Tarixingdur ming asrlar…

“ Tarixingdur ming asrlar…” badiiy-adabiy kompozitsiya

stenariysi.

( Sahnada Klavuxo angrayib Amir Temur oldiga keladi.)

Klavixo: Hazratim, saroyingizda bo’lib ko’p narsalarnihg guvohi bo’ldim.

Amir Temur: Biz kim mulki Turon Amiri Turkistonmiz! Biz g’arbu –sharq , iroqu ajam , Hindu Kashmirdan ahli donishlarni yig’ib mashvarat qilishg’a qaror qildik. Qani malikam nevaralaringiz bilan nelarni tayyorladingiz.

Bibixonim: Biz xazratim 6-maktabda ilm olayotgan avlodlarimiz bilan “Tarixingdur ming asrlar…” deb nomlangan kechani hukmingizga havola etamiz. Qani kelajak vorislari navbat sizga:

(Sahnaga olib boruvchi yigit bilan qiz kirib keladi.)

1-boshlovchi. Assalomu alaykum mehri daryo uztozlar, qalbi qaynoq o’quvchilar!

2-boshlovchi. Maktabimizda yanvar oyida o’tkazilayotgan tarix fani oyligiga bag’ishlangan “Tarixingdur ming asrlar…” deb nomlangan adabiy badiiy kompozitsiyamizni ochiq deb e’lon qilamiz.

1-boshlovchi. Xalqim, tinchlik asli benazir javxar,

Chashming qarog’iga joylagin uni.

Bevaqt to’kilmasin ko’zdagi gavhar.

Tahdidga sergaklik umring mazmuni.

(6-sinf o’quvchilari tomonidan “O’zbegim”qasidasi eshitiladi.)

1-o’quvchi. Yurtim senga she’r bitdim bu kun,

Qiyosihgni topmadim also .

Shoirlar bor o’z yurtin butin –

Olam aro aragan tanho.

Ular she’ri uchdi ko’p yiroq,

Qanotida kumush diyori.

Bir o’lka bor dunyoda biroq,

Bitilmagan dostondir bori:

Faqat ojiz qalamim manim,

O’zbekiston Vatanim manim!

2-o’quvchi. Yurmasman hech behishtni izlab,

Topolmasman chekmasman alam.

O’tirmasman ertaklar so’zlab,

Musallo deb yo’nmasman qalam.

Ko’klamingdan olib sururni,

Dovrug’ soldi uztoz Olimjon,

G’afir Gulom tuygan gururni

Qilmoq mumkin dunyoda doston.

Olis tarix qadamim manim,

O’zbekiston Vatanim manim!

3-o’quvchi. Kechmishing bor chindan ham uzoq,

Ilg’ay olmas barchasin ko’zim.

Maqtamasman moziyni biroq

O’tmishingni o’ylayman bir zum

Zabtga olib keng Osiyoni,

Bir zot chiqdi mag’rur, davongir,

Ikki asr yarim dunyoni

Zir qaqshatdi ulug’ jahongir.

Deyman bu kun, u manim, manim,

O’zbekiston Vatanim manim!

4-oquvchi Zavol ko’rma hech qachon, o’lkam,

Zavol bilmas shu yoshing bilan.

Muzaffar bo’l, g’olib bo’l, o’ktam

Do’stu yoring qardoshing bilan.

Asrlarning silsilasida

Boqiy turgay koshonang sening

Hur xalqlarning oilasida

Mangu yorug’ peshonang sening

Mangu yorug’ maskanim manim,

O’zbekiston Vatanim manim!

• 
  Qo’shiq kuylanadi.
  

1-boshlovchi. O’zbekiston hududida odam 500-700 ming yillikda Farg’onaning, Samarqandning omon Qo’ton, Obi Raxmat, Maray G’orlarida ilk odamlar yashagan.

(Sahnada ibtidoiy jamoa davri odamlarining Qurbonlik marosimi ko’rsatiladi.)

2-boshlovchi.

Harbi birla jahonga dong’I ketgan,

Zarbi bilan yer yuzini zabt etgan,

Poyqadami osmonlarga yetgan-

Temuriylar Ulug’beklar yurti bu.

Mustaqillik chechagini undirgan,

Yetmish yillik istibdodni sindirgan,

Yurt boshiga Humo qushin qo’ndirgan-

“Yurtim” – degan yurtboshining yurti bu.

(9- sinf o’quvchilari o’rtasida kichik kompozitsiya)

• 
  Yugitlar raqsi “Qarg’alar”
  

1-boshlovchi. Milodiy II asrda XVIII asrgacha g’arbu sharqni lol qoldirgan buyuk Turonning liboslari mashhur bo’lgan.

(Maktab qizlari ijrosida liboslar namoyishi)

• 
  Ortiq ijrosida qo’shiq.
  

1-boshlovchi. Yurak zarb yeganda sirqiraydi tan,

El tinchi buzilsa qiynalur tarix.

Poytaxt larzasidan og’ridi Vatan,

Tarix lol, bu korga berolmay tarif.

2-boshlovchi. Qabridan sapchidi buyuk ajdodlar,

Toshkent quchog’iga nur bo’lib yeldi.

Vatan tarixini bezaganzotlar

Jarohatga boqib o’ksik ezildi…

(Sahnaga oq libosda 4 nafar sham ko’targan farishtalar chiqadi)