspektini keskin jonlantirishga erishish mumkin
1
. Ayniqsa, bu masalada o‘quvchilarda ilmiy dunyoqarashni,
axloqni, vatanparvarlikni, baynalmilallikni tarbiyalashda tarixiylik prinsipi alohida o‘rin tutadi. Tarixiylik
prinsipi asosida maktab predmetlarini o‘qitishni gumanitarlashtirish borasida tabiat fanlar, o‘zining boy
intellektual tarixi va tug‘ilgan ilg‘or gumanistik g‘oyalar va kashfiyotlar yaratilishi jarayonida erishgan boy
zaxirasi, faktorlari bilan alohida o‘rin tutadi. Xususan, fizika o‘qitilishida o‘quvchilarda o‘qitilayotgan
predmet asoslariga turg‘un qiziqishni shakllantirish uchun fizik g‘oyalarning tug‘ilishi va evolyutsiyasi, ilmiy
izlanishlarning, ijodiy jarayonlarning shart-sharoitlarini o‘quvchi ko‘z oldida yaqqol gavdalantirish juda
muhim. Bunda bayon etilayotgan materiallarning jonli va qiziqarli chiqishi uchun olimning hayoti va ijodiga
yoxud ma’lum bir fizik g‘oyaning evolyutsiyasiga oid ayrim detallar va epizodlardan keng foydalanish
yoshlarning tarbiyasida katta ijobiy natijalarni beradi
2
.
Metodist olimlar tomonidan tarixiylik prinsipining o‘quvchilarda bir qancha muhim ijobiy xislatlarni,
jumladan, fan asoslariga qiziqish va ilmiy dunyoqarashni shakllantirish, bilim saviyasini yuksaltirish, axloqiy,
estetik tarbiyalashga doir muhim funksiyalarining mavjudligi aniqlangan. Bular ichida, ayniqsa,
o‘quvchilarda yuksak insoniy sifatlarni, birinchi navbatda, axloq normalarini, uning bugungi kunda tabiiy
fanlarga savdogarchilik qilib “tug‘ilayotgan” salbiy muammolarga munosabatini, shuningdek, bu
muammolarni hal etishda o‘z qarashlari, ma’suliyati va javobgarlagini his etish kabi xislatlarni tarbiyalash
alohida ahamiyat kasb etadi. O‘qitish jarayonida qo‘llaniladigan tarixiy materiallar o‘qitilgan predmet
mazmuni bilan bevosita bog‘liq bo‘lib, sxema, fotografiya, olimlarning ma’lum hodisa haqidagi bayoni,
formulalari, chizmalari, davrning bayoniy tasviri, olimlarning ish sharoiti, ayrim kashfiyotlar tarixiy g‘oyalar
kurashi ko‘rinishida bo‘lishi mumkin. Aksariyat hollarda o‘quvchilarda kuchli taassurot qoldiradigan, ularda
kuchli emotsional his-hayajonlarni qo‘zg‘ata oladigan tarixiy materiallar ichida olimlarning hayoti va ijodi
1
Мамадазимов М., Гуманитаризация естественно – научного образования как педагогическая проблема. //ТДПУ илмий ахборотлари
журнали №1 / 2014 С. 29.
2
Мамадазимов М.М., Дадабоева Ф., Гуманизация естественно-научных дисциплин–один важных принципов образования. –
Ж.:Таълим,фан ва инновация–№2,2015. С.24–26.
5
TDPU ILMIY AXBOROTLARI PEDAGOGIKA 2019/3(20)
bilan bog‘liq biografik ma’lumotlar e’tiborga molik bo‘lib, o‘quvchi shaxsining shakllanishida muhim rol
o‘ynaydi. Tarixiylik prinsipi asosida o‘qitish, shubhasiz, o‘qituvchidan bu borada katta bilim va iqtidorni talab
qiladi. Misol tariqasida to‘qqizinchi sinfda fizika kursida “Vaznsizlik” deb nomlangan darsning o‘tilishini
olaylik. Mazkur qonunning nazariy bayoni, garchi u tajribaga tayangan bo‘lsa ham, faqat ta’limning bilim
berishi bilan bog‘liq funksiyasinigina bajaradi. Uning gumanitar aspekti uchun esa, K.E.Siolkovskiyning va
Y.A.Gagarinning kitoblaridan quyidagi parchalarni keltirish orqali o‘quvchilarda bu hodisaga nisbatan
emotsional his-tuyg‘ularni qo‘zg‘atib, fanga qiziqishlarini uyg‘otish tabiiy.
Siolkovskiy kosmosga sayohat qilgan kishilarning vaznsiz holatda bo‘lgan paytlaridagi ilk tassurotlarini
quyidagicha bayon etgan: “Kosmik kemada vaznsizlikda harakatlanish uchun devordan itarilib harakat
qilishga to‘g‘ri kelardi, harakat unchalik tekis emas edi, ko‘plar eshik romiga kelib urilar va romdan itarilib,
yana uchishda davom etar edi: boshqalar sira urilib ketmasdan barcha eshiklardan osongina uchib o‘tardi;
faqat o‘z kayutasidagina to‘siqni ushlab, o‘zining xonasiga kirib olardi… Raketada yeyish va ichish uchun
hamma narsa moslashtirilgan edi. Unda, odatdagidek, ya’ni yerdagidek ovqatlanib bo‘lmasdi:
ovqatlanadigan stol, shuningdek, stullar ham joyida turmas edi; kichik turtki bularning hammasini to‘ntarib,
u burchakdan bu burchakka oson harakatlanish imkonini berardi…”
Birinchi kosmonavt Y.A.Gagarinning kosmosga parvozi, Siolkovskiyning kosmik sayohatlar vaqtida
sodir bo‘lishi mumkin bo‘lgan bu farazlarini tekshirish imkoniyatiga ega bo‘lib, quyidagi taassurotlarini
bayon qiladi: “… Kema Yer atrofi orbitasiga – kosmosdagi keng yo‘lga chiqdi. Vaznsizlik holati sodir bo‘ldi.
Men bu holat haqida bolalik chog‘larimdayoq Siolkovskiyning kitoblarida o‘qigan edim. Vaznsizlik, bu biz
uchun biroz g‘alatiroqdir ko‘rinsa-da, biroq organizm unga tez moslashadi. Garchand men o‘zimni kamar
bilan kresloga bog‘lab qo‘ygan bo‘lsam-da, kreslodan ko‘tarildim va tanamning og‘irligini mutlaqo his
qilmay, kabina poli va shifti orasida go‘yo osilib qolganga o‘xshadim. Oyoqlarim, qo‘llarim, hatto butun
tanam meniki emasdek edi. O‘tirolmasdim ham, yotolmasdim ham, go‘yo kabinada osilib turgandek edim…
Vaznsizlik kishining ishlash qobiliyatiga ta’sir qilmaydi. Men hamma vaqt ishladim: kemaning
jihozlarini tekshirar, illyuminator orqali Yerni va yulduzlar osmonini kuzatar, shuningdek, bort jurnaliga
yozib borar edim. Men skafandrda o‘tirib, qo‘lqopni yechmay, odatdagi grafit qalam bilan yozdim. Men
o‘zimni qayerda va qanday holatda ekanligimni bir daqiqa unutib, qalamni yonimga qo‘yganimda, u o‘sha
ondayoq mendan nariga uchib ketdi…”. Zero, ushbu lavhalar bayoni bilan o‘quvchilarni tanishtirish, ularning
ko‘z o‘ngida vaznsizlik haqidagi tasavvurlarni gavdalantirish bilan bir qatorda, ularda kosmosga cheksiz
qiziqish uyg‘otish bilan kuchli tarbiyaviy ta’sir ko‘rsatiladi. Olim Siolkovskiyning kosmosda bo‘lmay turib, o‘z
nazariy qarashlari va bilimlariga tayanib chiqargan to‘g‘ri xulosasi ilm izlash orqali haqiqatni bilish
mumkinligiga ishonch hosil qilishga olib keldi. Kosmosga qiziqish uyg‘otish fizik va astronomik ta’limda
katta rol o‘ynaydi.
Yana bir misol tariqasida, XI sinfda (2017/2018 o‘quv yilidan boshlab 11 yillik majburiy umumiy o‘rta
ta’lim tizimiga o‘tilganini e’tiborga olganda
1
) astronomiyadan kosmonavtikaga (osmon mexanikasiga)
daxldor “Ikki jism masalasi” o‘rganilayotganda, K.E.Siolkovskiyning hayotidan quyidagi muxtasar parchalarni
keltirish ayni muddao bo‘ladi. Uning yoshlik va o‘smirlik davri bilan bog‘lik quyidagi epizodlar bilan
tanishtirish, his-hayajon bilan ta’sir qilib, o‘quvchilarda uning sabri va bardoshiga, ... nisbatan hurmat hissini
qo‘zg‘aydi. Konstantin Eduardovich Siolkovskiy 1857-yilda Ryazan gubernasining Ijevsk qishlog‘ida
o‘rmonchi oilasida dunyoga keldi. To‘qqiz yoshida shamollash va bo‘g‘ma kasallikdan so‘ng, qulog‘i
eshitmaydigan bo‘lib qoldi. Shu sabab u maktabda o‘qishni davom ettira olmadi va otasining matematika
hamda tabiiy fanlarga oid kitoblar bo‘lgan kichik kutubxonasidan foydalanib, mustaqil bilim olishni davom
ettirdi. O‘sha paytlarda uning qalbida ixtiro qilish ishtiyoqi uyg‘onadi. Ota-onasi o‘z farzandining mustaqil
ishlashga moyilligini, ixtirochilik san’ati va yetuk qobiliyati borligini bilib, o‘n olti yoshli o‘smirni bilim olishni
davom ettirish uchun Moskvaga yuboradilar. U Moskvada yashagan davrlarida juda og‘ir hayot kechirdi; u
uydan olib turgan pullarini kitobga va turli tajribalar qilish uchun sarflardi. Siolkovskiy ko‘pincha och qolardi.
Ammo u iqtisodiy qiyinchiliklarga qaramay, tirishqoqlik va ishtiyoq bilan bilim olishni davom ettirdi.
“Yodimda, – deb yozadi Siolkovskiy tarjimayi holida, – u paytlar mening qora nondan boshqa hech narsam
1
“Умумий ўрта, ўрта махсус ва касб-ҳунар таълими тизимини тубдан такомиллаштириш чора-тадбирлари тўғрисида” Ўзбекистон
Республикаси Президенти Фармони, ПФ-5313-сон, Тошкент ш., 2018 йил 25 январь.
6
TDPU ILMIY AXBOROTLARI PEDAGOGIKA 2019/3(20)
yo‘q edi. Har uch kunda men non magaziniga borib, 9 tiyinga non sotib olardim. Shu tarzda bir oyda 90 tiyin
sarflab yashardim. Shunday bo‘lsa-da, men o‘zimning g‘oyalarim bilan baxtiyor edim va kunlik ovqatim qora
non bo‘lganligidan sira xafa emasdim”. Bundan tashqari, K.E.Siolkovskiy fanda kim bo‘lgan?, Nima uchun
hozirgi paytda ko‘pincha “kosmonavtikaning otasi” deb tilga olishadi?, degan savollarga javob berish ham
zarur. Shu arzimas epizodlar o‘quvchining tabiat fanlariga, birinchi navbatda, fizika va astronomiyaga
qiziqishi uchun katta “zaryad” beradi. Olimlar hayotidan beriladigan bunday elementlar, qissalar o‘quvchi
hayotida tabiat fanlariga qiziqishni shakllantirishda o‘z kuchini ko‘rsatmay qolmasligi tajribada ko‘p marta
tasdiqlangan.
Xulosa kilib shuni ta’kidlash lozimki, tabiiy fanlarni, xususan, fizika, astronomiya fanlarining
o‘qitiladigan mazmunidan o‘rin olgan unga tanish shaxslar, olimlar va taniqli injener, eksperimentatorlar
hayotidan lavhalar, boshqacha aytganda, bu o‘quv predmetlari mazmunining shu kabi lavhalar bilan
yo‘g‘rilgan mazmuni uning gumanitar potensialini tashkil etib, ulardan amalda foydalanish o‘qitiladigan fan
mazmunini gumanitarlashtirish deyiladi. Gumanitarlashtirilgan fan mazmunini darslarda realizatsiya qilish,
o‘quvchilarda aynan bu fan asoslariga qiziqtirish, uni o‘rganishga motivlar uyg‘otishi bilan muhim faktorlar
sanaladi. Biroq bu oson ish bo‘lmay, har qanday fan o‘qituvchisining ham qo‘lidan kelavermaydi. Buning
uchun o‘qituvchidan fan tarixidan yetarlicha ko‘p ma’lumot, iqtidor, talay bilimlar zaxirasi va o‘quvchini
hayratlantira olish va ajablantira olish kabi mahorat talab etiladi. Agar darslarda bu ikki faktor optimal
holatda yo‘g‘irilgandagina ko‘zlangan maqsad amalga oshirilib, o‘qitish jarayonining effektiv quroliga
aylanadi.
Do'stlaringiz bilan baham: |