Neyrogen siydik pufagi. Bolalarda siydik pufagining neyrogen disfunksiyasi
tug‘ma yoki orttirilgan patologiya bilan bog‘liq bo‘lishi mumkin.
Amaliy nuqtayi nazardan neyrogen siydik pufagini funksional omillarga
asoslanib sinflash maqsadga muvofiq. Siydik pufagi normadagidek siydikni
ushlolmaydi va normaga muvofiq bo‘shamaydi. Bunda funksiya buzilishari
to‘lishva yig‘ilish fazasining yoki bo‘shatish fazasining yetishmovchiligi
chaqiradigan nuqsonga nisbatan ikkilamchi.
Siydikni yig‘ish va ushlashga qodir emaslik yo siydik pufagining patologiyasi,
yoki uning chiqish bo‘limi patologiyasi bilan bog‘liq bo‘lishi mumkin. Birinchi
holatda bu ko‘pincha detrusor giperfaollik yoki cho‘ziluvchanlikning pasayishi.
Chiqish bo‘limiga keladigan bo‘lsak, unda siydik yig‘ilishi va ushlanishining
buzilishiga siydik pufagi bo‘yinchasining yoki uretral sfinkterning qodir emasligi
bilan bog‘liq chiqish bo‘limining yetarlicha rezistentliligi olib kelishi mumkin.
Bo‘shatishning buzilishlari shuningdek, siydik pufagining yoki uning chiqish
bo‘limi sabablari bilan bog‘liq bo‘lishi mumkin. Gipotonik neyrogen siydik pufagi
pufak bo‘shashi uchun yetarli bo‘lgan intensivlikda detrusor qisqarishini chaqira
olmaydi. Boshqa tomondan silliq yoki ko‘ndalang-yo‘l-yo‘l mushak sfinkter
dissenergiyasiga nisbatan ikkilamchi bo‘lgan siydik pufagi kirish bo‘limi
rezistentligi oshishi sabab bo‘lishi mumkin. Bu sinflanish urodinamik
ko‘rsatkichlar asosida mos keluvchi davolashni tanlashga yordam beradi, bu
nevrologik defitsit xarakteri terapiyasining tanloviga asoslangandan ko‘ra oson va
240
to‘g‘riroq.
Bolalarda ko‘pincha neyrogen siydik pufagining sababi nevral quvurning turli
nuqsonlar
hisoblanadi:
bel
dizrafiyasining
yopiq
shakllaridan
mielomeningotselegacha.
Neyrogen pufakni davolash. Agar tekshiruvning har qanday bosqichida
reflyuks yoki yuqori siydik yo‘llarining zararlanish alomatlari namoyon qilingan
bo‘lsa, unda siydik pufagini tozalovchi davriy kateterizatsiyasi (TDK) va
antixolinergik terapiyani boshlash kerak yoki ehtimol vaqtinchalik teri
vezikostomiyasi ko‘rsatilishi mumkin.
TDKning maqsadi – siydik pufagi bo‘shatilish yo‘li bilan pufak bosimining
davriy pasayishini ta’minlash, bu PMR va yuqori siydik yo‘llari zararlanishining
oldi olinishiga, agar bu zararlanish bo‘lsa, unda uning davolanishiga olib keladi.
Neyrogen siydik pufagining dorili terapiyasi odatda gipertonik bo‘ysunmas
siydik pufagida bosimning kamaytirilishi yoki siyik ushlanishiga erishish
maqsadida uning chiqish bo‘limi resistentligi oshishiga yo‘naltirilgan. Qoidaga
ko‘ra, detruzorning gipertonik qisqarishlarini to‘xtatish evaziga pufak ichi bosimini
kamaytiradigan oksibutinin va propantelin kabi antixolinergik preparatlardan
foydalaniladi. Siydik pufagi chiqish bo‘limi rezistentligi tushirilganida ba’zan
efedrin yoki psevdoefedrin kabi ct-adrenergik stimulyatorlarning qo‘llanilishiga
ijobiy effect kuzatiladi.
Ko‘pincha siydik ushlanishiga erishish uchun antixolinergik preparatlar, a-
agonistlar va TDK kombinatsiyasi qo‘llanilishi talab etiladi. Antixolinergik
preparatlarning salbiy effektlari ba’zan ularni qo‘llash imkoniyatini cheklashi
mumkin. Suvda ajratilgan oksi-butininning bevosita siydik pufagiga kiritilishi
salbiy effektlarni kamaytirishi va terapevtik ta’sir ko‘rsatishi mumkin.
Siydik pufagi bosimi baland bo‘lgan va yuqori siydik yo‘llari zararlangan
bolalarda TDK va/yoki farmakologik preparatlar bilan davolashning iloji
bo‘lmaganida siydikning teri vezikostomiyasi orqali vaqtincha chiqarilishi zarur
bo‘lishi mumkin. Bu holatni turg‘unlashtirish va siydik traktini davolashning
boshqa metodlarini qo‘llash ehtimoli bo‘lgunicha himoyalash imkonini beradi.
241
Do'stlaringiz bilan baham: |