Тақдимот барои кори мустақилона аз фанни забони ҳозираи тоҷик. Гурӯҳи 21. 77 Бобомиравезов Фаридун

Аз таърихи забони тоҷикӣ

Ҳодисаҳои муҳими таърихӣ ба тақдири забон ва инкишофи он таъсири калон мерасонад. Дар натиҷаи аз байн рафтани одамон, давлат ва ҷамъият забони ҳамон қавм низ аз доираи истеъмол берун мебарояд ва дар ҷои он дигар забони аҷнабиён (бегонагон), ки ғолиб гардидааст, ҳамчун забони расмӣ пайдо шуда метавонад. Ба сабабҳои гуногун забон дигаргун шуда, ба тағиротҳои ҷиддӣ дучор мегардад. Муҳимтарин сабабу равнақи забон аз инҳо иборат мебошад:

1.Тағироти бисёре дар забон ҳангоми аз як насл ба насли дигар гузаштани он ва тамоилҳои чамъият ба соддатар намудани забон.

2.Омехташавии забонҳо-аҳли ягон забон забони бегонаро қабул намуда ба он қоидаю қонунҳои забонашонро медароранд.

3.Ҳар як аъзои ҷамъият ҳангоми нутқ навигариҳоеро ба забон дароварда метавонад, ки онҳо рафта-рафта ба сифати забон таъсир мерасонанд.

Ба туфайли сарчашмаҳои мавҷуда таърихи забонҳо омӯхта мешаванд. Таърихи забон ҳам ба таърихи халқ сахт пайванд аст.

Забони адабии ҳозираи тоҷик аз забонҳои зиндаи камшумор мебошад, ки таърихаш таи камаш се ҳазор сол аз сарчашмаҳои хаттӣ маълум аст. Таърихи ин забон бисёре аз донишмандони мамлакатҳои гуногунро ба худ ҷалб карда, дар се зина омӯхта мешавад:

1.Кашф, чоп ва таҳлили сарчашмаҳо.

2.Дар асоси методи муқоисавӣ-таърихӣ омӯхтани сарчашмаҳо.

3.Омӯзиши таърихи забони тоҷикии давраи ҳозира мебошад.

Забони ҳозираи тоҷик забони миллии халқи тоҷик, шакли асосии маданияти миллии он ба ҳисоб меравад ва дар ҳамаи соҳаҳои ҳаёту фаъолияти халқ хизмат мекунад. Забони адабии тоҷик шакли олитарини забони миллии тоҷик мебошад. Забон ва қонуну қоидаҳои онро дар сурате дуруст фаҳмидан мумкин аст, ки вай ба таърихи ҷамъият, ба таърихи халқе, ки соҳиби ҳамон забон аст, омӯхта шавад.

Забони ҳозираи тоҷик забони миллии халқи тоҷик, шакли асосии маданияти миллии он ба ҳисоб меравад ва дар ҳамаи соҳаҳои ҳаёту фаъолияти халқ хизмат мекунад. Забони адабии тоҷик шакли олитарини забони миллии тоҷик мебошад. Забон ва қонуну қоидаҳои онро дар сурате дуруст фаҳмидан мумкин аст, ки вай ба таърихи ҷамъият, ба таърихи халқе, ки соҳиби ҳамон забон аст, омӯхта шавад.