Ta’limiy jihatdan Allohni bilishda uch ma’rifiy bosqich

hayotidan ustun qo`ygan bo`lsa, faqat jahannamgina uning uchun joy bo`lur. Kim

Rabbining qudratidan qo`rqqan va nafsoniy havoyi xohishlardan qaytargan bo`lsa,

faqat jannatgina uning uchun joy bo`lur (Noziot surasi, 37-41-oyatlar).

«ZAHAR UR-RIYOZ»da («Zaxarur-Riyoz» - «Bog`lardagi zaxiralar» ma`nosini bildiruvchi bu kitobning muallifini, bizda manba yo`qligi tufayli, aniqlay olmadik.) bir xabar bor, Payg`ambarimiz (s.a.v.) dan naql etiladi:

- Jannati kishilar jannatga kirgan vaqtlarida farishtalar ularni turli-tuman taomlar, rango-rang mevalar, go`zal mehmonxonalar va yotoqlar, xullas, aqlga kelishi mumkin bo`lmagan har turli ne`matlar bilan kutib oladilar. SHuning bilan birga, bu jannati kishilarning holida bir xayolchanlik, yuzlarida bir hayronlik alomatlari seziladi. Alloh so`raydi:

- ey bandalarim, bu xayolchanlik va hayronlik nechun? Bu so`ralgunday joymidiki?

Jannati bandalar:

- Bizga bir va`da bor edi. Uning vaqti kelmadimi? - deydilar.

Alloh farishtalarga amr beradi:

- YUzlaridan pardalarni ko`taring!

Lekin farishtalar deydilarki:

- ey Rabbimiz, ular sening jamolingga qanday qaraydilar?! Ular dunyoda sendan norozi

bo`lishgandi.

- Ko`taring pardalarni! Ular dunyoda men ko`rsatgan axloq asoslariga rioya qildilar,

sajdaga bosh qo`ydilar, menga etishish orzusi bilan ko`z yoshlar to`qdilar, - deb buyuradi Alloh. Amr shunday bo`lgach, pardalar ko`tariladi. Jannati kishilar jamoli Ilohiyni ko`rganda

sajdaga tiz cho`kadilar.

- ey bandalarim, boshingizni sajdadan ko`taring! - deb buyuradi Alloh. — Bu er

ibodatgoh emas, izzatu ikromxonadir:

So`ngra ularga yuzlanib, jilva qiladi va:

- Salom sizga, ey bandalarim! Men sizdan roziman. Siz ham mendan rozimisiz? — deb

so`raydi.

- ey Rabbimiz, biz Sendan nega rozi bo`lmaylik, Sen bizga ko`z ko`rmagan, quloq eshitmagan va hech bir kimsa xayoliga keltirmagan ne`matlarni berding! - deydilar ular ham. Mana, Allohning ikki oyati shu haqiqatdan dalolat berada: