closely linked by friendship and love, which is reflected in the works of two great artists.
Berters and other Western scholars analyzed the relationship between Navai and Jami, issues
of literary influence, on the example of research.
va adabiy hayotning namoyandalari bo‘lmish Navoiy va Jomiy ijodiyoti va
bo‘lib kelmoqda. Ustoz-shogird munosabatlari ila boshlangan do‘stlik va
muhabbat ikki iste’dod egasining ma’lum bir qirralarini ochishga va o‘lmas
durdona asarlarning yaratilishiga sabab bo‘lgan deyish mumkin. Navoiy va
Jomiy nafaqat ijod sohasida, balki xalq va davlat ishlarida ham maslakdosh
bo‘lib, doim adolatni yoqlar edilar. Navoiy va Jomiy ijodi bo‘yicha ko‘plab
tadqiqotlar amalga oshirilgan bo‘lib, ularning nafaqat qoldirgan boy adabiy
828
meroslari, balki insoniy fazilatlari bilan adabiy hayotning ibratli hodisasi
sifatida qolganliklari ta’kidlanadi.
Navoiydek she’riyat bilimdoni va shinavandasi o‘zining mashhur
zamondosh shoiri bo‘lgan Jomiyni 1476-yilda o‘ziga pir qilib oladi va uning
rahnamoligida naqshbandiya tariqatiga kiradi [1.180]. Ular orasida qisqa
muddatda do‘stlik rishtalari ham ulanadi. Jomiy o‘z muridini sevib qoladi va
uning she’riyat sirlarini chuqur egallaganligini yuqori baholaydi. Jomiy bu
haqda “Yusuf va Zulayho” va “Layli va Majnun” dostonlarida Navoiyga bo‘lgan
muhabbati va do‘stligi haqida keltirib o‘tadi [1.182-183]. Navoiy ijodiyoti
bo‘yicha ko‘plab tadqiqotlar olib borgan Bertels bu ikki siymoning adabiy va
do‘stona munosabatlari haqida Navoiyning “Xamsat ul-mutahayyirin” deb
atalgan mo‘jaz asarida ko‘proq ma’lumotlar borligini qayd etgan. Ushbu asarda
Navoiy ustozi bilan tez-tez uchrashib turganligi, Navoiy uyushtirgan bazmlarda
Jomiy ishtirok etmay qolgan holatlarda esa, uning uyiga taomlar jo‘natgani
haqidagi ma’lumotlar keltirilgan. Navoiy o‘zlarining adabiy didlari tog‘ri
kelishini tez-tez eslatib turgan. Navoiy Jomiy bilan kechgan adabiy
suhbatlarining birida mashhur saljuqiy qasidanavis Anvoriy haqida og‘iz
ochadi. U shoirning devonini mutolaa qilishni yoqtirar va unga hatto taqlid ham
qilar edi. Jomiyning bevosita nazorati ostida Navoiy tasavvuf, poetika, metrika
va qofiya kabilar haqida 14ta kitob o‘qigan. Jomiy va Navoiy Hirotda bo‘lmagan
paytlarida bir-birlariga xat yozishgan holda aloqada bo‘lganlar. Jomiy 1472-yili
haj safarini ixtiyor qilganda Bag‘doddan shunday misralar bilan boshlanadigan
qasida jo‘natgan:
Bar kanori Dajla dur az yor-u mahjur az diyor,
Dorash az ashki shafaqchun dajlayi xun bar kanor.
Tarjimasi:
Dajla daryosi qirg‘og‘ida yorim uzoq, diyordan judolikda
Shafaqrang ko‘z yoshidan ko‘ksimda qon dajlasi bor.
Navoiy bu maktubga quyidagicha javob beradi:
In noma, na noma, dofei dardi mann ast,
829
Oromi daruni ranjparvardi mann ast.
Do'stlaringiz bilan baham: