T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
–  Xolid  Yorqin!  –  Shermuhammadbekning  ovozi  titrab  ketdi.  Ibrohim 
q
o‘l  uzatgan  edi  uning  qo‘lini  mahkam  ushlab  oldi.  –  Ey  Ibrohim,  sen 
Qilichbek Mujohidning nevarasimisan? Xolid Mujohidning 
o‘g‘limisan? 
– Xuddi shunday, beyim, – dedi Ibrohim. 
– Subhanalloh! Xush kelding, o‘g‘lim, safolar keltirding! O‘tir, bu yerga 
o‘tir! – Mujohid yonidan Ibrohimga joy ko‘rsatdi. 
Ehson  afandi  Shermuhammadbekning  g
o‘dak  singari  shodlanib 
ketganidan qalbida bir mamnuniyat uy
g‘onganini sezdi. 
–  Ehson  afandim,  siz  -da,  bu  yerga  o‘tiring!  –  to‘rga  taklif  qildi 
Shermuhammadbek. 
–  Аlloh  Sizdan  rozi  bo‘lsin,  afandim!  G‘arib 
k
o‘nglimizga farah keltirdingiz, Ehson hakim hazratlari! 
Ibrohim keksa jangchini uning kelishi bu qadar quvontirganidan xijolat 
tortdi, 
o‘zini noqulay sezdi. Mujohid unga yana qaradi: 
– Ko‘zlarim ko‘rmasa -da, sendan ota yurtim nafasini tuymoqdaman, 
Ibrohim, 
– dedi u. –Sening bobong Qilichbek katta  xizmatlar etdi. Yetmish 
yoshida  shijoati  vujudiga  si
g‘mas  edi.  Uning  ilmi,  tajribasi  bizning  miltiq 
tutmagan  jangchilarni  tarbiyalashda  asqotdi.  Robbim  uni  jannati  ila 
mukofotlagan b
o‘lsin! Аmiyn! 
– Аmiyn, – dedi Ehson afandi. 
– Аmiyn, – dedi Ibrohim ham sidqidildan. 
–  So‘yla,  Ibrohim,  ota  yurtimda  ne  gaplar?  Ko‘p  xabarlar  eshitaman. 
K
o‘zlarim  ko‘rsa  edi,  bu  oyoqlar  yursa  edi,  Аllohim  shohid,  o‘ris  kofirni 
Vatanimdan  quvib  chiqarmoq  uchun  q
o‘limdan  kelganini  qilardim!  –  dedi 
Shermuhammadbek chuqur qay
g‘uda. 
–  Ota  yurtimizning  ahvolini  qanday  bayon  qilay,  beyim?  –  dedi 
Ibrohim  iztirob  ila. 
–  Qadim  Buxoro,  Samarqand,  Xo‘qand,  Xiva  dinsizlar 
q
o‘lida  qoldi.  Gitlerga  qarshi  urushda  yuz  minglab  yigitlar  o‘ris  tomondan 
jangga 
chiqib, 
halok 
b
o‘ldilar. 
Hozir 
davlatni 
kommunistlar 
boshqarmoqdalar.  Oddiy  xalq  daladan  chiqmaydi.  Sovetning  ch
o‘ntagi 

---