Tilshunoslik asoslari

MORF VA MORFEMA
Morf nutqning morfologik yarusidagi eng kichik ma'no anglatuvchi birligi, morfеma esa tilning morfologik yarusidagi eng kichik ma'no anglatuvchi birligidir. Morf va morfеma hamma vaqt ham bir-biriga tеng kеlavеrmaydi. Til birligi bo‘lmish morfеma nutqda bitta morf orqali va ba'zi hollarda bir nеcha morf orqali ifodalanishi mumkin. O‘zbеk tilida otlarda ko‘plik birgina -lar morfеmasi bilan ifodalanadi. Bunday hollarda morf va morfеma bir-biriga mos kеladi. Yoki chiqish ma'nosi kеlishik qo‘shimchasi orqali, ya'ni -da ham xuddi shunday hodisaga misol bo‘la oladi. Lе­kin jo‘nalish ma'nosi o‘zbеk tilida turli qo‘shimchalar bilan amalga oshiriladi: (-ga, -ka, -ka). Bunday hollarda bir morfеma uchta morf orqali namoyon bo‘ladi. Odatda bir morfеmaga kiruvchi morflarni shu morfеmaning variantlari yoki allomorflari dеyiladi. Dеmak, allomorf dеb turli shaklga ega bo‘lgan, lеkin bir xil ma'no anglatadigan va bir morfеmaga kiradigan morflarga aytiladi. Allomorflarga misollar Hind-Yevrupo tillarida ko‘plab uchraydi: [ы] [и] [а] [я] kabi rus tilidagi ko‘plikni ifodalovchi allomorflar shular jumlasidandir.

Morfologiya so‘z shakllarini, so‘zlarning leksik-grammatik jihatdan turlarini, bo‘linishlarini, guruhlarini o‘rganadi. Barcha tillar mustaqil ma’noli so‘zlarning tuzilishi jihatdan ikki guruhga bo‘linadi:

1. Agglyutinativ tillar. Bu guruhga turkiy tillar, Osiyo va Afrikadagi ko‘pgina xalqlarning tillari kiradi. Bu tillarda so‘zlar sintaktik bog‘lanishda o‘zak, negizi o‘zgarmasdan to‘g‘ridan - to‘g‘ri qo‘shilib kelaveradi. Masalan: ota + m + lar + dan.

2. Flektiv tillar. Bu guruhga Hind–Yevropa tillari kiradi. Ularda grammatik ma’noni ifodalovchi affikslar so‘z o‘zagi bilan juda zich birikib ketadi. Bu hodisa fuziya deyiladi. Masalan: kelishik qo‘shimchalarini qo‘shsak, парта, парт+ы, парт+е tarzida bo‘ladi va so‘z kelishik qo‘shimchasisiz to‘la ma’noli so‘z bo‘lolmaydi.

Qo‘shimcha ba’zan o‘zakni ham o‘zgartirib yuboradi. Ухо - уши, друг - друзья.

Rus tilida fleksiya hodisasi tufayli bitta qo‘shimcha bir necha grammatik ma’no bildirishi mumkin. Masalan: У колхозах dagi – ax qo‘shimchasi ko‘plik son va predlojniy padejini ifodalab keladi. Flektiv tillarda so‘zlarning o‘zagi qo‘shimchalarsiz yakka holda ishlatilmaydi.

So‘zning tub ma’nosi o‘zak yoki negiz orqali ifodalanadi. Tub negiz, yasama negiz bo‘ladi. So‘zlar ma’nodosh qismlarga bo‘linadi: ish+chi+lar. Ular morfema deb ataladi, o‘zakka nisbatan o‘rniga qarab qo‘shimchalar affikslar, suffikslar, prefikslar, postfikslar, infikslarga bo‘linadi.

So‘z yasovchi va shakl yasovchi affikslar so‘zning leksik ma’nosi bilan bog‘liqdir. Bu hodisa leksika bilan morfologiyaning bir-biriga bog‘liq ekanini isbotlaydi.