17
Qadimgi Misrda tasviriy san’at, adabiyot va me’morchilik g’oyat
kuchli
motivlarda taraqqiy etdi. Bu yerda rasm chizishni, grafik ishlarni bajarishni va bino
qurishni avvallari xususiy kasb sifatida o’z bolalariga, qarindosh-urug’lariga o’rgatar
edilar. Keyinchalik kichik-kichik maktablar tashkil etila boshlandi.
Haqiqiy rasmkashlik maktablari eng avval Misrda, so’ngra Hindistonda va
Xitoyda tashkil etildi.
Bu maktablarda asosan: yer o’lchash, yo’l, kanal
va binolar rejasini tuzish,
chizmalar chizish, buyumlarga badiiy bezaklar ishlash o’rgatilar edi.
Qadimgi Misrda belgi-yozuvlar (ierogliflar)ni yaratilishi tasviriy san’atni, ya’ni
rasm chizishni yanada tez rivojlanishiga imkon beradi (eramizdan avvalgi IV-III ming
yillik) chunki, bu belgi-yozuvlarda har bir xarf bir buyumni aytmoqchi yoki uni
nomini yozmoqchi bo’lsa, uning har biriga bir donadan rasm ishlanishi kerak edi.
SHunga ko’ra Qadimgi Misr maktablarida rasm chizish har bir kishini doimiy
mashg’uloti bo’lib qolgan. Maktablarda ham eng ko’p mashg’ulot rasm chizish
bo’lardi.
Qadimgi Yunonistonda rasm maktablari juda erta tashkil topdi. Yunon
maktablarida asosiy e’tibor tabiatni chiroyli qilib tasvirlashga qaratilar edi. Rasm
chizishda simmetriya,
matematik hisobot, nisbatlar nazariyasi asosiy e’tiborda
bo’lardi.
Eramizgacha bo’lgan Yunonistonda SIKION, EFESS, FIVAN kabi rasm
maktablari shuhrat qozongan, bo’lib, ularni har biri o’ziga xos yo’nalishda va
uslublarda faoliyat ko’rsatar edi. Ulardan ayrimlari naturalizm metodida ishlasa,
boshqalari badiiylik, ya’ni rasmni iloji boricha chiroyli qilib ishlash metodida faoliyat
ko’rsatar edi. Bu maktablarda Pamfil, Melantiy, Pavziy,
Appelass kabi mashhur
rassomlar yetishib chiqdilar. Keyinchalik bu rassomlar ham o’z maktablarini tashkil
etdilar. Qadimgi Yunon tasviriy san’at maktablarida o’qish ancha qiyin edi. CHunki,
bu maktabda o’qish uchun yuqori darajadagi iste’dod bo’lish bilan birga, ancha
miqdorda pul ham to’lanar edi. Pamfil tomonidan ochilgan Sikion maktabiga kirib
o’qish uchun juda katta va kuchli iste’dod bilan birga 26 kg 196 gramm oltin to’lanar
edi. Bu yerda o’qish 12 yil davom etar edi.
Qadimgi Yunonlarning Buyuk allomasi bo’lmish Arastu, - «Rasm fani bo’yicha
umumta’lim fanlarini 1-etapida turadi va barcha fanlarni o’rganishda asosiy vosita
bo’ladi» - deb ko’rsatgan edi.
1
Qadimgi Rimda tasviriy san’atga e’tibor juda yuksak darajaga ko’tariladi.
Qadimgi Rimda rasm chizish bilan barcha oristakratiya oilalari muntazam shug’ullanar
edilar. Yuqori tabaqa kishilarining ham asosiy mashg’uloti rasm chizish bo’lib qoladi.
CHunki, rasm chizishni bilmaydigan shaxs va oila madaniyatsiz, o’quvsiz, e’tiqodsiz
1
Qaralsin. N.Rostovtsev. O’rta maktabda tasviriy san’atini o’qitish metodikasi Mos. 1980 y. «Metodika tarixi».
18
hisoblanib, ularni kamsitilar edi. Hatto
rasm chizishni bilmaydigan, uni o’rgana
olmaydigan shaxslar «qandaydir psixologik kamchilikka ega» - degan meditsina
xulosasi ham berilar edi.
SHu boisdan Sezar zamonida rasm chizishni bilmaydigan shaxslarni yetuk
darajada «rivojlanmagan», degan xulosa bilan mas’uliyatli davlat ishlariga olinmas
edi. Hatto yuqori tabaqa oilalari uchun rasm chizish bilmaydigan shaxslarni kelinlikka
yoki kuyovlikka olinmaydigan ham bo’linadi. SHu boisdan barcha aristokratiya
oilalari va ularni ug’il-qizlari eng avvalo rasm chizishga o’rgatilar edi. TSezarni o’zi
ham yetuk rangtasvirchi rassom, Aktavin Avgust esa me’mor-rassom bo’lganligi xam
bejiz emas edi. Haqiqatdan ham rasm chizishni bilmaydigan odam shakllarni, ranglarni
ajratish, nisbatlarni to’la farqlay olmaydigan bo’ladilar. SHu boisdan Rim zadagonlari
va davlat arboblari rasm chizish bilan jiddiy shug’ullanar edilar. Umuman eramizdan
avvalgi II-I asrlarda Yunoniston va Rimda tasviriy san’atga e’tibor g’oyat
yuksak
bo’lgan. SHu boisdan ham qadimgi dunyo tarixida, - «Avgust Rimni toshda olib,
marmarda topshirdi», - degan ibora ham haqiqatdir.
Do'stlaringiz bilan baham: