Tilshunoslikka kirish

Tillarning ikkinchi morfologik tipi - agglyutinativ tillar bo`lib, agglyutinatsiya (yopishtirish) – so`zning o`zak-negiziga affikslarni muayyan ketma-ketlikda (asosdan keyin) qo`shib borilishi va bunda har bir affiksning alohida grammatik ma'noni ifodalashidir. Agglyutinativ tillarda har bir morfema o`z ma'no mustaqilligini saqlab qoladi. Masalan, boshqird tilida:

им. падеж ед. числа баш (голова) — мн. числа баш-лар (головы)

род. падеж ед. числа баш-тын (головы) — мн. числа баш-лар-тын (голов)

вин. падеж ед. числа баш-ты (голову) — мн. числа баш-лар-ты (головы).

Agglyutinativ tillar uchun o’zak tarkibida tovush o’zgarishlari yuz berishi xarakterli emas. Ularda turlanish va tuslanish odatda bir xil tipda bo’ladi. Biroq ushbu tillarda ham o’ziga xosliklar ko’p uchraydi. Ushbu tillarga turkiy tillarni misol sifatida keltirish mumkin.