Ta lim texnologiyalari

Oilaparvarlik

ni farqlovchi belgilar: 

- mehnatsevarlik,mas'uliyatlilik; 

- hushmuomalalilik, muloyimlik,aloqa madaniyati; 

o‗zini jamoada tuta bilish; 

pokizalik, ozodalik, gigenik ko‗nikmalar; 

salomatlik, aktiv turmush tarziga ko‗nikish; 

dam olishni tashkil etish o‗tkazish omilkorligi; 

har tomonlama bilimdonlik; 

huquqiy normalar va qonunlarni bilash; 

bolalarni tarbiyalash layoqati; 

nikohdan o‗tishga tayyorgarlik va oilaviy vazifalarni bajarish; 

o‗z ota- onalari, yoshi ulug‗ kishilarga hurmat va boshqalar. 

Dunyoqarashni shakllantirish. 

Dunyoqarashg‗bu kishi ongining bilimlar, qarashlar, maslak va oliy maqsadlarni 

qamragan,  tabiat  va  jamiyatning  rivojlanishiga  uning  munosabatini  ko‗rsatadigan, 

Uning  ijtimoiyg‗siyosiy  va  axloqiy-  estetik  mavqyei  va  xulqini  xayotning  turli 

soxalarida belgilaydigan o‗ziga xos soxadir. 

Bilimlarg‗dunyoqarashning  ob'ektiv  komponenti  sifati  shaxsning  tavsifiy, 

tasdiqlanuvchi muloxazasi shakliga ega bo‗lib ilmiy xaqiqat tarzida tasavvur etiladi. 

Qarashlarg‗bu  xikmatning  tabiat  va  jamiyatda  uchrovchi  u  yoki  bu  xodisalarni 

tushuntirish, bu xodisalarga o‗zining munosabatini ko‗rsatish bilan bog‗liq bo‗lgan 

xukumlar, sub'ektiv xulosalardir. 

Ishonchg‗  bu  chuqur  anglangan  va  xayajon  bilan  boshdan  kechirgan  –oyalarni 

majmui  bo‗lib,  ular  mafkura,  siyosat,  axloq  va  sanatga  daxldor  bo‗lgan  shaxsning 

xayotiy  mavqyei  xamda  faoliyati  va  axloqi  xarakterining  barqaror  ekanligini 

bildiradi. 

Oliy  maqsad  –  anglab  yetilgan  va  ta'sirchan  idrok  etishing  oliy  kamolati  bo‗lib, 

shaxsning faoliyat maqsadi va xayotiy maslagidir. 

Dunyoqarash vazifalari: 

axborat – iniqosli; 

orentirli – boshqaruvchi; 

baxolovchi; 

Dunyoqarashning asosiy ko‗rinishlari: 

ilmiy; 

diniy; 

kundalik (xayotiy). 

---

71 

 

   Ilmiy  bilimlarni  maslakka  aylanishiga  yordam  beruvchi  psixolog‗pedagogik 

mexanizmlar va pedagogik shartg‗sharoitlari: 

bilimlarni chuqur va mustaxkam o‗zlashtirish; 

dunyoqarash xarakteridagi barcha dalil va asoslarning mantiqan isbot etiluvchi va 

o‗zaro zid emasligini chuqur ilmiy asoslash; 

ta'lim va tarbiyaning fuqorolik yo‗nalishi; 

tarixiylik prinspini amalga oshirish; 

bilish aktivligi va mustaqilligini rivojlantirish; 

o‗rganayotganlarning  o‗rganilayotgan  materialga  nisbatan  xissiy  munosabatini 

o‗yg‗otish; 

o‗qituvchi shaxsining ijobiy ta'siri. 

 Fuqoro    bu  muayyan  davlatda  doimo  yashaydigan,  uning  ximoyasida 

foydalanadigan, xuquq va burchlar majmuiga ega bo‗lgan shaxsdir. 

Fuqoroni  tarbiyalash  o‗qiyotganlarda  vatanparvarlik,  xalqaro  munosabatlar 

madaniyati, siyosiy madaniyatni tarbiyalashni ko‗zda tutadi. 

Vatanparvarlik  –O‗z  vataniga,  xalqiga  sadoqat  va  mexr  muxabbatdir.  Kishining 

tug‗ilib  o‗sgan  joyiga  bog‗liqlik,  ona  tiliga  bo‗lgan  xurmat,  vatan  manfaatlarga 

sodiqlik  va  –amxo‗rlik,  uning  erkin  va  mustaqilligini  ximoyalash;  ijtimoiy  va 

madaniy  yutuqlaridan  faxrlanish;  tarixiy  o‗tmish  va  axloqiy  an'analarga  xurmat 

munosabati;  o‗zining  mexnati,  kuchi  va  qobiliyatini  vatan  ravnaqiga  bag‗ishlash 

xissi vatanparvarlikda namoyon bo‗ladi. 

