Toshkent davlat agrar universiteti. O. A. Ostonov

boshlig'i orqali nazorat qilib turgan.
 
Turkiston 
general-gubematorligi 
viloyatlarga, 
yiloyatlar 
uyezdlarga, 
uyezdlar 
uchastkalarga  bo’lingan.  Viloyat  harbiy-gubertanorligiga  general  darajasidagi,  uyezd 
boshlig'iga  polkovnik  darajasidagi,  uchastka  boshlig'iga  kapitan  darajasidagi  zobitlar 
tayinlangan.  Mazkur  ma’muriy  tuxulmaning  o'zagi  uyezd  bo'lib, 
uning 
boshlig'i  general-
gubernator  tomonidan  tasdiqlangan  va  katta  vakolatga  ega  bo'lgan.  Uyezd  boshlig’i 
ma’muriy,  politsiya,  harbiy  hokintiyatlarni  o’zida  birlashtirgan.  odamlarga  jarima  solishi,  7 
kungacha  hibsda  saqlashi  mumkin  bo'lgan.  Shuning  uchun  ular  «hokim  to’ra»  deb  ham 
atalgan. Uchastka boshliqlari ham odamlarga jarima solishi, 3 kungacha hibsda saqlab turishi 
mumkin bo'lgan.
 
Qishloqlarni boshqarish uchun uchastka boshlig'iga bo'ysunuvchi bo’lis (volost) va ovul 
ma’muriy  boshqaruvi  joriy  etildi.  1-2  ming  xonadon  yashovchi  hudud  bo'Iis,  1-2  yuz  o'tovli 
hudud ovul deb ataldi. Mahalliy aholi orasidan bolts boshqaruvchisi (oqsoqol yoki mingboshi), 
qishloq  oqsoqollari  (yuz  boshi,  ellik  boshi,  o’n  boshi)  hamda  ovul  oqsoqollari.  ulaming 
o’rinbosarlari saytanadigan bo'ldi. Ammo bu mahalliy boshqaruv tizimi Rossiya ma’muriyati 
izmida  bo’lgan,  nomigagina  saylangan  mahalliy  aholi  vakillari  ulaming  qo'lida  qo’g’irchoq 
bo'lganlar.
 
Mustamlakachilar  Toshkent  shahrini  Turkiston  general-gubematorligining  ma’muriy 
markazi etib tanlashdi. Shaharda 80 mingcha aholi yashardi, uning hududida 270 ta mahalla, 
310  ta  masjid,  17  ta  madrasa,  11  ta  hammom,  15  ta  do'konu.  saroy  va  b oshqa  inshootlar 
bo'lgan.  Bosqinchilar  Toshkentning  sharqiy  qismidan  joy  tanlab,  tanlangan  joydagi  mahalliy 
aholini  ko’chirib,  Rossiyadan  kelganlar  yashaydigan  uylar,  ko’chalar.  oromgohlar  qurdiiar.