Xalqaro  munosabatlar  madaniyati  turlixalqlarning  xalqaro  iqtisodiy,  ma'naviy 

axloqlari,  turli  millat  vakillarining  o‗zaro  xurmat  qilishlari,  muayyan  axloqiy 

xushmuomalalikning  saqlashni,  boshqa  xalqlarning  tili,  odatlari  va  an'analarini 

mensimaslikka yo‗l qo‗ymaslikda ko‗rinadi, bu munosabatlarning yuqori darajadagi 

takomili va rivojlanishini ko‗zda tutadi. 

Xalqaro munosabatlar madaniyati quyidagilarni aks ettiradi:  

 boshqa  millat  kishilariga,  ularning  tili,  milliy  urfg‗odatlari  va  an'analariga 

xurmat; 

boshqa  mamlakatlar  va  xalqlarning  xayoti  va  madaniyati  yutuqlariga  qiziqish 

bilan qarash; 

umuminsoniy qadriyatlarni rivojlantirishga intilish. 

Tarbiyalanuvchilar faoliyatining darsdan tashqari tizimini loixalash 

  Darsdan tashqari faoliyat tizimi o‗qitishning  

Nazariy va amaliy tizimini to‗ldiradi. 

Uning  asosiy  vazifasi  o‗qitishdan  tashqari  vaqtini  o‗zinig‗o‗zi  tarbiyalash  va 

ijtimoiy  faoliyatini  mexnat  bilan  shag‗illanish  uchun  oqilona  taqsimlashga  yordam 

berishdir. 

 Ta'li olayotganlarning darsdan tashqari faoliyatini loixalash vazifalari: 

 ijtimoiy  moslashuv  zonasini  tashkil  etish  va  o‗qiyotganlarni  ijtimoiy 

xarakatchanligini ko‗rsatish; 

bo‗lajak mutaxassislarni kasbiy moslashuvi uchun shartg‗sharoitlar yaratish; 

o‗qiyotganlarning mustaqil o‗qish yo‗li bilan ta'limni davom ettirishga yo‗llash; 

---

72 

 

xar  bir  ta'lim  oluvchining  qobiliyati  qiziqishi  va  ishtiyoqini  rivojlantirish  uchun 

shartg‗o‗aroitlar yaratish; 

o‗quvchilarni erkin vaqtdan unumli foydalanish dam olish maxoratini egallashga 

o‗rgatish.  

 Tarbiya  jarayoninig  moxiyati,  qonuniyatlari  va  o‗ziga  xos  jixatlari  hususidagi 

mavjud nazariy va amaliy g‗oyalarga pedogogik bilimlarga tayangan holda tarbiya 

texnologiyasinig tarkibiy qismlarini quyidagicha belgiladi: 

1.Tarbiya jarayonini umumiy loihasi; 

2.tarbiyani tashkil etishga bo‗lgan ijtimoiy extiyoj (rag‗bat); 

3.tarbiya maqsadi. 

4.tarbiya mazmuni(shakl, metod, usul va texnik vositalar); 

5. o‗qituvchi (tarbiyachi) faoliyati; 

6.o‗quvchi(tarbiyalanuvchi faoliyati); 

7.tarbiya samarasi(natija).  

 Tarbiya  nazariyasi  –  pedogogikaning  bir  qismi  bo‗lib,  tarbiyaviy  jarayonni 

mazmuni, usuli va tashkil etilishi masalalarini o‗rganadi. Hayotga yangicha siyosi va 

iqtisodiy  nuqtai  nazardan  yondoshish  o‗sib  kelayotgan  yosh  avlod  tarbiyasi  bilan 

bog‗liq jarayonni ham qayta ko‗rib chiqishni taqazo etmoqda.  

   Hozirgi zamon pedogogikasida tarbiya tarbiyachining tarbiyalanuvchi shaxsiga 

oddiy  ta'sir  ko‗rsatishi  emas,  balki  tarbiyachilar  va  tarbiyalanuvchilarni  aniq  bir 

maqsadga qaratilgan, birg‗biri bilan hamkorlikda qiladigan munosabatlari va o‗zaro 

ta'sir ko‗rsatishi ekanligi alohida ta'kidlanadi. Bugungi kunda shunchaki bilim egasi 

bo‗lgan insonni emas, balki ijodkor, o‗z iste'dodi bilan ajralib turuvchi ishbilarmon 

insonni tarbiyalash zamon taqazosidir. 

   O‗quv  yurtlarida  tarbiyaviy  jarayonni  tashkil  qilish  asosiga  ilg‗or  milliy, 

ma'naviy  ahloqiy  qadriyatlar  va  mezonlar,  xalq  pedagogikasi,  marosimlar, 

bayramlar, o‗yinlar va boshqalar qo‗yilishi kerak.  

   Shu  bilan  birga  tarbiya  jarayonida  kishining  turli  qobiliyatlari  rivojlanadi, 

g‗oyaviy,  ahloqiy,  irodaviy,  estetik  hislatlari  shakllanadi,  jismoniy  kuch  quvvatlari 

mustaxkamlanadi.